Hoe werkt kuddegedrag?

Help anderen door dit artikel met iedereen op je social media te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Wetenschappers van de Universiteit van Leeds hebben onderzoek gedaan naar het kuddegedrag bij mensen.

Alhoewel dit in sommige situaties handig kan zijn, zoals bijvoorbeeld bij de doorstroom van voetgangers in drukke gebieden, werkt het niet erg inspirerend voor de mensheid als geheel.

---Lees verder na dit advertentieblokje---

De studie toonde aan dat slechts een minderheid van vijf procent nodig is om een menigte aan te sturen en dat de overige 95 procent volgt zonder zich te realiseren wat er aan de hand is.

Professor Krause van de Universiteit van Leeds voerde een serie experimenten uit waarbij groepen vrijwilligers willekeurig door een grote hal liepen. Slechts een enkeling kreeg instructies over de te volgen looproute. Deelnemers mochten niet met elkaar communiceren noch mochten ze anderen met opzet beïnvloeden.

In alle gevallen bleek dat de individuen met instructies werden gevolgd door de rest van de menigte zodat een georganiseerde, slangachtige structuur ontstond, net zoals bij een kudde schapen.

“We hebben allemaal wel eens meegemaakt hoe we werden voortgeduwd in een menigte,” zei Professor Krause. “Maar het interessante is dat onze participanten een bewuste keuze maakten ondanks het feit dat ze niet met elkaar mochten spreken of elkaar aanwijzingen mochten geven. In de meeste gevallen beseften de deelnemers in het geheel niet dat ze werden geleid door anderen.”

Helaas werkt de moderne maatschappij volgens hetzelfde principe. Een handvol mensen leidt de menigte zonder dat zij weet wat er gebeurt. Hoeveel mensen trappen er niet in een piramidespel of een politieke leugen? We lijken alles te geloven of te tolereren zolang de boodschap wordt overgebracht met voldoende sociale geloofwaardigheid.

Doelen

Wat kun je hier tegen doen? Mike Bundrant heeft na 25 jaar neurolinguïstisch programmeren (NLP) duizenden mensen gevraagd wat ze nu eigenlijk willen. Slechts een klein deel bleek die vraag te kunnen beantwoorden. Wat zijn je voornaamste doelen? Welke richting ga je op? Waar zie je jezelf over vijf jaar? Meestal wordt geantwoord: ‘weet ik niet, we zien wel wat er gebeurt’.

Niemand kan de toekomst voorspellen, maar als je je eigen doelen niet kiest, doet je familie, vriendengroep, samenleving of cultuur dat bewust of onbewust voor je. Dat wordt de status quo genoemd. De status quo is niet geheel verrassend niet erg inspirerend.

Bouwstenen

Leer je eigen beslissingen te nemen. Veel beslissingen worden bijna niet overwogen. Beslissingen en motivaties bestaan uit visuele, auditieve en kinesthetische fenomenen. Dit zijn de bouwstenen van mentale processen. Impulsieve, ‘slechte’ beslissingen waar je later spijt van hebt missen vaak een bouwsteen.

We nemen soms impulsieve beslissingen zonder eerst te overleggen (auditief). We nemen emotionele beslissingen zonder eerst andere opties te overwegen (visueel en auditief). Of we worden gevangen in een vicieuze mentale cirkel (eindeloze innerlijke dialoog). In al die gevallen is er geen fundament voor krachtige beslissingen en zijn we kwetsbaar voor de grillen van anderen.

Het is fascinerend dat het stellen van doelen of het nemen van beslissingen niet wordt geleerd op school. Het helpt echter het fundament te vormen van ons karakter en onze individualiteit en beschermt ons tegen afhankelijkheid van ideeën en meningen van anderen.

Bron: Naturalnews.com

Gerelateerd: Minderheid bepaalt: overtuiging heeft 10 procent bevolking nodig

Lees meer over: