Schulden kwijtschelden?

Help ons door deze informatie met jouw vrienden op je social media te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Zullen de Europese regeringsleiders onder aansporing van het IMF van koers veranderen en overgaan tot kwijtschelding?

Vanaf het moment dat de Europese schuldencrisis op het bordje van regeringsleiders en politici terecht kwam wordt door hen stelselmatig, maar geheel onjuist, beweerd dat er geen allesomvattende oplossing is.

---Lees verder na dit advertentieblokje---

Die is er wel, namelijk het kwijtschelden van schulden. Tot voor kort zag niemand deze optie zitten, terwijl het toch de enige is die voldoende lucht geeft om orde op zaken te kunnen stellen.

Het IMF verandert van koers

Sinds enkele dagen mengt directeur Lagarde van het IMF zich in deze discussie door met enige nadruk te pleiten voor het kwijtschelden van maar liefst één derde van de staatsschuld van Griekenland. Want via de huidige weg van herfinanciering komt dat land er nooit en blijft er een restschuld over die hoger (en dus net zo onbetaalbaar) is als voor het begin van alle ellende. Als er geen definitieve breuk met het bestaande beleid komt, zullen de bezuinigingsmaatregelen van Griekenland geen enkel positief effect hebben op de schuldenlast en deze zelfs vergroten. Van de regen in de drup.

Mislukte poging

Eerdere pogingen om beleggers in Griekse staatschuld via kwijtschelding mee te laten betalen aan de grote schoonmaak van Griekenland (onder leiding van de nadien afgetreden Charles Dallara van het IIF), liepen uit op een hard bevochten succes voor de regering van toenmalig premier Lucas Papademos (ook hij is al weer vergeten), maar bleek tegelijkertijd slechts een druppel op een gloeiende plaat te zijn. Uit de bedrijfskunde is bekend dat je schulden van een onderneming ofwel met een groots gebaar moet kwijtschelden, of je kunt het maar beter laten op weg naar een daadwerkelijk faillissement.

Perspectief is nodig

De oplossing van Lagarde komt in de buurt van een groots gebaar en zal vooral effectief blijken te zijn wanneer het kwijtschelden van schulden gekoppeld wordt aan concrete doelstellingen met betrekking tot de noodzakelijke bezuinigingen en hervormingen. Dus als Griekenland er in slaagt om een ‘turn around’ te realiseren wordt de staatsschuld stapje voor stapje teruggebracht, als een vorm van tegenprestatie van Europa. Dat biedt perspectief en daar heeft de Griekse bevolking dringend behoefte aan.

Toch Grexit? Ja

Hoe mooi ook, eigenlijk komt het voorstel van Lagarde te laat. Daarvoor is de psychologische schade die het huidige Europese beleid van afschrikking en verstikking aan de Griekse bevolking heeft toegebracht -en nog elke dag toebrengt- te groot. Voor Griekenland is het sowieso een gelopen race met alleen maar verliezers. Ik verwacht nog altijd dat het land binnenkort eieren voor zijn geld zal moeten kiezen. Een Grexit dus.

Goed voorbeeld

Niettemin verdient het voorstel van Lagarde om gevolgd te worden door een aanvullend voorstel om de staatsschuld van alle lidstaten (boven 60% van BBP) kwijt te schelden via een proces van het onderling tegen elkaar wegstrepen van schulden, in combinatie met dezelfde stapsgewijze koppeling aan concrete doelstellingen als hiervoor genoemd. Zo kan de economische spiraal in Europa snel worden omgedraaid, namelijk van neerwaarts gericht (krimp), naar opwaarts gericht (groei).

Gedeelde smart is halve smart

Het kwijtschelden van schulden is verre van pijnloos. Er zal van alle kanten ingeleverd moeten worden. Het gaat vooral om het eerlijk verdelen van de pijn en dat proces vraagt om gezagvolle politieke coördinatie ter voorkoming van oorlog. Er is echter ook een korte weg als het om kwijtschelding gaat. Alle lidstaten hebben uiteraard staatsschuld. Maar niet met alle staatsschuld wordt gehandeld. Tot wel 30% blijft vaak in eigen bezit en kan dus eenvoudig weggestreept worden, trapsgewijs.

De verkeerde weg

Dan is er ook de mogelijkheid dat het ESM een banklicentie krijgt en in feite een pan-Europese schuldenbank wordt die naast (of zelfs onder) de ECB bestaat en daar monetair in concurrentie mee is. Dit is echter een parkeeroplossing die niets verandert aan het plaatje van overmatige -en dus onhoudbare- schuld. Zullen de Europese regeringsleiders onder aansporing van het IMF van koers veranderen en overgaan tot kwijtschelding? Wat denkt u?

René Tissen
Business Universiteit Nyenrode

Bron: RTLZ

Gerelateerd:

• Jonge Grieken vormen zelfvoorzienende eilandgemeenschap (video)
• Kerkelijke lobby’s nemen Europese Unie over
• EU onderzoekt Draghi wegens lidmaatschap geheimzinnige G30
• CBS: armoede is nieuwe vorm van slavernij (video)
• Sociaal besmettingsgevaar Griekse exit is groot

Lees meer over: