In toenemende mate raken ouders, leerkrachten en hulpverleners verontrust over het gemak waarmee steeds vaker kinderen een diagnose als autisme, Asperger of ADHD toegekend krijgen. Die verontrusting is volkomen terecht.
Het maakt van deze kinderen feitelijk psychiatrische patiënten! En bovendien berust zo’n diagnose vrijwel altijd op drijfzand.
Het is geen psychiatrische ziekte, maar een bijzondere variant van prikkelverwerking die ten grondslag ligt aan de problemen in de opvoeding van en het onderwijs aan deze kinderen. Met deze benadering en de praktische uitwerking daarvan is ook voor deze kinderen een omgeving te creëren van waaruit ze zich zonder stigma, met minder gedragsproblemen en vaak zonder medicatie kunnen ontwikkelen.
Het is tijd om afscheid te nemen van autisme en ADHD als ziektebeelden. Deze koersverandering vereist een zorgvuldige uitleg, argumentatie en wetenschappelijke onderbouwing. En daar voorziet dit boek in.
Pieter Duker is psycholoog, emeritus bijzonder hoogleraar orthopedagogiek en al meer dan 40 jaar werkzaam in de sector van in de ontwikkeling bedreigde kinderen.
Bron: Uitgeverij-notitia.nl
Gerelateerd:
- Bijna onmogelijk om medicijnmakers aan te klagen voor bijwerkingen
- Zijn ze hier om de wereld te redden?
- ADHD: Drukke kinderen of drukke samenleving? (video)
- ‘ADHD is een fictieve aandoening’
- Waarom Franse kinderen bijna geen ADHD hebben
Kunnen grote problemen je verhinderen enige dankbaarheid te voelen? – Channeling 07-04-2022
Nieuwe studie: één op de 10 mensen heeft bijna-doodervaring gehad. Dit zagen mensen aan ‘de andere kant’
Kamermeerderheid vindt ‘waanzinnig voorstel’ om 66 miljard belastinggeld extra te storten helemaal prima
Vaccinatiewaanzin: baby’s en zwangere vrouwen als proefkonijn
Vrije val van de economie, is NESARA het alternatief?
Wetenschappers: Vreemde boodschappen uit de ruimte zijn waarschijnlijk afkomstig van buitenaards leven
Een belediging voor de democratie. Zie hier de geniale reactie van Nigel Farage op Junckers ‘Troonrede’
Arts roept Kuipers tot de orde: ‘Dit kan niet. Dit mag niet’
De motor van ascentie