NineForNews.nl Vrij en onafhankelijk nieuws
Wanneer platwormen worden onthoofd groeit hun kop niet alleen weer aan, ze behouden ook hun herinneringen.
Biologen van de Tuftsuniversiteit bestuderen hoe dieren informatie opslaan en verwerken, of het nu gaat om herinneringen in het brein of de ontwikkeling van organen in het lichaam.
Het team koos voor platwormen omdat de dieren veelal dezelfde organen en lichaamsindeling als mensen hebben: een brein, een zenuwstelsel, bilaterale symmetrie en in sommige opzichten hetzelfde gedrag vertonen.
Neurotransmitters
Platwormen hebben ook veel van de neurotransmitters die in het menselijk lichaam voorkomen. Ze kunnen complexe taken onthouden. In tegenstelling tot mensen kunnen platwormen verschillende organen en lichaamsdelen – waaronder het brein – regenereren.
Er zijn ongeveer 20.000 soorten die allemaal in zeer vochtige omstandigheden leven. De meeste soorten leven onder water of in de weefsels van andere organismen. Ze hebben primitieve ogen die alleen grote veranderingen in de lichtval kunnen waarnemen.
De onderzoekers leerden de wormen dat verlichte ruimten veilig waren en voedsel bevatten en dat donkere gebieden resulteerden in straf. Nadat de wormen wisten waar ze voedsel konden krijgen werden ze onthoofd. Het duurde ongeveer twee weken voordat de kop weer was aangegroeid.
Andere lichaamscellen
Uit de experimenten van de biologen bleek dat de wormen zich herinnerden waar de verlichte ruimte was, dat die ruimte veilig was en dat er voedsel kon worden gevonden. De wormen hadden net zulke accurate herinneringen als de wormen die niet waren onthoofd.
Hoe kan een worm herinneringen hebben als hij geen kop meer heeft? “We hebben geen idee,” gaf bioloog Michael Levin toe. “We weten dat geheugen buiten het brein kan worden opgeslagen – waarschijnlijk in andere lichaamscellen – zodat herinneringen aan het nieuwe brein kunnen worden toegevoegd.” De studie is verschenen in het Journal of Experimental Biology.
Bron: Nationalgeographic.com
Gerelateerd:
- Wat als we in een computersimulatie leven?
- Kan een brein spontaan in het heelal worden gevormd?
- Wetenschappers bestuderen het geheugen van water
- Het mysterie van het rouwgedrag bij dieren
- Russisch fototoestel legt menselijke ziel vast
Uehm….
Wie zegt dan dat herinneringen in het hoofd zitten opgeslagen?
Naar mijn weten zitten herinneringen in de ‘molen van de mind’. Gekscherend noem ik het altijd denkwolkjes. (link link; personal computer en cloud met opgeslagen gegevens elders op de wereld)
Ons hoofd met hersens is de supercomputer om de informatie in de mind te besturen.
in het boek “het veld” van Lynne Mc Taggart wordt beschreven van onderzoeken naar het geheugen en herinneringen, hier wordt een gedeelte van de hersenen weg genomen van ratten, tot uiteindelijk de gehele hersenen verwijdert wordt en de ratten nog steeds de weg vinden naar het voedsel.
We maken allemaal gebruik van het zgn. collectief geheugen. Een soort van biologische ‘in the cloud’. De Zwitsere psychoanalyticus Carl Gustav Jung heeft uitgebreid theorieën geformuleerd aangaande het collectief geheugen van de mens. Hij spreekt daarbij van archetypen die in elke beschaving vaak los van elkaar opduiken en die bijgevolg diep in de menselijke geest gegrift moeten zitten. Hetzelfde geldt voor het historisch verleden van een volk. Maar ook evolutionair gezien zou heel wat informatie (al dan niet in het DNA)
in onze fysiologische structuur opgeslagen liggen
[quote name=”SSDrome”]Uehm….
Wie zegt dan dat herinneringen in het hoofd zitten opgeslagen?
Naar mijn weten zitten herinneringen in de ‘molen van de mind’. Gekscherend noem ik het altijd denkwolkjes. (link link; personal computer en cloud met opgeslagen gegevens elders op de wereld)
Ons hoofd met hersens is de supercomputer om de informatie in de mind te besturen.[/quote]
Ookwel celgeheugen genoemd. Lees ondermeer over het andere verhaal van transplantatie, waarbij de ontvanger ineens dingen “herinnert” die van de donor afkomstig zijn.
Misschien ligt hun brein wel heel ergens anders? Misschien zelfs wel in hun staart. Dat wij onze hersenen in het hoofd hebben wil niet zeggen dat het bij alle wezens zo is.
Rupert Sheldrake, anyone?!
Fijn om hier en daar toch interessante zaken te kunnen lezen van reacties! 😉 Cel-geheugen zoals beschreven door iemand hier is ondertussen in de mainstream geneeskunde, meer aanvaardt.
Zo hebben we iemand op vrijwillige basis gedurende een 18 maanden bijgestaan die op de wachtlijst stond voor nieuwe longen én hart. anyway, om ‘t wat in te korten. Deze persoon dronk nooit alcoholische dranken en had hoegenaamd geen interesse om sport te doen, zelfs toen deze persoon voorheen ‘gezond’ was. Maar, u kan ‘t al raden, na deze toch wel ingrijpende operatie en na enige tijd revalidatie, begon plots een drang naar bier én meer lichaamsbeweging/sport.
De persoon zelf vond dit erg merkwaardig, maar kon deze ‘nieuwe’ zaken maar moeilijk negeren en deed dus wat ‘de flow’ dicteerde. Zo bleek het hart van een sportmens afkomstig te zijn en de longen van iemand die graag een biertje dronk…
Bizar? Neen. Daar alle cellen opgebouwd zijn en resoneren met een bepaalde frequentie van het betreffende lichaam, de lichaamconstitutie, werden deze frequenties overgenomen als overheersender tot ze geïntegreerd werden in het gastlichaam om dan weer in evenwicht te kunnen gebracht worden. Af en toe een biertje en veel meer lichaamsbeweging tot gevolg. Echter, wanneer er een fysiologische ‘match’ is, maar ‘t lichaam de nieuwe celfrequenties niet wil of kan aanvaarden of ‘integreren’, dan kan afstoting ‘t gevolg daarvan zijn. Dan is het zaak om het lichaam te voorzien van hoogfrequente voedingsmiddelen (gevitaliseerd water, vast voedsel…) zodat de frequenties die de onbalans teweegbrengen vd donor(en), verhoogd kunnen worden en de gastcellen de integratie (fysiek-emotioneel) daarvan kunnen doorvoeren tot er weer balans is. Meestal verdwijnen dan ook de afstotingsverschijnselen alsook de overheersende (intrusieve) ‘drang’ naar bepaalde ‘gewoonten’…
Al onze emoties en ervaringen worden opgeslagen in een collectief bewustzijn.. Dit is echter voor de meeste mensen onbewust.. Je kan dus echt onbewust bewust zijn en niets van begin tot eind gaat verloren..Als het programma compleet is gaan we naar een nieuw denken..Mooi man..
[quote name=”SSDrome”]Uehm….
Wie zegt dan dat herinneringen in het hoofd zitten opgeslagen?
Naar mijn weten zitten herinneringen in de ‘molen van de mind’. Gekscherend noem ik het altijd denkwolkjes. (link link; personal computer en cloud met opgeslagen gegevens elders op de wereld)
Ons hoofd met hersens is de supercomputer om de informatie in de mind te besturen.[/quote]
@SSdrome
Ik vind je gedachte gang interessant. Bedoel je dat gedachtes in ons hoofd komen? En dat er zoals jij het zegt, energieën van gedachtes (wolken) om ons heen zijn en dat we kunnen kiezen hoe we met deze gedachte omgaan, wat wij ermee doen?
Wat ik wil toevoegen is dat ervaringen opgeslagen zijn in het hart en o.a. onze darmen. Zowel ons hart als onze darmen bezitten neurale netwerken, net zoals de hersenen:
-http://www.heartinbusiness.nl/index.asp?pagina=185
– http://www.uva.nl/nieuws-agenda/nieuws/uva-nieuws/content/hoogleraarsbenoemingen/2013/05/wouter-de-jonge-benoemd-tot-hoogleraar-experimentele-neuro-gastroenterologie.html
Heb je lectuur of een website waar ik hier meer over kan lezen?
Wij planetaire organismen zijn interdependent aan elkaar verbonden gezien als 1 systeem waarbij er verschillende soorten bij zijn zo niet alle welke telephatische communicatieve eigenschappen bezitten zoals de planten welke laatst ook al op niburu zijn besproken.Dat lijkt me een redelijke verklaring te kunnen zijn.Er is meer tussen hemel en aarde zo te zeggen.Geen echte wetenschap, meer intiutie.Mvg Jasper