Rond de plek van de grootste kernramp ooit wemelt het van de wilde dieren

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Bijna 30 jaar na de ramp met de kerncentrale in het Oekraïense Tsjernobyl is het wild in de regio weer rijk vertegenwoordigd. Het wemelt er van leven: het aantal herten, wilde zwijnen en wolven ligt ‘veel hoger dan voor het ongeluk’.

De conclusie is afkomstig van een onderzoeksteam onder leiding van professor Jim Smith van de Universiteit van Portsmouth en staat in het tijdschrift Current Biology. “Wellicht leven er vandaag meer wilde dieren rond Tsjernobyl dan voor de ramp,” zei Smith. “Dat wil niet zeggen dat straling goed is voor wilde dieren, enkel dat het effect van menselijke activiteit veel erger is.”

---Lees verder na dit advertentieblokje---

https://www.ninefornews.nl/wp-content/uploads/2024/04/uwonvrede.nl_-1.png

Gebied kan zich meten met echte natuurreservaten

Een gebied van 4000 vierkante kilometer rond de kerncentrale werd na de ramp in 1986 afgesloten: 116.000 bewoners werden geëvacueerd en de onmiddellijke omgeving rond de centrale is nog altijd verboden gebied. Volgens de onderzoekers kan het gebied zich qua dierenpopulatie inmiddels meten met echte natuurreservaten. Ondanks de radioactieve besmetting zit het vol met wapiti’s, herten, wilde zwijnen en wolven.

Elanden, reeën, edelherten en wilde zwijnen doen het in de ontruimde zone even goed als in natuurreservaten in de buurt. Het aantal wolven rond de rampplek ligt zelfs zeven keer hoger. Al in de eerste jaren na het ongeval nam het aantal elanden, herten en wilde zwijnen toe.

Veerkracht van de natuur

Op basis van de gegevens kan er geen bewijs worden gevonden voor een negatief effect van de radioactieve neerslag op de dierenpopulatie. Hoewel de aantallen wapiti’s en wilde zwijnen in Rusland sinds de jaren negentig in rap tempo afnemen, doet de populatie rond de kerncentrale het uitstekend.

De onderzoekers zien in de resultaten een bewijs voor de veerkracht van de natuur. “Deze unieke gegevens laten zien dat een breed scala aan gezonde diersoorten gedijt binnen slechts enkele kilometers van een grote kernramp. Dit illustreert de veerkracht van populaties wilde dieren als ze bevrijd worden van de druk van een menselijke leefomgeving.”