Paranormaal

Morfogenetisch veld: telepathische verbinding in het universum

Help mee door deze informatie met je vrienden op je social media te delen!
Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Een morfogenetisch veld is in de ontwikkelingsbiologie een veld dat alle informatie over de vorm van een organisme bevat.

De Engelse auteur, bioloog, biochemicus en filosoof dr. Rupert Sheldrake noemt dit veld ook wel een ‘morfisch veld’ en ontwikkelde een visie die het begrip veel algemener maakt dan hiervoor beschreven.

---Lees verder na dit advertentieblokje---
https://www.ninefornews.nl/wp-content/uploads/2024/02/bezwaarmaker.png

Aan het morfisch veld is de theorie van morfische resonantie gekoppeld. Deze hypothese is gebaseerd op de veldtheorie waarbij een holistische benadering wordt gebruikt.

De theorie stelt dat er uitwisseling van informatie door groepen van gelijkaardige morfische eenheden plaatsvindt die samen een collectief geheugen vormen, een soort telepathische verbinding in het hele universum zo u wilt.

Michael Faraday was in de jaren 1840 de eerste die het veldbegrip in de wetenschap gebruikte, en wel in verband met elektriciteit en magnetisme. Cruciaal was zijn inzicht dat we onze aandacht niet moeten richten op een energiebron, maar op de ruimte eromheen. De theorie rond de morfische velden richt zich op de vraagstukken rond gewoontevorming in de natuur zoals: kristalvorming, de oriëntatie van duiven op de weg terug naar hun hok, het termietengedrag voor het bouwen van burchten, onderzoek naar fantoomledematen en waarom honden weten wanneer hun baasje in aantocht is, of hoe een persoon ‘voelt’ dat er iemand naar deze persoon staart.

Sheldrake voert ter ondersteuning van zijn theorie rond morfische velden een aantal experimenten aan. Hij merkte op dat termieten, net als mieren, kolonies bouwen zonder specifieke ‘blauwdruk’ terwijl ze toch zeer doelgericht en coöperatief te werk gaan. Bij de bouw van bogen in termietenkolonies bijvoorbeeld, maken werkers eerst pilaren, die vervolgens naar elkaar toe buigen tot de groeiende uiteinden elkaar raken. Dit terwijl de werkers elkaar niet kunnen zien. Ze zijn blind. De suggestie dat termietenkolonies door velden worden georganiseerd houdt geen ontkenning in van het belang van normale zintuiglijke communicatie. We weten dat termieten, net als mieren, op verschillende manieren met elkaar communiceren: door geluid, door aanraking, door voedsel te delen en door reuk. Waar haalt elke werker zijn deel van het algemene ontwerp vandaan?

Tijdens het staarexperiment in 1959 gaf 60 procent van geblinddoekte proefpersonen waarnaar gestaard werd inderdaad aan dat er naar hen gestaard werd, in plaats van de statistisch te verwachten 50 procent. Er zou hiermee een overdracht zijn van ‘aangestaard worden’, maar niet van ‘niet aangestaard worden’. Maakt het uit wie er kijkt? Zijn sommige mensen effectievere kijkers dan andere? Treedt het gevoel dat er naar je gekeken wordt ook op als er een raam tussen kijker en proefpersoon zit?

Bij het grote publiek vonden de theorieën rond morfische velden enige weerklank. Ze werden in Nederland met name bekend door het VPRO-programma Een Schitterend Ongeluk in 1993, waar Sheldrake aan deelnam:

Lees hier meer informatie over morfische resonantie en morfische velden.

Gerelateerd:

 

5 1 stem
Beoordeel dit artikel

Interessant

Vond je dit artikel goed?
Klik hieronder en deel het op je Socials!
+
Meld je aan op onze gratis PUSH meldingen
Aanmelden
?
+
Volg ons op ons gratis Telegram kanaal
Volg Ons
?
+
Steun ons met een vrijwillige bijdrage
Doneer
?

Robin de Boer

Robin de Boer (1983) heeft Economische Geografie gestudeerd aan de Rijksuniversiteit Groningen. Hij is sinds juni 2014 werkzaam als hoofdredacteur van NineForNews.
guest

13 Reacties
Oudste
Nieuwste Meeste stemmen
Inline Reacties
Alle reacties zien
carpa
carpa
10 jaren geleden

Klopt. Morfische resonantie heb ik al aangehaald in een eerdere reactie op een ander onderwerp. Het ‘condenseren’ van een ‘gedachte’ in 3D is inherent aan dit proces. Het heeft vooral te maken met de gerichte aandacht op een vorm, van welke aard ook. Hoe meer individuen het ‘bevestigen’ of ‘absorberen’ in het collectief veld, hoe gemakkelijker men ook vanuit dit veld kan putten of ‘extraheren’ of iets ‘vlot’ of ‘stroef’ gaat. Hoe nieuwer iets is, des te lastiger het is om ermee om te gaan. Los van het feit of het al dan niet vertrouwd is. Dit laatste heeft er niets mee te maken of, liever, geen effect op.
Dit gaat op voor fysieke vormen alsook voor verzen/teksten/lyrics. Kortom, hoe meer het ‘gevalideerd’ werd, des te eenvoudiger de reproductie ervan.

Aardebewoner
Aardebewoner
10 jaren geleden

Het honderdste aapeffect. Heeft deze man ook uitgelegd.

Linda
Linda
10 jaren geleden

Aan Carpa.
‘Het ‘condenseren’ van een ‘gedachte’ in 3D is inherent aan dit proces.’

Hoe verklaart dat verworvenheden van planten en dieren, die (de verworvenheden) zich vervolgens verspreiden over de wereld. Planten en dieren hebben geen gedachten. Zij gaan intuïtief te werk en vinden soms spontaan oplossingen. Als dat een eerste keer gebeurt is, komt het vaker terug bij soortgelijken, totdat het zich over de wereld verspreid. Dat lijkt me toch meer een kwestie van een bepaalde energie, wat me trouwens ook logisch lijkt.

Romarin
Romarin
10 jaren geleden

[quote name=”Linda”]Aan Carpa.
‘Het ‘condenseren’ van een ‘gedachte’ in 3D is inherent aan dit proces.’

Hoe verklaart dat verworvenheden van planten en dieren, die (de verworvenheden) zich vervolgens verspreiden over de wereld. Planten en dieren hebben geen gedachten. Zij gaan intuïtief te werk en vinden soms spontaan oplossingen. Als dat een eerste keer gebeurt is, komt het vaker terug bij soortgelijken, totdat het zich over de wereld verspreid. Dat lijkt me toch meer een kwestie van een bepaalde energie, wat me trouwens ook logisch lijkt.[/quote]
Dieren hebben een ander soort bewustzijn, meer een groepsbewustzijn. Kijk bijvoorbeeld naar een zwerm spreeuwen die door de lucht vliegt. Zonder dit groepsbewustzijn zou de zwerm nooit op die manier kunnen vliegen, maar hopeloos botsen.
Trouwens, alles heeft bewustzijn (zelfs een steen). Bekend is de interactie van planten met hun omgeving. Een plant vangt jouw gedachten op en raakt al gestrest als je alleen maar van plan bent om hem of een ander levend wezen in de omgeving geweld aan te doen.
Dat planten geen gedachten hebben is ook niet waar. In de boeken van Robert Monroe beschrijft hij tijdens een van zijn vele astrale reizen hoe een wezen hem het bewustzijn van blaadjes aan een boom laat ervaren door Monroes bewustzijn in die blaadjes te verplaatsen. Indrukwekkend om te lezen. Dus intuïtief, nee ik denk het niet, wel degelijk met bewustzijn, maar met een ander beperkter bewustzijn. De energie waar jij over spreekt is in mijn ogen nu juist het morfogenetische veld, in dit geval van de plantensoort waar iedere soortgenoot aan meebouwt.
Een heel mooie docu over het bewustzijn van planten is deze: http://www.youtube.com/watch?v=tjrEdv9E0yU

Back to top button
13
0
We lezen graag je reactie!x