Ooit was ik gezond, althans dat dacht ik. Ik had niet genoeg energie om de dag door te komen, maar met alle reclames op tv over energiedrankjes voor de massa dacht ik dat ik niet de enige was die daar last van had. Mijn hele familie zag op tegen het griepseizoen, maar ik dacht dat iedereen zo rond januari bang begon te worden voor bacteriën.
Op een dag hoorde ik nieuwe informatie over de effecten van suiker. Volgens verschillende experts maakt suiker mensen dik en ziek. Hoe meer ik erover nadacht, hoe logischer het klonk. Eén op de zeven Amerikanen lijdt aan het metabool syndroom. Eén op de drie Amerikanen is zwaarlijvig. Het aantal gevallen van diabetes schiet omhoog en nog nooit stierven er zoveel mensen aan hart- en vaatziekten.
Volgens deze theorie leiden al deze en andere problemen terug tot één giftige stof in ons dieet: suiker. Ik kwam met een plan. Ik wilde zien hoe moeilijk het zou zijn voor ons gezin – mijzelf, mijn man en onze twee kinderen (van 6 en 11) – om een jaar lang voedsel zonder toegevoegde suikers te eten. We besloten alles te vermijden met toegevoegde zoetmakers zoals tafelsuiker, honing, stroop, ahornsiroop, agavesiroop of fruitsap. We kochten ook niets met nepsuiker of suikeralcohol.
Toen we begonnen te zoeken naar suiker, vonden we het op de meest vreemde plekken: in tortilla, sauzen, kippenbouillon, sladressing, crackers, mayonaise, bacon, brood en zelfs in babyvoeding. Waarom zit bijna overal suiker in? Allemaal om het voedsel lekkerder, langer houdbaar en goedkoper te maken.
Het vermijden van toegevoegde suikers bleek één groot avontuur. Ik wilde weten hoe moeilijk het zou zijn, wat er zou kunnen gebeuren en hoe ons eetpatroon zou veranderen. Na het doen van onderzoek was ik ervan overtuigd dat het vermijden van suiker ons allemaal gezonder zou maken.
Hoe langer ik voedsel zonder toegevoegde suikers at, hoe beter en energieker ik me voelde. Eén van de regels die we hadden, was dat we iedere maand één toetje met suiker mochten kiezen. Op je verjaardag mocht je ook een toetje uitkiezen. Rond september kregen we echter steeds minder zin in onze maandelijkse ‘traktatie’.
Toen mijn man voor zijn verjaardag een bananenvlaai had uitgekozen, wist ik dat er iets nieuws gebeurde. Ik vond de taart niet lekker en kreeg mijn stuk niet eens op. Mijn tanden deden zeer en mijn hoofd begon te bonzen. Ik voelde me beroerd. Na een uur op de bank te hebben gelegen, voelde ik me weer beter worden. Ik dacht: ‘voelde ik me altijd al zo slecht door suiker, maar merkte ik er niets van omdat ik er bijna niet omheen kon?’
Na een jaar zonder suiker heb ik geturfd hoe vaak mijn kinderen thuis waren gebleven van school. Het verschil was enorm. Mijn oudste dochter, Greta, is maar twee dagen thuisgebleven, vergeleken met 15 dagen een jaar eerder.
We worden minder vaak ziek en worden sneller weer beter. Na een jaar zonder suiker te hebben geleefd, voelen we ons allemaal gezonder en sterker.
Door Eve O. Schaub – Year of No Sugar: A Memoir
Is jouw telefoon slachtoffer van contact tracing spionage?
‘Stop nu de uitrol van 5G en doe eerst serieus onderzoek, voor het te laat is’
Witte Helmen geven toe dat ze gifgasaanvallen in scène hebben gezet in Syrië. Nieuwe studie legt smerige leugens bloot
‘Bezet Wall Street’ protest verspreidt zich naar andere steden
Het onvertelde verhaal over de concentratiekampen uit de Tweede Wereldoorlog
Ambtenaren willen niet meer voor ons werken als we niet allemaal op GroenLinks stemmen: ‘De maskers gaan af’
Hillary Clinton belemmerde rechtsgang, politieke correctheid is kankergezwel. Bill Maher haalt snoeihard uit
De eerste buitenaardse marathon (video)
Blinde man en armloze vriend planten samen in 10 jaar tijd 10.000 bomen