“Wereld Natuur Fonds is criminele organisatie”

Help ons door dit artikel met jouw kennissen op je socials te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Het Wereld Natuur Fonds. Het klinkt zo mooi, een organisatie die zich inzet voor de bescherming van de wereldwijde natuur. Toch is het WNF niet zo groen als ze zich voordoet. Recentelijk konden we lezen dat het WNF en zijn moederorganisatie WWF veel minder geld uitgeven aan natuurbeschermingsprojecten dan ze beweren.

Het goede doel geeft daarentegen enorm veel geld uit aan reclame en marketing. Volgens de Groene Rekenkamer misleidt de natuurclub de boel. Het WNF stelt dat 81 procent van alle uitgaven naar natuurbescherming gaat. De Groene Rekenkamer heeft becijferd dat het slechts om iets meer dan de helft gaat. De natuurbeschermingsorganisatie werpt een rookgordijn op, aldus de groep die de financiële handel en wandel van milieuclubs kritisch doorlicht.

---Lees verder na dit advertentieblokje---

Crimineel actief

In het Algemeen Dagblad heeft advocaat J. Wilgers al eens gezegd dat het Wereld Natuur Fonds, onder andere opgericht door prins Bernhard, een criminele organisatie is die door justitie zou moeten worden ontbonden.

Na deze uitspraak probeerde het WNF de advocaat tevergeefs de mond te snoeren. “Het WNF pleegt stelselmatig misdrijven in ons land en moederorganisatie WWF is wereldwijd crimineel actief,” legde Wilgers uit. “Het WNF maakt zich schuldig aan oplichting door een overdreven ernstig beeld te schetsen van de illegale handel in bedreigde diersoorten. Goedgelovigen die geld storten voor het goede doel zijn het slachtoffer.”

Het benauwt Wilgers dat ‘tien procent van het aardoppervlak’ onder bestuur staat van het WWF. Kwalijk is volgens hem de rol van de organisatie in Zuid-Afrika, waar eind jaren tachtig onder het mom van stroperijbestrijding door bemoeienis van het WWF 1,5 miljoen aanhangers van de politieke beweging ANC en andere burgers zijn vermoord. Hij verwees daarbij naar een rapport uit 1989.

“Ik noem dat volkerenmoord. In verschillende landen zien we dat het WWF officieel de natuur beschermt, maar in werkelijkheid zijn geld gebruikt om westerse strategische en economische belangen veilig te stellen,” zei Wilgers. “De organisatie is op ondoorzichtige wijze verweven met de maatschappelijke elite in Europa en Amerika. Met duistere genootschappen als de 1001 Club en de door prins Bernhard opgerichte Bilderbergclub, waarin prominente wereldburgers zijn verenigd. Het is geen toeval dat natuurgebieden vaak rijk zijn aan waardevolle grondstoffen als goud, edelstenen en uranium. De plaatselijke bevolking wordt met ongefundeerde strenge milieuregels van haar bestaan beroofd.”

Zedenzaak Demmink

Wilgers vond het ongehoord dat het WNF in de persoon van Jan Wolter Wabeke, tussen 1994 en 2001 hoofdofficier van het arrondissement in Breda en oud-bestuurslid van het WNF, kon doordringen tot het Openbaar Ministerie. Wabeke ging in 2010 als rechter aan de slag bij het gerechtshof in Den Haag. Een jaar later werd hij uitgeroepen tot meest invloedrijke man in de financiële wereld. Inmiddels wordt hij samen met topambtenaar Joris Demmink genoemd in het onderzoek naar betrokkenheid van hooggeplaatste personen bij seksfeestjes met minderjarige jongens.

De Groene Amsterdammer deed eerder al een boekje open over het Wereld Natuur Fonds. Begin 1989 had prins Bernhard 500.000 pond van het WWF gekregen voor een speciaal antistropersproject in Zuid-Afrika. De paramilitaire commando’s die de illegale handel in ivoor en hoorn een halt moesten toeroepen, hielden zich al snel bezig met eigen smokkellijnen.

De buitenwereld hoorde in 1991 voor het eerst over deze praktijken van het geheime legertje van de prins. Het WNF ontkende alle betrokkenheid. Tegen het schieten op dieren had Bernhard geen bezwaar, hij deed het regelmatig. Zelfs tijdens zijn actieve jaren voor het WWF en het WNF. Openlijk werd gezegd dat Bernhard ergens in Afrika met vrienden een boerderij huurde met een stuk grond om zoveel mogelijk jachttrofeeën te vergaren.

1001 Club

Onder meer vanwege de Lockheed-affaire moest de prins het veld ruimen. Er was geen controle op de sommen geld die uit nevenfuncties van de prins werden doorgesluisd naar het WWF en de 1001 Club, die de prins in 1971 in het leven had geroepen. Bernhard werd opgevolgd door jonkheer John H. Loudon, die bij Shell aan het roer had gestaan. Achter de schermen bleef de prins evenwel een machtige man, al was het alleen maar door zijn controle over zijn 1001 Club.

De 1001 Club is een stichting die helpt bij de financiering van het Wereld Natuur Fonds. In 2009 haalde ‘de 1001’ voor de eerste keer het Nederlandse avondnieuws na een nieuw boek van historicus Gerard Aalders over prins Bernhard. Het lidmaatschap van de 1001 Club bestaat voor een groot deel uit managers van banken en multinationals. Voorbeelden uit heden en verleden zijn: Sir Eric Drake van oliereus BP, de Britse en Franse familie Rothschild, Laurance en David Rockefeller, Henry Ford II en Salem bin Laden; de oudere halfbroer van Osama bin Laden.

Lees meer over:
1001 Club Bernhard Groene Rekenkamer jacht Joris Demmink Lockheed-affaire Wereld Natuur Fonds WWF