Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarDe meeste wetenschappers zijn van mening dat het universum uitdijt. Maar als het universum uitdijt, waar dijt het dan in uit? Volgens Fraser Cain van Universe Today is ons heelal mogelijk één van de vele bellen in een reusachtig multiversum.
“In het multiversum is elk universum een soort zeepbel in de kosmische leegte,” zei hij. “Zie het als een kosmisch schuim waaruit verschillende bellen ontstaan.”
Volgens deze theorie zijn de natuurwetten in elk van deze universa volstrekt anders. In ons heelal worden de natuurwetten bepaald door een aantal factoren, die in ieder universum verschillend zouden zijn.
Temperatuurschommelingen
“Misschien werkt de zwaartekracht in een ander universum juist afstotend,” zei Cain. In het grootste deel van die andere universa zou leven zoals wij dat kennen niet kunnen bestaan.
“Leven dat in staat is om het universum waar te kunnen nemen heeft zich moeten ontwikkelen in een universum waarin leven kan ontstaan,” legde hij uit. Het klinkt misschien vergezocht, maar er zijn manieren waarop astronomen deze theorie kunnen testen.
Als de bellen zich ver genoeg uitstrekken in het multiversum, beginnen ze ‘op elkaar te botsen’. Er is al enig bewijs dat ons universum interacteert met andere universa. Wetenschappers hebben in de kosmische achtergrondstraling bijvoorbeeld temperatuurschommelingen oftewel anisotropieën gevonden.
As van het kwaad
De meeste temperatuurverschillen kunnen worden verklaard, maar er is één gebied in het heelal dat zo vreemd is dat onderzoekers die het ontdekt hebben het ‘de as van het kwaad’ hebben genoemd.
Volgens één theorie is ons heelal op die plek op een ander heelal gebotst. Maar wees gerust: het gebied bevindt zich op miljarden lichtjaren afstand van ons.
Interessant
“Leven dat in staat is om het universum waar te kunnen nemen heeft zich moeten ontwikkelen in een universum waarin leven kan ontstaan,” legde hij uit
Werkelijk waar, het had Cruijf kunnen zijn.”Als je een doelpunt wilt maken moet je op het doel schieten”.
geen zeep dacht ik zo.
Ik kan naar alle sterren kijken maar welke kant ik ook zie het is altijd terug in de tijd. Dus kijk ik ook in elke richting naar de Big Bang. Dit kan ook alleen maar omdat de ruimte zich kromt. Uiteindelijk tot een punt waar alleen maar het NU bestaat.
‘Wetenschappers zijn van mening’…
Dat zijn geen wetenschappers, maar meningschappers!