Dit moet je weten over cyberoorlogen

Help mee door dit artikel met je kennissen op je socials te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Bedrijven worden volgens een onderzoek van ExpressVPN steeds vaker onder vuur genomen door hackers. Dat is natuurlijk al een probleem, maar we zien ook dat cyberoorlogen alsmaar meer plaatsvinden.

Dit speelt bijvoorbeeld een rol bij de oorlog van Rusland tegen Oekraïne, maar ook nu Israël en Hamas opnieuw in conflict liggen. In dit artikel lees je meer over cyberoorlogvoering.

Wat zijn cyberoorlogen?

Cyberoorlogvoering verwijst naar het gebruik van digitale aanvallen – zoals computervirussen en hacking – door het ene land om de vitale computersystemen van een ander land te ontwrichten, met als doel schade, dood en vernietiging te veroorzaken.

In toekomstige oorlogen zullen hackers computercode gebruiken om de infrastructuur van een vijand aan te vallen, waarbij ze samen met troepen vechten met behulp van conventionele wapens zoals geweren en raketten.

In een schimmige wereld die nog steeds gevuld is met spionnen, hackers en uiterst geheime digitale wapenprojecten, is cyberoorlog een steeds vaker voorkomend – en gevaarlijk – kenmerk van internationale conflicten.

Maar op dit moment betekent de combinatie van een aanhoudende cyberoorlogswapenwedloop en een gebrek aan duidelijke regels voor online conflicten dat er een reëel risico bestaat dat incidenten snel uit de hand lopen.

Hoe ziet een cyberoorlog eruit?

Net als normale oorlogvoering, die kan variëren van beperkte schermutselingen tot volledige veldslagen, zal de impact van cyberoorlogvoering variëren per doelwit en ernst.

In veel gevallen zijn de computersystemen niet het uiteindelijke doelwit; ze worden het doelwit vanwege hun rol in het beheer van de infrastructuur in de echte wereld, zoals luchthavens of elektriciteitsnetwerken. Schakel de computers uit en je kunt daardoor het vliegveld of de elektriciteitscentrale afsluiten.

Er zijn tal van grimmige scenario’s voor cyberoorlogvoering beschikbaar. Misschien beginnen aanvallers bij de banken: op een dag zakt je banksaldo naar nul en springt dan plotseling omhoog, wat aangeeft dat je miljoenen op je rekening hebt staan.

Dan beginnen de aandelenkoersen gek te worden als hackers de gegevens die naar de beurs stromen, wijzigen.

De volgende dag rijden de treinen niet meer omdat de seingeving niet meer werkt, en kun je nergens heen rijden omdat de verkeerslichten allemaal op rood staan, en de winkels in de grote steden zonder voedsel beginnen te raken. Al snel zou een land in een patstelling en chaos terecht kunnen komen, zelfs zonder de doemscenario’s waarin hackers elektriciteitscentrales uitschakelen of dammen openen.

Waarom investeren overheden in cyberoorlogvoering?

Regeringen zijn zich er steeds meer van bewust dat moderne samenlevingen zo afhankelijk zijn van computersystemen voor het uitvoeren van alles, van financiële diensten tot transportnetwerken, dat het gebruik van hackers gewapend met virussen of andere hulpmiddelen om die systemen uit te schakelen net zo effectief en schadelijk zou kunnen zijn als traditionele militaire campagnes waarbij gewapende troepen worden ingezet.

In tegenstelling tot traditionele militaire aanvallen kan een cyberaanval onmiddellijk vanaf elke afstand worden gelanceerd, met weinig duidelijk bewijs van enige opbouw, in tegenstelling tot een traditionele militaire operatie. Een dergelijke aanval zou uiterst moeilijk met enige zekerheid terug te voeren zijn op de daders, waardoor vergelding moeilijker wordt.

Als gevolg hiervan zijn regeringen en inlichtingendiensten bezorgd dat digitale aanvallen op vitale infrastructuur – zoals banksystemen of elektriciteitsnetwerken – aanvallers een manier zullen bieden om de traditionele verdedigingsmechanismen van een land te omzeilen, en zijn ze bezig om hun computerbeveiliging te verbeteren.

Lees meer over: