Als het aan mij lag, zou Duitsland deze hel niet morgen, maar vandaag nog verlaten. Dat zei de Duitse Europarlementariër Christine Anderson in gesprek met The Epoch Times over de Europese Unie.
De EU-instituties zijn niet alleen ondemocratisch, ze zijn antidemocratisch, zei Anderson. “Wij zijn geen parlement. Het is een schande om het een parlement te noemen.”
Verzet
Het parlement voert geen begrotingscontrole uit en neemt geen wetten aan. We stemmen over resoluties, een soort brieven die we sturen aan de Europese Commissie, lichtte het Europarlementslid toe.
De wetten worden aangenomen door de Raad, die bestaat uit de regeringsleiders of staatshoofden van de 27 lidstaten van de Europese Unie. Dus als de Duitse regering een wet wil aannemen en het Duitse parlement verzet zich daartegen, reist de verantwoordelijke minister af naar Brussel om te praten met collega’s en de wet daar aan te nemen, die vervolgens als EU-wet gaat gelden in alle lidstaten.
De Duitsers moeten zich dan alsnog houden aan die wet, terwijl ze er fel tegen gekant waren, aldus Anderson.
Interessant
Zozo, zij zal wel niet veel vrienden hebben bij het diep corrupte ons-kent-ons kliek europarlementariërs.
Klinkt verstandig van Christine Anderson, is te hopen dat het snel werkelijkheid word ook voor NL.
Weg uit dat fascistische Europa opgericht door oud Nazi’s!
INDERDAAD. De EU-instituties zijn niet alleen ONdemocratisch, maar daadwerkelijk ANTIdemocratisch.
En ik kan mij zo langzamerhand niet aan de indruk onttrekken, dat dat ook PRECIES de bedoeling is geweest, toen deze Europese Unie werd opgezet.
Het heeft wel even geduurd natuurlijk, maar NU, anno 2023, hebben zij precies datgene bereikt, wat OOIT de bedoeling is geweest.
Ik kan mij nog herinneren (en dat is niet eens zó heel lang geleden), dat de Europese Unie op sterven na dood was. JAMMER genoeg is dat sterven net op tijd tegengehouden. Als dat wel was gelukt, had ons leven in Europa er compleet anders uitgezien.
Maar in plaats van te verdwijnen, is de EU alleen maar machtiger geworden. Dat kon natuurlijk alleen maar gebeuren dankzij de enorme steun van de puissant rijken, die op de achtergrond aan de touwtjes trekken.
En WAT is hiervan het resultaat? Precies zoals Christine Anderson het zo goed verwoordt: de staten binnen de Europese Unie hebben geen moer meer te vertellen.
Als een minister iets doorgedramd wil hebben wat in zijn eigen land dreigt te mislukken, dan gaat hij gewoon naar Brussel en krijgt het alsnog voor elkaar.
That’s the way the cookie crumble!
Met dit in gedachten is het gemakkelijk voor te stellen, dat, bijvoorbeeld hier in Nederland, de Tweede Kamer totaal geen rol van betekenis meer speelt.
Daar zijn inmiddels natuurlijk al legio voorbeelden van.
Toevallig las ik vanochtend op Telegram iets over diezelfde EU. Iedere lidstaat betaalt natuurlijk, naar draagkracht, een behoorlijk bedrag.
Nu is in Brussel besloten om geld, nota bene bedoeld voor infrastructuur, zoals wegen, te gaan besteden aan wapens en munitie. UIteraard om aan de Oekraïne te schenken.
Dit is dan even een klein voorbeeldje van HOE ze daar totaal ondemocratisch met ONZE centen omgaan.
Zolang het volk niet verzet gebeurt er niks en gaat er niks veranderen.