Imam Salam tijdens verhoor in Tweede Kamer: ‘U moet naar mij luisteren, ik ben hier de baas’

Blijkbaar kunnen sommigen niet goed lezen en dit vooral ter linker zijde.Eigenlijk Mohammed zelf die verklaarde dat hij in zeer letterlijke zin door een geest bezeten was, namelijk door Allah die hem als spreekbuis gebruikte. Zelf als kanaal gebruikt worden door een ander wezen, dat is per definitie wat men bezetenheid noemt. De Mekkanen geloofden meestal wel in djinns, wezens die tot het geestenrijk behoorden doch qua moraal en intellekt weinig van de mens verschillen, en b.v. goedaardig danwel boosaardig kunnen zijn (dit i.t.m. de engelen, die zuiver instrument van Gods wil zijn). Dat djinns er belang in stelden, bezit te nemen van een mens, dat was nog aannemelijk, maar dat de Schepper van het heelal zich hiermee zou bezighouden, gold als absurd. Te meer daar de zogezegde openbaringen van de bezitnemende geest via Mohammed wat al te banaal waren om van goddelijke oorsprong te kunnen zijn.Rond zijn 40 jaar, een typische leeftijd voor het akuut worden van paranoïa, begint Mohammed te lijden aan sensorische (visue le maar vooral auditieve) hallucinaties. Inhoudelijk geeft de stem die hij in zijn hallucinatie hoort, vorm aan een uitverkiezingswaan : hij denkt dat Allah tot hem spreekt, hoewel er absoluut niets is in de hele Koran dat niet vanuit Mohammeds kulturele en persoonlijke achtergrond begrepen kan worden.Mohammed was uiterst onverdraagzaam tegen alwie zijn waan in twijfel trok. Zoals vele paranoïde mensen was hij echter verstandig genoeg om te weten hoever hij kon gaan in het beledigen en uitdagen van andersdenkenden : pas toen hij in Medina over een legermacht beschikte, gaf hij de ongelovigen de keuze tussen de bekering en de dood. Bij zijn veroveringen wist hij zeer goed wanneer te zalven en wanneer te slaan, in funktie van zijn strategische objektieven. Maar reeds in Mekka ging hij af en toe wild te keer tegen de gevestigde kultuur en tegen al wie niet in zijn aanspraken op profeetschap geloofde. Het is daarom niet zonder belang om te weten met welke doktrine Mohammed zijn veldtochten tegen de ongelovigen rechtvaardigde. De Koran-doktrine hierover komt in het volgende hoofdstuk aan bod, hier halen we enkele uitspraken aan die de traditie aan Mohammed zelf toeschrijft : * “Zelfs maar één dag voor de islam strijden is meer waard dan de hele wereld en al wat erin is.” (25)

* “Gij zult de joden bestrijden totdat zelfs de steen waarachter een jood zich verbergt, u toeroept : ‘Dienaar Gods, ziehier een jood achter mij : doodt hem !'” (26)

* “Allah patroneert hem die uitrukt om te strijden op de weg van Allah. Als hij niet gedood wordt, zal hij met buit en beloningen beladen terugkeren, en als hij sneuvelt, zal hij naar het Paradijs gaan.” (27)

* “Ik zweer bij Allah : ik wil sneuvelen op de weg van Allah, en sneuvelen en opnieuw tot leven gebracht worden, en nog eens sneuvelen en opnieuw tot leven gebracht worden, zodat ik telkens weer verdienste kan verwerven.” * “Het hellevuur zal niet de benen raken van hem die met stof bedekt wordt in de strijd op de weg van Allah.”

* “Hij die een ander helpt met wapens om te strijden op de weg van Allah is als de voorvechter zelf, en deelt in de beloning. En ook wie achterblijft om voor de familie van de strijder te zorgen, is als de strijder zelf.”

* “Deze religie is voor altijd opgericht, tot de Dag der Verrijzenis, zolang de moslims ervoor vechten.”

* “Op de laatste dag zullen de wonden van zij die gewond zijn op de weg van Allah zichtbaar zijn, en druipen van het bloed, maar hun geur zal als muskus-parfum zijn.”

* “Sneuvelen op de weg van Allah vereffent alle zonden (maar niet de schulden).”

* “Hij die sterft en nog niet voor de islam gevochten heeft, noch zelfs bij zichzelf gedacht heeft : ‘Allah geve dat ik een strijder word die sterft op de weg van Allah’, hij is als een huichelaar.”

* “Strijden op de weg van Allah, of daartoe besluiten, is een goddelijke plicht. Wanneer uw imaam u beveelt om te gaan vechten, gehoorzaamt hem dan.”

Specifiek tegen degenen die de islam afvallig worden, is het vers : “Als zij zich van u afkeren, grijpt hen en brengt hen ter dood waar ge hen maar vindt.” [4:89] Tot op heden staat op geloofsafval de doodstraf. 40) “Doch de straf voor hen die Allah en Zijn boodschapper bestrijden en verderf (= ongeloof) brengen in het land, is dat zij gedood worden of gekruisigd, dat hun beide handen of voeten afgehakt worden, of dat zij verbannen worden.” [5:33]