Ligt diep in onze planeet nog een andere aarde verscholen? Dit zet je aan het denken

Op een fysische manier werkt het niet met de holle Aarde. Want van waar zalen lava en magma komen? Die zijn er zeker en ze hebben en gloeiende kern van de Aarde nodig. Zonder dit gen lava.

Een ander aspect: In de boeken van Carlos Castaneda kunnen wij lezen, dat de oude indiaanse beschavingen weetjes hebben over 620 plooien van de realiteit, dit bedoelt feitelijk 620 tonelen, waar het leven kan spelen. Misschien gaat het meer in deze richting …

Onze beperking in deze wereld is dat er nooit bewustzijn is geweest. Bewustzijn betreft de ziel en het bewustzijn van de ziel in de mens is altijd in een soort ‘slaaptoestand’ geweest. Dan ervaar je niet wat er te ervaren is als het bewustzijn ontwaakt of al wakker is bij geboorte. Veel mensen zijn bekend met de term ‘nieuwetijdskinderen’. Dat zijn generaties die geboren zijn met een wakker zielsbewustzijn. Die hebben ook geen geconditioneerd ego meer. De wereld van macht en controle krijgt geen vat meer op hun ego, in tegenstelling tot de oudere generaties waar het ego wel te beïnvloeden was. Dat wakkere bewustzijn van de huidige jonge generaties is van de afgelopen decennia en geeft aan dat er een bewustzijnsverandering gaande is. Als je ’s nachts ligt te slapen dan maak je niet mee wat je overdag mee maakt als je wakker bent. Met het bewustzijn van de ziel is dat net zoiets maar dan energetisch en in eerste instantie in eigen lichaam.

De kern van de mens is dus de ziel. Gaia wordt als de ziel van de Aarde gezien. Dat zou ede zon kunnen zijn waarover gesproken wordt, die zich dan in de Aarde zou bevinden. Ons zonnestelsel kent ook zo’n de kern, de zon. Over de Melkweg wordt ook gezegd en geschreven dat er een kern is, de galactische centrale zon. En uiteindelijk wordt er ook nog geschreven over de grote centrale zon als de kern van het universum. In sommige berichten wordt naar die grote centrale zon verwezen als zijnde God. God is dan de ziel van het universum waar alle creatie uit voort komt. Over de galactische centrale zon werd in en bericht geschreven dat de meest duisteren daar naartoe konden worden gevoerd als zij niet kunnen of willen veranderen in de tijd die nu speelt. Dat werd ‘soul recycling’ genoemd waarbij de ziel volledig ‘gereset’ zou kunnen worden en de wezens zodanig zouden kunnen verdwijnen alsof ze nooit bestaan hebben. Onze zon is er voor het leven. In de zin van bewustzijn zijn al die zonnen dus kernen van stelsels. De ziel is ook de kern van de mens. Zonder de ziel is er geen leven. De ziel kan in die zin dan ook gezien worden als een innerlijke zon, de bron van ons eigen leven. Dan zou Gaia de ziel van de Aarde zijn en in die zin dus ook de innerlijke zon van de Aarde. Het beperkte van de mens door de eeuwen en millennia heen is alleen dat er geen bewustzijn is geweest. Dat was slapend aanwezig. Daarbij stond nagenoeg niemand in zijn eigen leven als mens. Het enige wat heerste was macht en controle en dat is in feite duisternis want dan heerst het ego, gaat het leven op slot en zit de ziel in het duister. Maar in de zin van bewustzijn en energie kan die innerlijke zon van de Aarde dus wel bestaan, als de ziel van de planeet. Het punt is alleen dat we daar geen tastbare ervaring over hebben. Al zijn er blijkbaar wel mensen die contact met zielen hebben waar informatie vandaan komt . Maar dan nog nemen wij het niet waar zoals het in de planeet is.