NineForNews.nl Vrij en onafhankelijk nieuws
Diep onder het aardoppervlak is een reusachtige oceaan gevonden die drie keer groter is dan alle oceanen tezamen. De ontdekking kan helpen verklaren waar de aardse zeeën vandaan zijn gekomen.
Het water zit opgesloten in ringwoodiet, een verschijningsvorm van het mineraal olivijn dat op een diepte van 700 kilometer wordt gevonden. De enorme omvang van het reservoir doet vermoeden dat de oceanen langzamerhand uit het inwendige van de aarde zijn voortgekomen.
“Dit is bewijs dat het water op aarde van binnenuit is gekomen,” zei hoofdonderzoeker Steven Jacobsen van de Northwestern University in de Amerikaanse staat Illinois. Het verborgen water dient mogelijk als buffer voor de oceanen aan het oppervlak, wat kan verklaren waarom ze al miljoenen jaren dezelfde omvang hebben.
Het team van Jacobsen gebruikte 2000 seisometers om seismische golven van ruim 500 aardbevingen te bestuderen. Deze golven passeren het binnenste van de aarde en kunnen aan het oppervlak worden gemeten.
Door de snelheid te meten waarmee de golven zich verplaatsten, kon het team bepalen welke soorten gesteente ze waren tegengekomen. De laag met water remde de golven aanzienlijk af. In zijn laboratorium produceerde hij ringwoodiet en stelde het vervolgens bloot aan de enorme druk en temperaturen op 700 kilometer diepte.
Bergtoppen
Op 700 kilometer onder het aardoppervlak wordt het water als gevolg van de druk en de temperatuur uit het ringwoodiet geperst. De bevindingen van Jacobson komen overeen met een recente studie door Graham Pearson van de Universiteit van Alberta in Canada. Pearson ontdekte dat diepere lagen van de aardmantel gigantische hoeveelheden water bevatten.
Het vermoeden bestaat al langer dat er in de aardmantel oceanen van water te vinden zijn. Tot dusver heeft Jacobsen alleen bewijs dat het waterhoudende gesteente onder de Verenigde Staten kan worden gevonden. Hij wil nu weten of het ook op de rest van de planeet voorkomt.
Als al het water in het binnenste van de aarde in één keer naar boven komt, zijn de bergtoppen de enige resterende stukken land, aldus Jacobson. Het onderzoek staat in vakblad Science.
[New Scientist]
***Als al het water in het binnenste van de aarde in één keer naar boven komt, zijn de bergtoppen de enige resterende stukken land, aldus Jacobson. ***
De oude ‘mythen’ zeggen ook dat het water uit de Aarde kwam en slechts de bergtoppen boven water bleven staan. De zonvloed dus.
Met die enorme oceaan diep onder het aardoppervlak is er dan nog wel ruimte voor de ‘hollow earth’?
haha een hele goeie! Laat staan het magma…de vuurkern…snapt iemand er nog wat van? nou ik niet!
Hoeft ook niet… Be nothing…become nothing…. do nothing…..
Liefde zegt me dat ik ALLES ben en wijsheid zegt met dat ik NIETS ben, om maar eens met een groot meester te spreken…Nisargadatta…
Namasté
Kalki, dat was ook mijn eerste gedachte. Laten we hopen van wel.
met een diameter van 13000 km heeft de aarde nog genoeg plaats voor een “holle aarde” ;p
Mijn gedachte, jij zegt het ….. 🙂
Jazeker! Aan de ONDERKAQNT van die oceaan!!
Lijkt me wel met een diameter van 12756 km 😉
Hoezo water tekorten ?
Het principe ; er is genoeg voor iedereen is hiermee bewezen.
Waar water is , is voedsel. Wat een volksverlakkerij, alle honger en extra belastingen.
Dat Lijkt mij niet zo’n slim idee, dat water aanboren:
(1): de boorput is 700 meter diep, met veel geologische obstakels..
(2): dan veroorzaken we onze eigen zondvloed, via een fontein dat onder
enorme waterdruk staat..
Als genoeg mensen iets geloven word het realiteit. dit is een natuurwet, The law of attraction.
Beetje waterig verhaal, dit
drie keer groter dan alle oceanen te samen????
moet mij eens uitgelegd worden hoe dat kan?
het oppervlak van de aarde bstaat voor tweederde uit water en dan zou het 700 kilometer onder het oppervlak drie keer groter zijn?
moet ergens een foutje zijn naar mijn idee.
Geen fout, het klopt wel. Het gaat namelijk niet om het oppervlak, maar om de inhoud.
Er is op aarde ongeveer 1385 miljoen kubieke kilometer water. Onder het oppervlak zou zich dus zo’n 4000 miljoen kubieke kilometer aarde bevinden. De totale inhoud van de aarde is ongeveer 1,09 * 10E12 [km ³]
onder de oceanen zit ook een vaste oppervlakte hoor…
Een leuke meneer genaamd “Rj Seeker AB” heeft altijd tegen mij gezegd dat ik niet alles klakkeloos moet geloven wat ze over de aarde zeggen en andere rare gespuis. Ik merk nu idd dat hij gelijk heeft. Hij vertelde mij dat de aarde niet hol is en ook dat er geen Aliens (zoals wij die ons verbeelden) bestaan of een Alien ras in de holle aarde woont. Veel science/wetenschap is meestal gebasseerd op eigen bevindigen en berusten meestal niet feiten, dat melde hij ook. Hij zei op mijn tweet: Scientist can’t prove climate change nor evolution of mankind. Ze kunnen de missende link niet vinden, maar toch claimen ze dat het evolutie is. Hij schijnt daarin ook gelijk te hebben. Ik kreeg reactie terug van: Scientist doesn’t disprove God. They are debating God and battling against other unexplained things.
Deze gozer is real! Er zit wat puurheid in hem. Wij volgen hem nu al een tijdje.
niet alles klakkeloos moet geloven wat ze over de aarde zeggen en andere rare gespuis!!!
Deze gozer is real! Er zit wat puurheid in hem. Wij volgen hem nu al een tijdje!!!
En slaapt u vooral verder….u moet niet alles geloven …maar dus wel van hem??
nee hoor met triljoenen sterrenstelsels ..zijn wij als mens echt de enige ….pffffff
wake up!!!
Dit verhaal zou wel in het straatje van de holle aarde theorie passen. Deze zou op 800km diepte zijn. Zou dus makkelijk moeten passen
Wat een onzin!!
De Aardkorst is maar gemiddeld 30 km dik. Alles wat daaronder zit is een gloeiende, vloeibare steenmassa. Zie wat er uit de vulkanen komt : vloeibare steen!!
Water à 2000 °C = super-, superkritische stoom met een onvoorstelbare druk!!
Met zo’n watermassa op 700 km diepte bestond Moeder Aarde allang niet meer!! Wij ook niet.
Heb me goed geamuseerd. Haha … Holle Aarde … haha.
Grtn, Waggi.
Het spijt me dat ik de feestvreugde een beetje moet drukken: er is geen sprake van een echte oceaan van vloeibaar water. Onder de eerste link staat een press release met inderdaad de titel “oceans of water deep in the earth”. Wie de moeite neemt om even verder te lezen leest “though not in the familiar liquid form — the ingredients for water are bound up in rock in the Earth’s mantle”. Het water zit dus in de mineralen opgesloten in de vorm van hydroxyl. Die “oceans” moet je dus in overdrachtelijke vorm lezen, niet letterlijk. Dat er water in de aardmantel zit is al langer bekend, het verklaart o.a. de explosieve stratovulkanen nabij subductiezones, waar water met oceanisch sediment naar beneden de mantel in wordt getrokken.
Wow, gaaf zeg. Even samengevat, onze Maan botste een paar miljard jaren geleden tegen de Aarde, vandaar de Stille Oceaan aan één kant en Pangea aan de andere kant. Bovenstaand verhaal verklaart inderdaad waar het water van de oceanen vandaan komt.
Maar waar kwam onze Maan vandaan? Vanaf de Zon gezien: Mercurius heeft geen manen, het is zelf een soort van maan. Venus heeft wellicht wat kleine steentjes dwarrelen, dat weet ik zo niet. En onze buurman aan de andere kant, Mars, heeft een paar manen met een grootte van hooguit 20 km doorsnede. Daarna komen Jupiter en Saturnus, en zij hebben vele manen in grootte vergelijkbaar met onze Maan. Dat is raar! Hoe komt de Aarde aan zo’n grote maan? De Aarde en de Maan zijn een soort dubbelplaneet. En hoe dat zo ontstaan is mag je zelf bedenken. Ik scherm zelf altijd met de theorieën van Zecharia Sitchin, maar ik ga dat nu niet doen, want ik weet ook wel dat velen dit onzin vinden, maar onze Maan komt wellicht wèl van de collectie manen van Jupiter of Saturnus. Onlangs is nog in het nieuws geweest dat de gesteenten van onze Maan niets te maken hebben met die van onze planeet. Ik vind het overigens toevallig dat bij een zonsverduistering onze Maan precies de Zon afdekt (soms iets minder), oftewel vanaf de Aarde gezien is de Maan perspectivisch even groot als de Zon. Toeval? En de Maan toont ons altijd één kant. Ook toeval? Een beter voorbeeld van een dubbelplaneet is er niet.
Enneh, trouwens, maar dat gaat heel ver… Als je een ruimteschip wilt bouwen om je thuisplaneet te ontvluchten omdat jouw ster gaat ontploffen of omdat jouw planeet niet meer bewoonbaar is? Wij denken dan altijd aan aerodynamische ruimtevoertuigen waarmee je een andere bewoonbare planeet opzoekt bij een andere ster. Maar waarom aerodynamica in een (bijna) vacuüm? Is een groot bolvormig ruimteschip niet logischer? Waarmee bouw je die? Liefst met materialen die direct voorhandig zijn, zoals stenen en zand. Of gebruik een maan van een grote planeet in de buurt. In tegenstelling tot mijn vorige theorie (onze Maan was er één van Saturnus) kan onze Maan ook wel een overblijfsel zijn van zo een ontsnappingsvaartuig. Wellicht is onze Aarde op die manier gekoloniseerd door mensen van heel ver weg!
Dat de gesteenten van de Maan “niets” te maken hebben met die van de Aarde is niet waar. Er zijn overeenkomsten en er zijn verschillen. De inslagtheorie kan niet alles verklaren, maar is nog steeds de beste kandidaat, omdat ie andere dingen, zoals de verdeling van het impulsmoment juist het best verklaart. Een maan die ooit gravitationeel gebonden was aan bijv Jupiter in zo’n mooie baan om de Aarde krijgen dat gaat je hemelmechanisch niet lukken, tenzij je er nog een stuk of wat extra hoogst onwaarschijnlijke veronderstellingen aan toevoegt, zoals een verstoring door een onbekende planeet om hem los te maken en daarna weer zo’n verstoring die precies de (bijna) cirkelbaan om de Aarde tot gevolg zou hebben, zoiets als twee keer op rij de hoofdprijs in de loterij winnen.
Gemiddeld is de schijnbare diameter van de maan net even groter dan die van de Zon (4%), maar omdat de maan niet altijd even ver staat is die schijnbare diameter soms iets minder. Waarom zou dat geen toeval kunnen zijn?
Dat de maan altijd dezelfde kant naar de Aarde keert heeft een duidelijke verklaring. De getijdenkrachten van de Aarde op de Maan rekken het maanmateriaal een beetje uit, de maan heeft een kleine uitstulping naar de Aarde toe dat heeft de oorspronkelijke rotatie die de maan ongetwijfeld gehad heeft afgeremd totdat deze gelijk op ging met haar omlooptijd om de Aarde. Het omgekeerde doet de maan ook met de Aarde, alleen duurt het nog een paar miljard jaar voordat ook de aarde altijd dezelfde kant naar de maan keert. Maar ons etmaal wordt ook voortdurend een beetje langer. Je mag Aarde-Maan best een dubbelplaneet noemen, dat doen veel astronomen ook, maar wat heeft die naamgeving met de locked rotation van de maan te maken?
Toen een andere protoplaneet ter grootte van Mars met de proto-Aarde botste , iets meer dan 4 miljard jaar geleden, bestonden er nog geen continenten. In feite was de vroege Aarde één grote (niet zo diepe) oceaan. Pangea is een supercontinent van 250 miljoen jaar geleden. Daar zit pakweg 3,8 miljard jaar tussen.