Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarWetenschappers beginnen een patroon te herkennen in het mysterieuze gedrag van bultruggen. Overal ter wereld redden deze walvissen andere dieren van orka’s. Ze lijken zich letterlijk te ontfermen over andere diersoorten.
Robert Pitman besloot in 2009 onderzoek te doen naar het raadselachtige fenomeen nadat hij zelf getuige was geweest van een reddingsactie bij de Zuidpool. Daar zag hij hoe een zeehond van een ijsschots werd geduwd door een groep orka’s. Net toen de dieren hun prooi wilden doden, rees een enorme bultrug op uit het water.
De walvis zwom vervolgens weg met de zeehond veilig op zijn naar boven gekeerde buik. Met zijn vinnen hield het enorme dier de zeehond op zijn plaats.
115 keer
Het incident was niet uniek. In de afgelopen 62 jaar hebben onderzoekers deze interactie tussen bultruggen en orka’s in totaal 115 keer waargenomen. Het onderzoek van Pitman is gepubliceerd in het tijdschrift Marine Mammal Science.
Waarom de walvissen dit doen, is niet duidelijk. De bultruggen, die meestal in tweetallen te werk gaan, redden onder meer zeeleeuwen, maanvissen, zeehonden en grijze walvissen. In onderstaand filmpje is te zien hoe twee bultruggen een jonge walvis proberen te redden.
Empathisch vermogen
In mei 2012 zagen onderzoekers hoe een groep orka’s het had gemunt op het kalf van een grijze walvis. Het dier werd in dit geval weliswaar gedood, maar toen de orka’s zich op hun maal wilden storten, verschenen liefst 16 bultruggen ten tonele. Eén van de dieren zwom tot naast het lijkt, versperde de weg en bleef met zijn staart slaan.
Opvallend genoeg komen vooral dieren in actie die littekens hebben, mogelijk omdat ze toen ze jong waren zijn aangevallen door orka’s. Experts zoeken de verklaring onder meer in altruïsme of empathisch vermogen. Bultruggen staan bekend als sociale, intelligente dieren, die beschikken over complexe communicatie.
[HLN, Nationial Geographic, MNN]
Interessant
IK had dit artikel al elders gelezen, mijn eerste gedacht was omdat Orka’s maar ook haaien, jonge bultruggen aanvallen, een beetje vergelding wat wel vaker voor komt in het dierenrijk….dolfijnen vertonen namelijk ook al het zelfde gedrag.
“Opvallend genoeg komen vooral dieren in actie die littekens hebben, mogelijk omdat ze toen ze jong waren zijn aangevallen door orka’s.”
Misschien zit de balans houden van macht in dieren automatisch ingecalculeerd. Bultruggen doen dit om te laten zien dat zij de hoogste rang hebben in zee. Olifanten weten ook goed wat hen ooit aangedaan is. Een hond weet wanneer je verdrietig bent. enz. Zo vreemd is het niet. Het zijn levende wezens. Zij herkennen patronen. Mijn hond bv. wil altijd uitgelaten worden na het eten. Het maakt niet uit of het nu 5 of 7 uur is. Dieren leven net zoals wij op ritme(bio). Komt daar een verstoring in, dan zullen ze iets moeten doen om te overleven. Wij mensen hebben ons geheel overlaten nemen door het systeem/mechanische klok.
Volgens mij heeft elk levend wezen een vorm van empathie in zich. Het moet zorgen voor nageslacht. Daarbij komt een vorm van liefde of warmte bij kijken. Daarnaast heeft elk levend wezen overlevingsdrang. Ze moeten in zo’n situatie zich gaan aanpassen of een noodplan uitvoeren. Bij meerdere diersoorten komt het wel eens voor dat verschillende diersoorten elkaar helpen. En als dat goed bevalt leven ze samen ook verder. Empathie is een tijdelijke energievorm. Als een mens in een overleving situatie zit, dan kiest die ook voor zichzelf en denkt dan even niet meer in empathie voor de ander. In die zin verschillen mensen niet zo veel van dieren.
dr. doolittle kon met de dieren praten. hij wist dat dieren niet stom zijn