Ons lichaam is een hologram

Help door deze info met iederen die je kent op je socials te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Kijk eens goed om je heen. De muren, de stoel of de bank waar je op zit, je eigen lichaam – het lijkt allemaal echt, vast en solide.

Toch is het is waarschijnlijk dat alles wat we zien in het universum, inclusief wijzelf, niets meer is dan een hologram, een projectie. Hoe is dit te verklaren?

---Lees verder na dit advertentieblokje---

De Bekenstein-Hawkingstraling is de straling die een zwart gat ten gevolge van kwantumeffecten uitzendt. De straling vormde de eerste ontdekking op het gebied van de kwantumzwaartekracht.

Jacob Bekenstein toonde aan dat de informatie-opslag van een zwart gat proportioneel is aan het tweedimensionale oppervlak van de waarnemingshorizon, vanwaar licht nog net aan de zwaartekracht van het zwarte gat kan ontsnappen. Later toonden snaartheoretici aan hoe de oorspronkelijke informatie van sterren kan worden gecodeerd op de waarnemingshorizon, die vervolgens wordt overgenomen door de Bekenstein-Hawkingstraling die het zwarte gat uitzendt.

Theoretisch natuurkundigen Leonard Susskind en Gerard ’t Hooft gingen nog een stap verder: als een driedimensionale ster kan worden gecodeerd op de tweedimensionale waarnemingshorizon van een zwart gat, kan hetzelfde worden gedaan in het gehele universum. Susskind en ’t Hooft suggereren dat de horizon van het universum, naar schatting 42 miljard lichtjaar in omvang, het gehele 3D universum dat we ervaren kan encoderen, net zoals de 3D hologram die geprojecteerd wordt vanaf je creditcard.

Theoretisch natuurkundigen denken al lange tijd dat ruimtetijd korrelig is. Omdat een 2D oppervlak niet genoeg informatie kan opslaan om een 3D object perfect weer te geven zouden deze korrels groter moeten zijn in een hologram. “Bestaan in een holografisch heelal is net alsof je in een 3D film speelt,” zei Craig Hogan van het Fermilab in Batavia in de Amerikaanse staat Illinois. “Op grote schaal lijkt alles glad en driedimensionaal, maar wanneer je dicht bij het scherm komt zie je dat het plat en korrelig is.”

Kwantumfluctuatie

Hogan gebruikte recentelijk een extreem gevoelige bewegingsdetector in het Duitse Hannover die gebouwd is om zwaartekrachtgolven of golven in de structuur van ruimtetijd te detecteren. In 2008 werd een onregelmatige vervorming gemeten die de onderzoekers voor een raadsel stelde, totdat Hogan suggerereerde dat het kon gaan om kwantumfluctuaties als gevolg van de korreligheid van ruimtetijd.

Deze zouden veel te klein moeten zijn om gedetecteerd te kunnen worden dus het feit dat ze groot genoeg zijn dat ze tijdens het experiment werden opgevangen is ondersteunend bewijs dat het universum in feite een hologram is, aldus Hogan.

Alle aannamen die we momenteel hebben over de wereld waarin we leven zouden onzeker worden wanneer meer van dit bewijs wordt gevonden. Het zou aantonen dat alles een projectie is van iets dat zich voltrekt op een plat oppervlak op miljarden lichtjaren van waar we onszelf lijken te bevinden.

Bron: Newscientist.com

Verwante artikelen:

• Tijd bestaat niet (video)
• Het wonder van planetaire Ascentie is begonnen
• De holografische aard van ons heelal
• De werking van Corridors en Sterrenpoorten
• Symptomen van Transformatie en het Belang van Torsiegolven

Lees meer over: