
Jenny Cockell is een Engelse vrouw die naar Ierland afreisde omdat ze naar eigen zeggen herinneringen had aan een vorig leven waarin ze een Ierse vrouw genaamd Mary Sutton was. De kinderen van de vrouw woonden volgens haar nog steeds in Ierland.
In de jaren negentig deed Cockell mee aan het BBC-programma Strange but True, waarin ze zei dat haar gevoelens in dit leven in feite herinneringen en emoties waren uit een vorig leven.
Ze ontmoette in Ierland de mensen die haar kinderen zouden zijn geweest, hoewel ze tientallen jaren ouder zijn dan zij, schrijft nieuwssite IrishCentral.
Kaart
Toen ze amper vier jaar oud was herinnerde Cockell zich al dat ze in een vorig leven Mary heette en dat ze in de jaren dertig was overleden.
Ze herinnerde zich dat ze in het ziekenhuis was overleden terwijl ze geboorte gaf aan haar achtste kind.
Ze tekende een kaart van het gebied waar ze had geleefd en iets in haar zei dat het in Ierland lag.
Schuldig
“Ik kreeg deze herinneringen als klein kind en dacht dat iedereen zulke ervaringen had,” zei Cockell. “Vier vorige levens kwamen heel duidelijk door en de herinneringen aan Mary waren het duidelijkst.”
“Ik voelde me zo schuldig omdat ik al mijn kinderen achterliet,” voegde ze toe. “Ik wilde zien wat er met ze gebeurd was.”
In 1989 besloot ze de proef op de som te nemen en af te reizen naar Ierland. Er kwamen herinneringen bovendrijven over Malahide, een buitenwijk van Dublin.
Overtuigd
Ze sprak met lokale bewoners en slaagde erin familieleden van Mary Sutton op te sporen. De vrouw zette een advertentie in de Ierse kranten en kwam in contact met John en Sonny, twee kinderen van Sutton.
Het BBC-programma interviewde Sonny en Jenny afzonderlijk van elkaar om te kijken of het verhaal klopte. “Het resultaat was negen pagina’s met informatie die overeenkwam,” zei Cockell.
Na het interview was Sonny ervan overtuigd dat Cockell de reïncarnatie was van zijn moeder. Een paar andere kinderen waren echter sceptisch. Sommigen dachten dat Mary boodschappen aan haar doorgaf.
ik persoonlijk, geloof hier wel in. Ik denk, dat dit weer zo’n uitzondering op die menselijke schaal is. We zijn het ons gewoon niet meer bewust, het zit in dat gedeelte van de hersens, welke we niet meer weten/willen aanspreken. Wellicht zijn w allemaal en kom je er pas achter als je een bekende tegenkomt/ontmoet. Dat kan natuurlijk overal ter wereld zijn.
Dat valt natuurlijk moeilijk te rijmen met het aantal mensen wat maar groeit. Misschien omdat vermenigvuldiging op elk niveau plaatsvind. Het universum als kraamzuster/broeder of zo.
Denk ook niet dat het belangrijk is over het hoe of wat, maar kregen we maar een stuk van ons bewustzijn terug.
Dat is wel een heel bijzondere ervaring. Waarschijnlijk heeft deze moeder bij haar sterven haar kinderen niet zo willen achterlaten en ze moet iets gedacht hebben wat ze waargemaakt heeft. En tevens een leerervaring voor haar, haar kinderen en andere betrokkenen. Want stel je voor dat we allemaal op zoek gingen naar relaties uit vorige levens. Dat zou me een mooie boel worden.