VIDEO: De indrukwekkende bijna-doodervaring van een kamp-overlevende

Help door dit artikel met vrienden op je social media te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Tienke Klein bracht haar kleuterjaren door in een Jappenkamp in Indonesië. Ze ziet haar oorlogservaring als een vergrootglas dat zichtbaar maakt wat verborgen was. Tienke kreeg een bijna-doodervaring die haar veel zicht bood op het grotere geheel van de ziel.

In het kamp Ambarawa, op sterven na dood, hoort Tienke een stem diep binnen in zich zeggen dat de gruwelen van de oorlog en het kamp niet de waarheid zijn. Het is iets doms van mensen. De stem geeft haar kracht om vol te houden.

---Lees verder na dit advertentieblokje---

Ze overleeft met haar ouders, broer en zus de Tweede Wereldoorlog. Ternauwernood ontsnapt aan de woede van de Indonesiërs, keerden veel geïnterneerden terug naar een Nederland dat geen raad wist met die vergeten bevolkingsgroep.

Toen Tienke aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werd bevrijd uit Ambarawa, had ze een lange tijd nodig om te herstellen. Op een dag fietste ze over straat toen ze werd geschept door een auto. Op dat moment voelde ze een enorme woede in zich opkomen.

“Plotseling werd ik uit mijn lichaam geworpen,” zei ze. “Ik was niet boos meer. Ik voelde een energie die door alles heen ging. Ook door mij. Ik was die energie. Die energie was alles tegelijk. Die energie was liefde. Die energie was wijsheid. Die energie was dynamiek.”

Ze kreeg in één klap antwoord op al haar vragen. “Ik was zo ontzettend gelukkig,” zei ze. “Ik was niet dood, maar ik was ook niet in mijn lichaam.” Klein kreeg twee duidelijke zinnen mee. De ene was: “Mensen hebben lief voor zover ze kunnen.” En de andere was: “Je hoeft nergens naartoe.”

Toen Klein weer bij kennis was besefte ze dat ze meer verwachtte van mensen, wat leidde tot teleurstelling. De tweede boodschap deed haar beseffen dat ze vrij kan zijn, of ze nu op straat loopt, thuis is of in een concentratiekamp zit. Tijdens haar bijna-doodervaring zag ze haar leven in een flits aan zich voorbijgaan.

“Ik realiseerde me dat ik nog altijd probeerde om uit het kamp te komen, ook al was ik al bevrijd,” zei ze. “Ik hoef nergens naartoe te gaan om die vrijheid terug te winnen. De onderliggende trauma’s veranderen er namelijk niet door.”

Tienke schreef naar aanleiding van haar ervaringen het boek ‘De Kiem’, dat hier verkrijgbaar is.

[Epoch Times]

Lees meer over:
bijna-doodervaring concentratiekamp energie Indonesië liefde trauma Tweede Wereldoorlog warpveld