
Plasticvervuiling is één van de grootste moderne milieuproblemen. Miljoenen tonnen plastic afval vervuilen het zeeoppervlak. Wereldwijd produceren we jaarlijks zo’n 300 miljard kilogram aan plastic. Het grootste deel daarvan belandt op stortplaatsen of in afvalputten, maar plastic komt ook in het milieu terecht.
In het midden van de Stille Oceaan drijft een plasticsoep die net zo groot zou zijn als Turkije. Volgens een onderzoek van de milieuorganisatie van de Verenigde Naties komt er jaarlijks wereldwijd vijf miljoen ton plastic bij: bijna twee derde van wat Nederlandse huishoudens jaarlijks samen aan afval produceren.
Er is een mogelijke oplossing voor dit probleem, als studenten van de Yale-universiteit erin slagen een pas ontdekte plastic-etende schimmel op grote schaal te kweken. Plastic wordt niet afgebroken, maar valt door golven op zee en de straling van de zon uiteen in steeds kleinere deeltjes. Dit zogeheten microplastic is op den duur niet meer zichtbaar voor het menselijk oog.
Vissen eten het microplastic op, wat zou betekenen dat het uiteindelijk ook in ons eten kan belanden, via de consumptie van bijvoorbeeld tonijn of andere soorten vis. Volgens oceanograaf Peter Davison is het mogelijk dat plastic alle verontreinigde stoffen in het water opneemt en via de zeedieren in onze voedselketen terechtkomt.
De planeet is verslaafd geraakt aan goedkoop plastic, waardoor de vraag ieder jaar exponentieel blijft toenemen. Daarom is de ontdekking van de plastic-etende schimmel zo veelbelovend.
Een groep studenten van Yale ontdekte tijdens een excursie in de Ecuadoraanse Amazone een schimmel die het plastic polyurethaan eet. Uit onderzoek is gebleken dat de schimmel, Pestalotiopsis microspora geheten, kunststof als voedselbron ziet. Tijdens dezelfde studiereis kwamen de studenten nog meer micro-organismen tegen die plastic kunnen eten.
Wat Pestalotiopsis microspora zo bijzonder maakt is dat het kan overleven op een dieet dat uitsluitend uit plastic bestaat én dat het voor de vertering geen zuurstof nodig heeft. Dit betekent dat de schimmel ook onderop de vuilnisbelt, waar geen frisse lucht kan komen, nuttig werk kan doen. De vondst is uitgewerkt in het tijdschrift Applied and Environmental Microbiology.
Stel je plastic eilanden voor die helemaal bedekt zijn met schimmels. Nadat ze zich tegoed hebben gedaan aan het afval, zinken ze naar de bodem van de oceaan. Er worden ook steeds meer plantaardige grondstoffen gebruikt als alternatief in de plastic-industrie, waaronder bijvoorbeeld hennep.
Wij zijn verworden tot plastic afval….
Een AHA erlebnis; vandaar die uitdrukking m.b.t. agenda 21 ,” we moeten die opvreters kwijt”….
Nu snap ik hem. Ze willen van dat plastic afval af ; van ons dus…..
Veel belovend en hoopgevend, hopelijk veroorzaakt het geen schadelijke bijverschijnselen. Die troep in de zee is schandalig en uiteindelijk delven wij zelf het onderspit doordat het plastic ook in onze voedselketen terechtkomt. Een dergelijke schimmel zou ons dus enorm kunnen helpen.
Tja,
Dus ik koop straks iets van plastic bijvoorbeeld een TV of een laptop en die is dus besmet met een schimmel en na tijdje valt mijn tv of laptop uit elkaar. Dus mag ik straks een virusscanner installeren en een schimmelscanner 🙂 ?
Mij idee is..
Energie gaat nooit verloren en aangezien elk materiaal energie is vraag ik me af: als plastic opgegeten wordt door een schimmel wat produceert deze schimmel? Een gas een vloeistof een vaste schadelijk stof of wordt het een voedingsbron voor andere bacteriën/schimmels? En wat als deze schimmel zich muteert tot een snel groeiend soort en veel agressiever wordt waardoor plastic ineens wereldwijd niet meer tig jaren mee gaat maar ineens maar een paar jaar of erger? En vissen hebben dan in plaats van plastic een soort van schimmel in zich welke dus ook in ons lichaam terecht komt. Wat als zo’n schimmel blijft leven in ons lichaam wat gebeurd er dan met plastic implantaten?
Ik denk dat de mens het grootste virus/schimmel van deze planeet is en krijgt uiteindelijk te maken met 4 mogelijke situaties.. of de mens vernietigd zichzelf of perkt zichzelf in (overheid) of de natuur grijpt vanzelf in en zorgt voor een totale reset van de aarde. En als laatste optie niet aardse levensvormen gaan ingrijpen.
http://www.theoceancleanup.com