Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarProfessor Sucharit Bhakdi legt in gesprek met Oval Media op een eenvoudige manier uit hoe het kan dat zoveel mensen sterven vlak nadat ze het coronavaccin hebben gekregen.
Waar we al bang voor waren, is het volgende: als je iemand vaccineert met een mRNA-vaccin steek je een naald in iemands arm en spuit je miljarden kleine pakketjes met het gen van het virus in het lichaam. Deze pakketjes belanden in de bloedbaan en worden verspreid door het lichaam. Cellen nemen deze pakketjes op, zegt de microbioloog.
Criminele dingen
Niemand weet precies om welke cellen het gaat omdat dat nooit is onderzocht, aldus professor Bhakdi. “Dat is één van de criminele dingen die op dit moment gebeuren. Er worden experimenten uitgevoerd op mensen, zonder dat er eerst dierproeven zijn gedaan.”
Nadat de pakketjes zijn verspreid door het lichaam, beginnen cellen het viruseiwit aan te maken. Dit wordt opgemerkt door killerlymfocyten, die een belangrijke rol spelen in het immuunsysteem. Zij gaan vervolgens aan de slag en beginnen deze cellen aan te vallen, stelt Bhakdi.
Zoveel sterfgevallen
“We denken dat dit de reden is dat de arme stumpers die het vaccin krijgen toegediend last krijgen van ernstige bijwerkingen,” zegt hij. “Meer dan de helft van de mensen kon na de tweede dosis van het Pfizer-vaccin niet werken. Ze hadden last van koorts, pijn over hun hele lichaam, hoofdpijn. Ze waren echt ziek.”
Het is goed mogelijk dat ouderen en zwakkeren hierdoor sterven, voegt hij toe. “We vermoeden dat er daarom zoveel sterfgevallen zijn vlak na de vaccinatie.”
Interessant
Erg fijn dat dit medium er is! ga zo door.
Wij moeten er wat voor over hebben om de coronapandemie te beslechten.
Dat het volk dit vindt blijkt uit de laatste peiling van Maurice de Hond want de VVD stijgt alweer.
Deze professor Sucharit Bhakdi heeft natuurlijk 100% gelijk. Ik ga er zomaar vanuit, dat het grootste deel van de lezers en lezeressen van deze site dit zullen beamen. Helaas voor ons zijn er nog te weinig van onze soort om ECHT het verschil te maken. En als ik, alleen al in mijn omgeving, zie met hoeveel graagte ze praktisch staan te juichen van vreugde als zij aan de beurt zijn…. Al deze mensen die zo meteen die prikken binnen hebben, zijn, in mijn ogen, reeds verloren. Een soort van tikkende klok… tot de laatste tik.
En roepende in de woestijn, helaas.