Hoe Edmond de Rothschild 183 landen liet betalen zodat hij 30 procent van de aarde in handen kreeg

Help door dit artikel met je kennissen op je social media te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Edmond de Rothschild stelde tijdens het vierde Wereld Wildernis Congres in 1987 dat CO2 de veroorzaker was van global warming en dat er moest worden geïnvesteerd in de bestrijding ervan.

Daartoe richtte hij de World Conservation Bank op, die in 1991 werd omgevormd tot de Global Environment Facility (GEF). Deze organisatie leent geld aan de armste landen en richt zich vooral op wildernissen die rijk zijn aan mineralen. Als een land niet in staat is de lening terug te betalen moet het een deel van zijn grondgebied afstaan aan de Rothschild-banken (GEF, IMF, Wereldbank). Dertig procent van het aardoppervlak bestaat uit zulke ‘wildernissen’ die als onderpand kunnen worden gebruikt.

---Lees verder na dit advertentieblokje---

De GEF beheert met hulp van de Wereldbank het geld dat tijdens de VN-top in Kopenhagen is beloofd aan ontwikkelingslanden. Daarnaast koopt Rothschild samen met China en Saoedi-Arabië grote stukken landbouwgrond op in ontwikkelingslanden. De oogsten worden naar het thuisland getransporteerd, waardoor de lokale bevolking over nog minder voedsel beschikt en de voedselprijzen nog sneller stijgen. Hierdoor worden mensen gedwongen te vluchten van Afrika naar Europa.

Tijdens het vierde Wereld Wildernis Congres werd Edmond de Rothschild geïntroduceerd door zijn Canadese vriend Maurice Strong, die jarenlang voorzitter was van het World Economic Forum en adviseur was voor de top van de VN en de Wereldbank. Rothschild stelde dat de uitstoot van CO2 de veroorzaker was van global warming. CO2 moest worden opgevangen bij de polen en gedumpt in de Sahara. “Hier is geld voor nodig!” zei Rothschild. Hoe wist hij hier een fortuin mee te verdienen?

Bedreigd

In zijn boek ‘The History of the Money Changers’ legt Andrew Hitchcock uit dat de World Conservation Bank leningen verstrekte aan (voormalige) derdewereldlanden met stukken grond als onderpand. Zo leende de bank geld aan Brazilië met het Amazonebekken als onderpand. Als het land de lening niet kon terugbetalen, werd de wildernis eigendom van de World Conservation Bank.

Dit soort landen worden langzaam maar zeker overgenomen door het Internationaal Monetair Fonds (IMF) omdat ze de rente op den duur niet meer kunnen betalen en steeds meer moeten lenen. Het IMF besluit welke landen meer mogen lenen en welke landen zullen verhongeren. Hitchcock beschrijft hoe Argentinië, Tanzania en Bolivia in 2000 werden overgenomen door het IMF, dat nauw verweven is met de Bank for International Settlements (BIS) en de Wereldbank.

George Washington Hunt, die contacten onderhield met de Rothschilds, zei: “Rothschild wil grote delen van de wereld overnemen met de World Conservation Bank, die de enige bank ter wereld moet worden.” Hunt werd naar eigen zeggen bedreigd door David Rockefeller, die ook deelnam aan het vierde Wereld Wildernis Congres.

En hoe werd het World Conservation-programma gefinancierd? Met het geld dat door de VN-lidstaten in de Global Environment Facility werd gestopt, aldus Hunt. Ons geld dus. Deze organisatie ‘verbindt 183 landen, internationale instituties, NGO’s en de private sector om wereldwijde milieukwesties aan te pakken’.

Hoe gaat het in zijn werk? Een voorbeeldje. De Britse Daily Telegraph schreef erover in 2010: “NM Rothschild zal tientallen miljoenen verdienen door de nauwe relatie tussen de familie Rothschild en de Russische miljardair Oleg Deripaska verder te versterken. Deripaska (een goede vriend van Nathan Rothschild) kreeg in 2006 een lening van 150 miljoen dollar van de Wereldbank en de GEF voor zijn Basic Element-vehikel. Deripaska is één van de 16 industriëlen die destijds de aanbevelingen voor het klimaatbeleid opstelde voor de G8-leiders.

Voedselcrisis en landjepik

George Soros, een vriend van de Rothschilds, werd de belangrijkste aandeelhouder van Adecoagro, een groot landbouwbedrijf in Zuid-Amerika. De Amerikaanse zakenman Jim Rogers zei daarover: “Ik ben ervan overtuigd dat je nu het beste kunt investeren in landbouwgrond. Lord Jacob Rothschild denkt dat het nu een goed idee is om te investeren in landbouw.”

Rothschild investeerde 36 miljoen dollar in de Braziliaanse landbouwreus Agrifirma. Lord Rothschild kocht 40.000 hectare grond in Brazilië. Sinds 2006 is onderhandeld over 15 tot 20 miljoen hectare grond (een gebied ter grootte van Uruguay). Naast Rothschild werden onder meer China, Daewoo, Zuid-Korea en Saoedi-Arabië genoemd als potentiële kopers.

In de afgelopen jaren hebben hedgefonds-goeroes als George Soros, investeringsmaatschappijen als Black Rock en pensioenfondsen als TIAA-CREF geld gepompt in landbouwgrond in onder meer Oekraïne en Brazilië.

Beginnen de puzzelstukjes op hun plek te vallen? Rothschild zei tijdens het vierde Wereld Wildernis Congres dat CO2 de veroorzaker was van global warming. Er moest geld worden geïnvesteerd. In 1992 zorgde zijn vriend Maurice Strong ervoor dat CO2 op de agenda van de VN kwam te staan. Vandaag de dag is Rothschild de grootste handelaar in CO2. Rothschild kan via de GEF leningen verstrekken aan de armste landen op aarde, die vervolgens worden gebruikt voor voedselspeculatie en mijnbouw.

Lees meer over:
CO2 George Soros global warming IMF Rothschild VN Wereldbank