Studie: ons universum is mogelijk één groot hologram

Help ons door deze informatie met je kennissen op je socials te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

We leven in een reusachtig hologram en alles wat we om ons heen zien is slechts een projectie van een tweedimensionaal oppervlak. Deze theorie werd in 1997 voorgesteld door de Argentijnse natuurkundige Juan Maldacena.

De meeste mensen kennen hologrammen van creditcards en bankbiljetten. Ze zijn tweedimensionaal, maar ogen driedimensionaal. Ons universum gedraagt zich mogelijk op soortgelijke wijze.

Oostenrijkse wetenschappers hebben nu voor het eerst aangetoond dat het holografische principe ook werkt in een realistisch model van onze kosmos. Volgens het holografische principe bestaat er een tweedimensionaal oppervlak dat we niet kunnen zien. Dit oppervlak bevat alle informatie die nodig is om een driedimensionaal object te beschrijven, in dit geval ons universum.

Gegevens die de beschrijving van een 3D-object bevatten, zoals het apparaat waarmee je dit artikel leest, kunnen verborgen liggen in een gebied in deze platte, ‘echte’ versie van het heelal. Maldacena kwam tot deze conclusie toen hij ontdekte dat er voor wiskundige beschrijvingen van het universum één minder dimensie nodig was dan je zou verwachten.

Tot nu toe werd dit principe alleen nog maar getest in anti-de-sitter-ruimtes (ADS), een ruimtetijd-continuüm dat negatief is gekromd. Het probleem is dat ze erg verschillen van de ruimtes in ons eigen heelal.

Wetenschappers van de Technische Universiteit Wenen hebben nu ontdekt dat het holografische principe ook stand houdt in een vlakke ruimtetijd. Hoewel dit nog niet bewijst dat we in een hologram leven, wijst het onderzoek wel steeds meer in die richting. De studie is gepubliceerd in Physical Review Letters.

[Technische Universität Wien]

Lees meer over:
dimensie hologram kosmos Oostenrijk universum