Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarOp foto’s die in 1998 door de Mars Global Surveyor zijn gemaakt van Marsmaan Phobos is een 120 meter hoog object te zien dat vanaf het oppervlak omhoog rijst.
Hoewel de meeste wetenschappers van mening zijn dat het een natuurlijke rotsformatie is, doet het object de nodige vragen rijzen. Astrofysicus Hakeem Oluseyi van het Florida Institute of Technology is deze week te zien in de serie ‘Are We Alone?’ op Science Channel.
“In ons sterrenstelsel zijn er ongeveer 400 miljard sterren,” zei hij. “We denken nu dat er meer aardachtige planeten dan sterren zijn. We hebben het dan over honderden miljarden planeten. De vraag is of ze bewoonbaar zijn.”
“Als 0,1 procent van 100 miljard planeten leven kan herbergen kom je uit op tientallen miljoenen planeten,” ging Oluseyi verder. “We hebben werkelijk geen idee, omdat we er nog niet één hebben gevonden. Wel zijn er enkele planeten ontdekt die zeer goede kandidaten zijn.”
Oluseyi heeft het dan alleen nog maar over de sterren en planeten in onze Melkweg. Er zijn in het waarneembare heelal, dat een fractie van het universum beslaat, nog honderden miljarden andere sterrenstelsels.
Over onverklaarbare dingen in de ruimte, zoals de langwerpige structuur op Phobos, zei hij: “We bestuderen zowel de feiten als de fictie. We stellen onszelf de vraag: Zijn we alleen? Dat is de diepe filosofische vraag waar we over nadenken.”
Het programma besteedt ook aandacht aan de maanmissie Apollo 12 in 1969. Wetenschappers wilden meer te weten komen over de geologische samenstelling van de maan. Ze ontwierpen een experiment om de maantrillingen te meten.
Commandant Pete Conrad en vierde man op de maan Alan Bean plaatsten seismografische apparatuur op het maanoppervlak. De gebruikte maanmodule werd later op het maanoppervlak gecrasht waardoor er een beving werd veroorzaakt.
Wat de apparatuur registreerde stelde het NASA-personeel op aarde voor een raadsel. De maan rinkelde als een bel en trilde een half uur na de maanbeving nog na, waarna sommigen speculeerden dat onze natuurlijke satelliet hol is.
Interessant
Langzaam worden wetenschappelijke zaken, die al tijden worden gezien als “complotten” bespreekbaar.
De tegenwoordig “realistische” zaken waar het GGZ al decenia’s lang medicijnen tegen uitschrijft.
Best grappig hoe onze samenleving altijd de realiteit probeert te genezen voordat er überhaupt aandacht voor komt.
Als mensen echt een god hebben zouden we haar/hem dogma moeten noemen.
De maan is niet alleen maar hol maar fungeerde als een ruimteschip. Aliens maken gebruik van oude hemel lichamen en hollen ze uit en maken er zo een ruimteschip van waarin ze lang kunnen verblijven en door het heelal te reizen. Op die manier is de maan hier gekomen. Ondertussen fungeerde de maan als een sateliet om de holografische nep realiteit waarin wij mensen leven te besturen. De maan hoort hier helemaal niet te zijn. Weg met die nep maan en weg met die nep sterren, alles wat ze ons geleert hebben is een leugen.
Natuurlijk is de maan hol! Wat dacht je dan? Dat is massief was ofzo? Het is duidelijk een holle steen met putjes erin. Wilen die ‘sommigen’ die speculeerden dat de maan hol was, gewoon hun naam zeggen. Het is namelijk helemaal niet gek om te zeggen dat de maan hol is.
Ja hoor daar is ie weer. It rang like a bell. Oh, rinkelde de maan als een bel? Je weet wel zo’n hol metalen ding?
Maar dit is seismologentaal. Ze zeggen hetzelfde van de Aarde, en er wordt mee bedoeld dat de trillingen nog lang meetbaar blijven. Dat kan op reflectievlakken wijzen, zoals in de aarde tussen mantel en buitenkern. Maar voor de maan werd zo’n structuur niet verwacht, vandaar de verbazing.