De ware oorzaak van autisme

Help mee door dit met anderen op je social media te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Er is één opzienbarend feit dat autisme onderscheidt van alle andere chronische ziektes van deze tijd: de explosieve stijging van het aantal gevallen in de afgelopen 30 jaar. In 1985 werd autisme wereldwijd bij slechts vijf op de 10.000 kinderen vastgesteld. Momenteel heeft één op de 100 kinderen deze ziekte. Sommigen denken dat het eigenlijk om één op de 50 kinderen gaat.

Specialisten denken dat de stijging een weerspiegeling is van het feit dat we ons meer bewust zijn van het probleem en er meer over weten. Dit kan de enorme groei van het aantal gevallen echter niet volledig verklaren.

Door de jaren heen zijn allerlei mogelijke boosdoeners de revue gepasseerd: genen, antibiotica, bewerkt voedsel en – meer omstreden – de vaccinatie tegen bof, mazelen en rode hond; de BMR-prik. De Britse National Autistic Society zegt dat alle mogelijkheden nog worden onderzocht, behalve de BMR-prik. Ook het RIVM ziet het vaccin inmiddels niet langer als mogelijke oorzaak.

Iemand die daar anders over denkt, is onderzoeker Graham Ewing. In zijn boek The great medical controversy of our time stelt hij dat vaccinaties op de één of andere manier een rol bij autisme moeten spelen.

Nieuw onderzoek wijst steeds duidelijker in een bepaalde richting. Hoewel autisme wordt omschreven als een neurologische ontwikkelingsstoornis, wordt het steeds duidelijker dat de ziekte in de darmen begint. Maag-darm-leverarts Andrew Wakefield meldde dit al toen hij als eerste een verband legde tussen autisme en het BMR-vaccin. Dit werd hem niet in dank afgenomen, maar toch heeft zijn theorie tot een reeks nieuwe behandelingen en benaderingen geleid, waarmee inmiddels kleine successen worden geboekt. Eén van deze therapieën is de neuromodulatietechniek, die tijdens een gecontroleerd onderzoek bij 18 autistische kinderen een positieve uitwerking had.

Misleid en aangeklaagd

Toen arts Jayne Donegan zelf onderzoek naar vaccinaties ging doen en ontdekte dat de Britse overheid artsen misleidde over de veiligheid en werkzaamheid van vaccins, betekende dat bijna het einde van haar loopbaan.

Tegenstanders van vaccinatie worden vaak afgeschilderd als angsthazen, aanhangers van complottheorieën en asociale paniekzaaiers. Maar wat als een arts voor vaccineren is, de wetenschappelijke onderzoeken zelf napluist en vervolgens concludeert dat de vaccins die we onze kinderen geven niet zo veilig zijn als we altijd hebben gedacht?

Huisarts Donegan vindt dat haar beroepsgroep bewust wordt misleid door het Britse ministerie van Volksgezondheid. Het ministerie presenteert de gegevens op een dusdanige manier aan Britse artsen dat vaccins veiliger en werkzamer lijken dan ze in werkelijkheid zijn.

Als dank voor haar speurwerk werd Donegan in 2007 door het Britse medische tuchtcollege aangeklaagd voor ernstig professioneel wangedrag en het in diskrediet brengen van haar beroepsgroep. Opvallend genoeg had het tuchtcollege de aanklacht tegen Donegan op eigen initiatief ingediend, terwijl het normaal gesproken alleen optreedt na klachten van patiënten.

Na een hoorzitting van drie weken oordeelde het medische tuchtcollege dat Donegan toch onschuldig was: haar onderzoek en conclusies bleken objectief, onafhankelijk en onbevooroordeeld te zijn.

[Medisch Dossier]

Lees meer over:
Andrew Wakefield antibiotica autisme BMR-prik huisarts RIVM tuchtcollege vaccin