Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarHeb jij enig idee wat de voedingsindustrie allemaal met ons eten uitspookt? Misschien was je al voorstander van onbewerkt voedsel, en anders ben je dat zeker na het lezen van dit artikel.
De voedingsindustrie voegt smaakstoffen toe aan onverkoopbare producten zodat ze toch verkocht kunnen worden aan consumenten. De Europese Unie maakt juridisch geen verschil tussen kunstmatige en natuurlijke toevoegingen.
Voedselfabrikanten doen er alles aan om het moment uit te stellen waarop hun producten hun leeftijd gaan tonen. Die behoefte is altijd sterker dan overwegingen van volksgezondheid. Daarom gebruiken ze allerhande al dan niet giftige conserveermiddelen en rekken daarmee de houdbaarheidsdata op.
Business Insider kwam tot de ontdekking dat veel voedingsmiddelen niet zijn wat ze lijken:
Pringles
Hoewel Pringles in het chipsschap liggen, bestaan ze voor minder dan de helft uit aardappelen. Op die manier wist fabrikant Proctor & Gamble de Britse belasting op aardappelproducten te omzeilen. De zoutjes bestaan voornamelijk uit maïszetmeel, tarwe en aardappelvlokken.
Witte chocolade
Bij het maken van witte chocolade worden geen cacaobonen gebruikt. Deze chocolade is in werkelijkheid een mix van cacaoboter, suiker, vanille en gecondenseerde melk.
Wasabi
De meeste wasabi is nep en bestaat uit een combinatie van mierikswortel, mosterd en kleurstoffen. Naar schatting is slechts vijf procent van de wasabi wereldwijd echt.
Saffraan
Saffraan is één van de duurste kruiden ter wereld, vooral omdat de saffraankrokus maar enkele weken per jaar in bloei staat. Saffraan wordt vaak gemengd met kurkuma of paprika. Soms worden er geverfde maïszijde, vezels van suikerbieten of bloemen van de saffloer aan toegevoegd.
Truffelolie
De meeste truffeloliën worden niet van truffels gemaakt, maar zijn gebaseerd op chemische componenten. Hoewel de olie naar truffels smaakt, zijn er weinig truffels aan te pas gekomen bij de productie ervan.
Geraspte kaas
In veel soorten Parmezaanse kaas zit houtpulp verwekt. De kaas bevat cellulose, een additief dat gebruikt wordt als antiklontermiddel. Bloomberg News wist te achterhalen dat veel kazen met het label ‘100% geraspte Parmezaanse kaas’ tot wel 10 procent cellulose bevatten. Bovendien wordt Parmezaanse kaas vaak vermengd met goedkopere soorten zoals mozzarella en cheddar.
Olijfolie
Vaak wordt kwalitatieve olijfolie aangelengd met soorten van mindere kwaliteit. Sjoemelolijfolie is inmiddels een wereldwijd fenomeen.
Honing
Honing wordt vaak aangelengd met goedkope suikerstroop. Daarnaast wordt er geknoeid met het label en gelogen over het land van herkomst. Volgens Food Navigator voldoet circa 20 procent van de honing in Europa niet aan de EU-regels.
Boekentip: Slik je dat?
[HLN]
Interessant
OLIJFOLIE KUN JE MAKKELIJK TESTEN THUIS:D
wij hebben pure olijfolie heerlijk!!
Toen ik (jaren geleden) stage liep bij Cargill, zag ik wekelijks vrachtwagens met glucosestroop naar Langnese gaan.
Ik haal mijn koudgeslingerde honing wel bij de lokale imkers.
Harstikke mooi allemaal, maar vaak worden de fabrikanten/merknamen niet genoemd. Zo weet je dus nog niets van een product waar rotzooi aan is toegevoegd. Het wordt dan toch nog moeilijk een keus te maken wat je wel of niet wil kopen. De politiek doet hier ook niets aan, terwijl zij dat dondersgoed weten.
Zo kom je dus nog geen stap verder met al die onderzoeken als burger zijnde.
Over zaagsel/houtpulp gesproken:
onder de naam “cellulose” zit dat in brood, koekjes, pizza’s, crackers en ga zo maar door.
En dan hebben we het nog niet over alle andere chemische toevoegingen en – indien niet biologisch – GMO, spuiten en sproeien.
De oplossing …..alles zelf maken van biologische grondstoffen.
Misschien samen met vrienden/buren. Ieder zijn deel.
Terug naar zelfvoorziening en niet meer afhankelijk van grote industrieen.
Niet makkelijk, wel gezonder.