Lange Frans en George van Houts: ‘9/11 was het theaterstuk van de eeuw’

Toen de aanslag op 9/11 gebeurde zat ik in de klas.
Ik zat in het zesde jaar.

Ik vond het raar, dat omdat er iets in Amerika gebeurt, heel de school op stelten stond en in elk klaslokaal een tv op een tafel met wieltjes werd binnengereden…

Met mijn jonge arrogante reet dacht ik: “Wat kan mij het nu ene moer schelen dat daar in Amerika een aanslag heeft plaatsgevonden? Een ramp, ja, maar laat ons gerust.”

Dat was het startschot waarop het bij ons innerlijk zou moeten gaan rommelen.
Klopt, het startschot naar het besef dat we niet veilig zijn, en het begin van de ‘fear-mongering’ werd toen ingezet.

In een eerdere post zonet stelde ik dat alles uit Amerika naar hier komt overgewaaid.

Ik heb geleerd dat alles uit Amerika naar hier komt overgewaaid, door de manier waarop Europa en Amerika samenwerkten in het pushen van hun narratief, of
oorlogsrethoriek.

Ik vond het verdacht, en als ik iets verdacht vind dat ik niet begrijp, dan sla ik het voorval op in mijn hoofd om er later met een ´hernieuwde geest’ naar te kijken.

Zo weet ik dus dat Amerika niet slecht is, maar dat er wel slechte krachten aanwezig zijn. (op jacht naar de honingpot)

Zo weet ik ook, dat alles wat ze daar verzinnen,
hier klakkeloos wordt overgenomen.

Hou het in de gaten.
BLM in Amerika?

Een dag later waren ze in Brussel, en van wat ik gezien heb op die beelden, was het puur toneel.
Het was een ‘gecontroleerde´ mob van zwarte, luidkeelse vrouwen.
Typisch…

Hou Australië (Melbourne) ook maar in de gaten, want ik heb vernomen dat daar met nieuwe maatregelen wordt geëxperimenteerd. (welke wereldwijd worden overgenomen)