Nachtmerrie voor Syrische bevolking. Zijn de media stom of doen ze alsof?

Help anderen door dit artikel met jouw kennissen op je socials te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

De westerse mediagebruiker krijgt zelden iets te horen over gewone Syrische burgers die in gebieden wonen die in handen zijn van de overheid.

Journaliste Rania Khalek sprak met een aantal van deze Syriërs en vertelt waarom de westerse media deze mensen niet aan het woord laat.

Areej studeerde in 2012 in de Syrische stad Aleppo toen het door Amerika en Nederland gesteunde Vrije Syrische Leger de oostelijke helft van de stad innam.

Taliban-achtig regime

Ze had deelgenomen aan de studentenprotesten tegen het regime van Assad en stond in eerste instantie positief tegenover de gewapende opstandelingen. Nu heeft ze er spijt van dat ze heeft geprotesteerd.

Toen de gewapende oppositie Aleppo in 2013 bestookte, hadden de 1,4 miljoen inwoners van het oostelijke deel van de stad geen toegang meer tot elektriciteit en drinkwater. Areej vluchtte naar Damascus.

In 2015 werd het dorp waar haar familie woonde ingenomen door rebellen. Er werd een soort Taliban-achtig regime geïnstalleerd en Areej moest haar lichaam van top tot teen verhullen.

Slachtplein

De opstandelingen noemden het centrale plein in het dorp ook wel het ‘slachtplein’, waar mensen werden gestraft die rookten of overspel hadden gepleegd.

Veel van de gewapende groepen die Areej voorbij zag komen bestonden uit salafistische jihadisten die de lokale taal niet spraken. In veel gevallen spraken ze niet eens Arabisch.

“Er waren groepen uit China, uit Kazachstan, Pakistan, Frankrijk,” zei ze. In haar geboorteplaats wemelde het bijvoorbeeld van de Fransen.

Genegeerd

“Syriërs sterven terwijl ze Frankrijk proberen te bereiken terwijl Fransen hier naartoe komen om Syriërs te doden,” klaagde ze.

De stemmen van Syriërs zoals Areej sluiten niet aan op het beeld dat wordt geschetst door de westerse media. En dus worden zij genegeerd.

Stemmen van Syriërs die wel worden gehoord zijn die van Lina Sergie Attar, directeur en oprichter van de Karam Foundation en Zaher Sahloul, oud-hoofd van de Syrian American Medical Society (SAMS). Zij roepen al jaren dat de VS Syrië moet bombarderen.

Breed uitgemeten

Attar schreef in 2013 dat de VS Syrië de oorlog moest verklaren. Ze claimde namens de Syriërs te spreken, maar is sinds 2008 niet meer in het land geweest.

SAMS biedt medische diensten aan in gebieden die in handen zijn van Hayat Tahrir al-Sham, de lokale tak van Al Qaida, en wordt gefinancierd door USAID.

Om die reden worden hun uitspraken breed uitgemeten in de westerse media.

Beschermde

Toen Trump eerder dit jaar een Syrische vliegbasis bestookte zei Attar: “Ik ben erg blij dat Bashar al-Assad weer een vliegveld minder kan gebruiken om zijn eigen mensen te vermoorden.”

Lokale bewoners vertelden echter aan de Los Angeles Times dat de basis hen juist beschermde tegen terreurgroep IS.

“We zitten gevangen tussen een politiestaat en Al Qaida,” vertelde een Syriër aan Khalek. “Natuurlijk kies ik voor de politiestaat.”

Lef

In Aleppo sprak de journaliste met de bisschop van de stad, Youssef Tobji, die zei: “Als je ons respecteert, spreek dan niet van ‘rebellen’. Zij hebben onze kinderen gedood, onze geschiedenis uitgewist. Zij zijn terroristen.”

De bisschop vroeg haar hoe het kan dat Amerika, het doelwit van de 9/11-aanslagen, groepen kan bewapenen die geassocieerd worden met Al Qaida en dan het lef heeft om dergelijke mensen te loven als rebellen.

Khalek moest hem het antwoord op die vraag schuldig blijven.

[AlterNet]

Lees meer over:
al-Qaida Aleppo Assad Frankrijk media Syrië