Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarNASA-wetenschappers zeggen bewijs te hebben gevonden voor een mysterieuze ‘muur’ rond ons zonnestelsel. De Amerikaanse sonde New Horizons zou deze muur van waterstof hebben gespot.
De muur vormt de grens van ons zonnestelsel, de plek waar de ‘bubbel’ rond de zon ophoudt en een massa interstellaire materie begint.
De NASA-onderzoekers zijn er vrij zeker van dat New Horizons, de sonde die in 2015 langs Pluto scheerde, die grens kan waarnemen.
Voyager-sondes
In het tijdschrift Geophysical Research Letters schrijven ze dat de sonde extra ultraviolet licht heeft waargenomen, precies wat je zou verwachten als je een muur van waterstof tegenkomt.
De twee Voyager-sondes, die eind jaren zeventig werden gelanceerd, pikten in 1992 een soortgelijk ultraviolet signaal op.
De wetenschappers houden nog een slag om de arm. Ze zeggen dat nog niet definitief is bewezen dat de sondes op een muur van waterstof zijn gestuit; het zou ook kunnen gaan om een andere bron die dieper in het sterrenstelsel gelegen is.
Veel gevoeliger
Ze merkten wel op dat Alice, het instrument waarmee de ontdekking is gedaan, veel gevoeliger is dan de apparatuur aan boord van de Voyager-sondes.
New Horizons gaat nu twee keer per jaar zoeken naar ultraviolet licht en vervolgens de gegevens terugsturen naar de aarde.
Dieper
“Als er op een bepaald moment geen ultraviolet licht meer wordt gemeten, heeft New Horizons de muur mogelijk achter zich gelaten,” zeiden de onderzoekers in een verklaring.
“Maar als het licht niet zwakker wordt moet de bron dieper in het heelal liggen,” klonk het.
[Metro]
Interessant
Zoiets zou je wel kunnen verwachten aan de grenzen van het zonnestelsel, het moet er ook enorm koud zijn nl 273,15 min Celsius, dus stoppen atomen hun beweging en dan zou het letterlijk een vaste muur zijn van waterstof.
Het is maar een theorie, maar het zou me niet verbazen als deze ‘muur’ lang geleden door de negatieve buitenaardsen is gecreëerd, voordat ze ons zonnestelsel en ons in gijzeling namen.
Met behulp van deze ‘muur’ konden zij naderende bondgenoten wellicht vroegtijdig herkennen om ze vervolgens te benaderen / uit te schakelen.
Ook op aarde schijnen we tegenwoordig over radar technologie te beschikken die gebruik maakt van nanodeeltjes van bijv.aluminiumoxide die met vliegtuigen in onze atmosfeer zijn gedumpt. Hierdoor zou het bereik van de radar installaties ongeveer verdrievoudigd zijn en kan men binnen een fractie van een seconde een groot gebied scannen. Dit wordt niet alleen gebruikt om raketten, schepen en vliegtuigen op te sporen, maar ook ufo’s.
Voyager is toch het zonnestelsel al uitgevlogen?
Kijken door een ‘muur’
Vraag me nu toch af of licht gebroken wordt door deze waterstof muur Misschien kijken we wel naar het universum door soort een borrelglaasje. Alles zou vervormd en kleiner dan het in werkelijkheid is kunnen zijn….
Lijkt me dat de parallax van sterren dan anders moet worden berekend ?