Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarZiekenhuizen hebben massaal besloten een mondkapjesplicht in te voeren. Ook in het ziekenhuis waar neuroloog Jan B. Hommel werkzaam is, zijn mondkapjes verplicht. Hij schrijft op zijn website dat de maskers het voor hem onmogelijk maken om zijn werk goed te doen.
“Een klein herseninfarct met een afhangende mondhoek ziet men het beste tijdens de spontane spraak. […] Een diagnose als de ziekte van Parkinson, maar ook de verschillende vormen van een dementie lees ik niet zelden letterlijk af van het gezicht.”
Een groot deel van zijn patiënten is in werkelijkheid moedeloos, somber of angstig. Hij moet dus het gezicht van de patiënt kunnen zien. “Bestuurders, politici en als medicus vermomde bestuurders zoals Ernst Kuipers weten dit niet, of erger, het interesseert ze domweg niet. Van politici en bestuurders verwacht ik niets anders,” zegt Hommel, die zich ‘outcast in de geneeskunde’ noemt.
Hij haalt snoeihard uit:
Men hoeft niet langer dan enkele minuten te luisteren naar een bestuurder als Femke Halsema of een Ahmed Aboutaleb – de laatste in ons gezin inmiddels steevast ‘de kleine Hassan II’ genoemd, aangezien hij rondom de discussie van de mondkapjes zijn tot dan toe zorgvuldig verborgen dictatoriale neigingen eindelijk aan de oppervlakte liet komen – om te weten dat we daar geen wijsheid of verstandig beleid van hoeven te verwachten. De 180 graden haarspeldbocht van ‘geen mondkapjes’ naar ‘wel mondkapjes’ van de regering in de afgelopen week is hiervan het zoveelste bewijs.
So be it
De neuroloog noemt onze bestuurders ‘volgevreten, aan macht verslaafde en aan een enorme zelfoverschatting lijdende niksnutten’.
Hommel heeft lak aan het mondkapjesbeleid. “Zelf zal ik geen mondkapje dragen. Het minste dat ik als dokter kan doen, is voor patiënten herkenbaar zijn. Als dat betekent dat ik niet mag werken, so be it.”
Interessant
volgevreten, aan macht verslaafde en aan een enorme zelfoverschatting lijdende niksnutten’
Zo is het.
Als er meer artsen met een ruggengraat waren en het hun meer gelegen was aan hun vrijheid en hun leven dan aan hun baantje en hypotheek, was deze 3e wereldoorlog snel voorbij.
Respect voor deze persoon die staat voor zijn principes en de mogelijke gevolgen accepteert.
Ik kan mij voorstellen dat mensen moeite hebben om hun normen en waarden te handhaven omdat ze hun hypotheek/huur moeten betalen en mogelijk ook kinderen hebben die geld kosten.
Deze normen en waarden zijn nagenoeg volledig afwezig in de politiek, zowel landelijk als ook op regionaal en gemeentelijk niveau. (uitzonderingen daargelaten)
We zitten wereldwijd aan het Experiment van Milgram “de bereidheid naging om te gehoorzamen aan wat wordt ervaren als legitiem gezag, zelfs als dit inging tegen het eigen geweten. In de meest beroemde variant van het experiment bleek ongeveer twee derde van de proefpersonen dusdanig gevoelig te zijn voor autoriteit dat zij in een wetenschappelijk experiment een medemens konden doden. Over de hele reeks bekeken was een meerderheid uiteindelijk ongehoorzaam”