Oud-medewerker NOS Journaal doet boekje open over mediacensuur: “We krijgen eenzijdige of verdraaide informatie”

Help mee door deze info met je kennissen op je social media te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Janneke Monshouwer heeft al met al zo’n 30 jaar bij de Nederlandse tv gewerkt. In 1965 begon ze als productie-assistente bij het NOS Journaal (toen nog NTS). In de loop der jaren ging ze zich steeds meer afvragen welke wereldgebeurtenissen wel of niet via de media bekend werden gemaakt en welke redenen erachter zaten.

Als lid van filmploegen en programma- en documentairemaakster zat ze met haar neus bovenop veel opzienbarende gebeurtenissen en nieuwe ontwikkelingen. Ze begon over haar ervaringen te schrijven omdat ze naar eigen zeggen de juiste informatie via de reguliere media miste.

---Lees verder na dit advertentieblokje---

Ze schreef het boek Ander nieuws: Wat het Journaal niet uitzond over wat er achter de schermen plaatsvindt in de media en de politiek. “Op een gegeven moment kreeg ik steeds meer het idee dat we er als beschaving niet op vooruit gingen, maar achteruit.”

Na meer dan 30 jaar bij de Nederlandse tv te hebben gewerkt concludeert Monshouwer dat we eenzijdige of verdraaide informatie krijgen en nieuwe geschiedenisboeken kunnen schrijven.

Propagandamiddel

Toen de eerste tv-pioniers weg waren – met pensioen, gestorven of ‘weggewerkt’ – zag Monshouwer de tv meer als propagandamiddel voor het welzijn van grote industrieën, met name de grootaandeelhouders. Het medium was steeds meer overgenomen door economen, commissies en netmanagers, zegt ze in een interview met Irma Schiffers.

“In het begin was het NOS Journaal nog klein,” herinnert ze zich. “We waren een hecht team. Daardoor maakte ik het hele proces op alle afdelingen mee. Alles was in die tijd al gecensureerd omdat het Journaal alleen geabonneerd was op bepaalde westerse persbureaus: de RVD, ANP, UPI, AP, VIS-News, BBC en Reuters. Al het nieuws was dus pro-Amerika, pro-NAVO, pro-Europa, anti-Sovjet en pro-Israël.”

In 1990 werd de Golfoorlog een grote CNN-show, waar de hele wereld van mocht ‘meegenieten’. Monshouwer besefte dat zo’n ‘live show’ alleen mogelijk is na een grondige voorbereiding. Eind jaren negentig kreeg ze mails binnen uit de Verenigde Staten over wereldnieuws dat niet op tv kwam, slinkse praktijken van banken en de ‘geldbubbel’ die gecreëerd was.

Hypnose

Ze waarschuwde kennissen bij nieuwsrubrieken, maar er kwam geen reactie. Later zei iedereen dat niemand dit had zien aankomen.

Monshouwer benadrukt dat Rusland al zo lang ze leeft zwart wordt gemaakt door het Westen. Vijandvorming, zegt ze. Momenteel is Poetin de boosdoener. En kijk eens naar Assad in Syrië, allemaal zwartmakerij. Via de media-hypnose komt het diep in onze genen, voegt ze toe.

“Net als al die vaccinaties,” vervolgt ze. “We worden bang gemaakt. Mensen gaan uit angst denken dat ze een vaccinatie nodig hebben. En ze laten zich ook verleiden, want reclame is een andere manier van hypnose.”

Kijkvoer

Het Journaal is volgens haar een nieuwsfabriek, die niet altijd uitzoekt of iets klopt, maar vaak alleen kijkt of iets ‘kijkvoer’ is. “De NOS ziet zichzelf als grootste onafhankelijke nieuwsvergarer in Nederland,” zegt ze. “Het is wonderlijk dat ze zoiets zeggen: het Journaal is niet objectief en ook niet onafhankelijk.”

Mensen die achter de schermen aan de touwtjes trekken zijn volgens haar Rothschild en Rockefeller. Zij zijn in haar ogen de drijvende kracht achter de City of London, Wall Street en Israël.

Janneke vond dat er veel meer aandacht moest komen voor inspirerend onderwijs, bomen planten, biologische voeding en natuurgeneeskunde, maar moest uiteindelijk bekennen dat initiatieven op die gebieden steeds meer onderuit werden gehaald.

Boekentip: Ander nieuws: wat het Journaal niet uitzond

Lees meer over:
Assad censuur Irak Journaal NOS Poetin propaganda Rothschild Rusland