Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarAls een buitenaards schip met bijna de lichtsnelheid de aarde nadert kunnen we het met de huidige technologie detecteren, zo zeggen wetenschappers. Hun studie laat ook zien dat reizen in de buurt van de lichtsnelheid niet zonder gevaar is. Bij een botsing met een korreltje stof zou een kracht vrijkomen die gelijk staat aan de ontploffing van 2400 kilogram TNT.
Ingenieurs Ulvi Yurtsever en Steven Wilkinson van defensie-aannemer Raytheon in Californië zeggen dat ruimteschepen bij snelheden rond de lichtsnelheid interacteren met de kosmische achtergrondstraling. Deze microgolfstraling zou kort na het ontstaan van het heelal zijn uitgezonden.
Ruimteschepen die met hoge snelheden door het heelal reizen komen in aanraking met fotonen die deel uitmaken van de kosmische achtergrondstraling, waardoor er hoogenergetische gammastraling ontstaat, citeert MIT Technology Review het tweetal.
De onderzoekers schatten dat elke vierkante centimeter ruimte meer dan 400 micrgolffotonen bevat. Dat zou betekenen dat ruimteschepen iedere seconde in botsing zouden komen met duizenden miljarden fotonen, waarbij elektron-positron paren ontstaan. Deze paren zouden een ruimteschip afremmen.
Als dit soort ‘relativistische’ ruimteschepen door de interstellaire ruimte schieten, laten ze een vingerafdruk achter die met de huidige generatie telescopen te zien moet zijn. Ze worden zo genoemd omdat de relativiteitstheorie van Einstein aan de basis van het idee ligt. Einstein ontdekte dat naarmate voorwerpen versnellen in de ruimte, de snelheid aan welke de tijd voor hen passeert, vertraagt. Dat effect is verwaarloosbaar in bijvoorbeeld vliegtuigen, maar bij ruimtetuigen die rond 98 procent van de lichtsnelheid vliegen is het wel bijzonder sterk.
Interessant
Beetje jammer. Heb zojuist de studie bekeken en de onderzoekers zeggen dat het voor onze huidige telescopen mogelijk ‘kan’zijn, en niet ‘moet’ zijn (Scattering of cosmic microwave phtotons (sic!) from an ultra-relativistic object may create radiation with a characteristic signature allowing the detection of such objects at large distances.).
Zonder FTL snelheid heeft het nauwelijks zin om op pad te gaan. Dus nogal onzinnig om te gaan kijken of er wellicht aangrenzende zonnestelsel bewoners toevallig hier heen aan ’t reizen zijn met een technologie die er evengoed iig nog meer dan 4j over doet om van het dichtstbijzijnde zonnestelsel naar die van ons te reizen. En dan hebben we nog niet eens de relativiteitsgevolgen voor de piloten meegenomen.
En wat te zeggen over ‘Spaceshuttels’ die de aarde naderen sneller dan het licht?
Om te beginnen zou ik zeggen kijk eens op de websites van Clarke C McClelland
want hij verzorgde jaren lang bij NASA de elektronica van veel raketten en space shuttles
https://clarkcmcclelland.wordpress.com/
http://www.stargate-chronicles.com/site/
De USA overheid heeft McClelland zijn pensioenrechten ontnomen omdat hij een klokkenluider is!
Voor mensen die willen experimenteren: Neem honderden bolmagneten (8-10 mm of zo) en maak daar stringen van. Wat stringen (a) met de polen allemaal in dezelfde richting. Maak ook stringen (b) waarbij de rij magneten naast de andere rij de polen de andere kant op heeft. bv 24 lang x 2 x 2 dik. Bij de laatste is te zien dat er bij elke string aan een kant er een ui vormige opening ontstaat. Zulke ui vormige gaten zorgen ervoor dat een voorwerp sneller dan het licht door het heelal reist (zoals bij de websites van McClelland is te zien). Ik vermoed dat beide soorten stringen dezelfde stringen zijn die volop in het heelal voorkomen waarbij de stringen gemerkt als (a) donkere materie worden genoemd.
Ingenieurs Ulvi Yurtsever en Steven Wilkinson zeggen “Ruimteschepen die met hoge snelheden door het heelal reizen komen in aanraking met fotonen die deel uitmaken van de kosmische achtergrondstraling, waardoor er hoogenergetische gammastraling ontstaat”. Dit is volgens mij een grove leugen en volgens mij moeten ze dat verklaren in opdracht van USA Defensie. Ten eerste is er het magnetische uivormige onhulsel om het voertuig wat ervoor zorgt dat het voertuig niet in contact komt met zijn omgeving waar het doorheen vliegt. Ten tweede beschikt elke bolmagneet over twee banden, een boven en een onder de middellijn, waar geen elektronen kunnen komen. Ik vermoed dat ruimteschepen beschikken over een huid die zo is gemanipuleerd dat ze voor de volle 100% bestaan uit die banden waardoor er geen botsing kan ontstaan met elektronen en of fotonen. Met een Voltcraft VC270 mulitmeter zijn die banden op een bolmagneet uit te meten (gewoon wat experimenteren. Gebruik twee staafmagneten, geïsoleerd aan de zijkant, en zo ==== naast elkaar, als hulpmiddel. Zet die bundel wel rechtop op de bolmagneet zo dus ====O ).