Wat gebeurt er als een tijdreiziger terug in de tijd gaat en voorkomt dat zijn grootouders elkaar ontmoeten, voordat zij de vader of moeder van de tijdreiziger hebben kunnen verwekken? Deze zogeheten grootvaderparadox is één van de bekendste paradoxen die met tijdreizen gepaard gaat.
Een groep wetenschappers heeft voor het eerst gesimuleerd hoe twee tijdreizende fotonen zich gedragen. Ze nemen daarbij aan dat het op kwantumniveau mogelijk is om door de tijd te reizen. Het onderzoek, dat in het tijdschrift Nature Communications staat, is uitgevoerd door onderzoekers van de Universiteit van Queensland in Australië.
Er werden fotonen of lichtdeeltjes gebruikt om te kijken hoe kwantumdeeltjes door de tijd reizen. Door hun gedrag te bestuderen ontrafelden de wetenschappers bizarre eigenschappen van de moderne natuurkunde.
De onderzoekers bestudeerden twee mogelijke uitkomsten. In de eerste situatie reisde ‘foton één’ via een wormgat naar het verleden om daar zijn oudere versie te ontmoeten. In de tweede situatie reisde ‘foton twee’ via de normale ruimtetijd, maar kwam hij een foton tegen die vastzat in een gesloten tijdachtige kromme, een kromme die gevolgd kan worden door een massief deeltje, maar toch gesloten is. Een deeltje dat langs deze lijn beweegt, staat na een bepaalde tijd terug op hetzelfde punt in de ruimtetijd, op het tijdstip waarop het deeltje vertrok.
Uit het gedrag van de fotonen maakten de wetenschappers op dat tijdreizen op kwantumniveau mogelijk is. Of tijdreizen mogelijk is voor grotere deeltjes of groepen deeltjes is nog onduidelijk. In 1991 werd voor het eerst voorspeld dat tijdreizen in de kwantumwereld mogelijk moet zijn omdat de eigenschappen van kwantumdeeltjes onzeker zijn.
De relativiteitstheorie van Einstein beschrijft de wereld op het niveau van sterren en sterrenstelsels, terwijl de kwantummechanica goed kan worden gebruikt om de wereld op het niveau van atomen en moleculen te beschrijven. Volgens de theorie van Einstein is het mogelijk om terug in de tijd te reizen door een gesloten tijdachtige kromme te volgen, een pad in de ruimtetijd dat terugkeert naar het beginpunt in de ruimte op een eerder tijdstip.
Dit begrip heeft natuurkundigen en filosofen door de jaren heen de nodige hoofdbrekens bezorgd. In het geval van de grootvaderparadox zou de tijdreiziger technisch gezien zijn eigen bestaan uitwissen omdat één van zijn ouders nooit geboren wordt, en als gevolg daarvan hijzelf ook niet. Als de tijdreiziger nooit wordt geboren gaat hij dus ook nooit terug naar het verleden en blijft zijn grootvader in leven. Dus worden beide ouders wel geboren en blijft de cyclus zich eindeloos herhalen.
[The University of Queensland]
Hoe grappende bankbestuurders de Ierse belastingbetaler beroofden
Hij is drie keer slimmer dan de beste student die ik ooit ontmoet heb. Maak kennis met de negenjarige die binnenkort afstudeert aan de universiteit
Het tij lijkt te keren: wetenschappers keren zich tegen het klimaatbeleid van Rutte. Zo helpt het de natuur om zeep
BRICS-landen brengen slag toe aan Amerikaanse dollaroverheersing. Dit is wat ze van plan zijn
Hoe ruiken aan rozemarijn goed is voor de hersenen
Complottheorieën in de Franse media: “Aanslagen Parijs georkestreerd door Franse overheid”
Arts spreekt zich uit: ‘Ik schaam mij diep dat ik dit nu pas durf te zeggen’
Internist-infectioloog Radboudumc in Nieuwsuur: de cijfers van Hugo de Jonge kloppen niet
Waarom zelfstandigen een zakelijke rekening nodig hebben