
Waaruit bestaat het universum? In het oude Griekenland speculeerden filosofen over atomen. Natuurkundigen hebben het vandaag de dag over kleinere deeltjes – quarks en elektronen, neutrino’s, Higgs Bosonen en fotonen. Aan de hand van deze deeltjes – en de krachten die alles bij elkaar houden – hopen wetenschappers te achterhalen hoe het universum precies in elkaar zit.
Hoe dieper we in de subatomische wereld duiken, hoe complexer alles wordt. Volgens een vooraanstaande theoretisch natuurkundige leven we mogelijk niet in een wereld van deeltjes en krachten, maar in een wereld van pure wiskunde. Max Tegmark van het Massachusetts Institute of Technology beweert dat getallen aan de basis staan van alle dingen om ons heen. Hij is de bedenker van de Mathematical Universe Hypothesis (MUH).
Tegmark en anderen geloven dat het universum veel grootser – en veel vreemder – is dan de wetenschap wil toegeven. “We hebben het niet over vage filosofische opmerkingen, maar over wiskundige theorieën,” zei hij. “Het is niet mijn taak om het universum te vertellen hoe het zich moet gedragen.”
Volgens de klassieke kosmologie leven we in een gigantische bol met een doorsnee van 90 miljard lichtjaar die oneindig uitdijt en ongeveer een half biljoen sterrenstelsels bevat. Deze bol valt in het niets bij het multiversum, een term die al enkele decennia bestaat, maar pas sinds kort aannemelijk wordt bevonden. Volgens aanhangers van deze hypothese moet er veel meer zijn dan we met onze telescopen kunnen waarnemen.
Bewijs voor het bestaan van het multiversum wordt gehaald uit waarnemingen. In 13,8 miljard jaar heeft de ruimte genoeg tijd gehad om zich in verschillende richtingen anders te ontwikkelen. Enorme clusters van sterrenstelsels in één gebied en grote leegtes in het andere. Maar dat is niet het geval.
Afgelopen maand kondigde een team wetenschappers op de Zuidpool aan dat hun telescoop, Bicep 2, zwaartekrachtsgolven had ontdekt, kolossale rimpelingen in de ruimtetijd. De vondst, die nog moet worden bevestigd, vormt sterk bewijs voor het bestaan van het multiversum.
Uit recente ontdekkingen blijkt dat de ruimte oneindig is ‘opgeblazen’, waardoor materie en ruimte in oneindige hoeveelheden zijn gecreëerd. Hoe verder je de ruimte ingaat, hoe vaker je ‘herhalingen’ ziet van de planeten, sterren en sterrenstelsels om ons heen, waaronder een andere aarde, een andere jij en werelden waar Elvis leeft of waar eenhoorns in de wei grazen.
Sommige natuurkundigen geloven dat inflatie zelfs continu plaatsvindt en dat er een oneindig aantal universa wordt gecreëerd in de vorm van ‘bellen’, waarvan ons universum er slechts één is. Volgens één interpretatie van de kwantummechanica veroorzaakt iedere ‘kwantumgebeurtenis’, zoals het radioactief verval van een atoom, een afsplitsing van een universum die in een nieuwe richting groeit.
Een kleine aanvulling op het artikel;
Na aanvankelijke scepsis van de wetenschappelijke wereld is de meerderheid van de natuurkundigen het tegenwoordig eens over de noodzaak om de ‘vele-wereldeninterpretatie’ te gebruiken als men zou willen komen tot een fundament van een ‘allesomvattend’ beeld van het universum. Voorbeelden zijn de Snaartheorie of M-theorie en de inflatie-theorie. De theoretisch natuurkundige en M-theoriedeskundige Michio Kaku schat het aantal mogelijke universa op minstens 10^{500}.
In een multiversum ben je tenminste lekker ruimdenkend.
oneindig, dat kan een mens zich niet eens proberen voor te stellen!
volgens mij is het zoals een oud computerspelletje, als je aan het eind bent gekomen,ben je ineens weer aan de andere kant van het scherm ;-0
weten zullen we het toch nooit zeker, daarvoor is het te groots en wij te dom?
Noemen ze dit nu wetenschap of schetenschap?????????? De wetenschap denkt alles te weten maar vaak dingen niet kan verklaren.