Schoolverlater verandert na hoofdletsel in wiskundig genie

Help door dit artikel met vrienden op je social media te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Als Jason Padgett ’s morgens melk in zijn koffie doet, ziet hij het volgende: “Ik zie hoe de melk zich vermengt met de koffie. De perfecte spiraal is een belangrijke vorm voor me. Het is een fractal. Plotseling is het niet alleen mijn kop koffie, maar geometrie die tegen me spreekt.”

De wereld van Padgett zit vol met wiskundige patronen. Hij is één van de weinige mensen ter wereld die benaderingen van fractals kan tekenen, de zich herhalende geometrische patronen die de bouwstenen zijn van alles in het universum. Boombladeren buiten zijn huis zijn bewijs voor de stelling van Pythagoras. De manier waarop licht wordt gebogen als het zijn auto raakt, bewijst de kracht van pi.

---Lees verder na dit advertentieblokje---

Hij ziet de delen die samen het geheel vormen. Zijn wereld is nooit saai, nooit zonder verbazing. Zelfs zijn dromen bestaan uit geometrie. “Ik kan me bijna niet meer herinneren dat ik de wereld zag zoals de rest dat doet,” zei de 43-jarige Padgett.

Twaalf jaar geleden stopte Padgett met school, hij had geen enkele interesse in studeren, laat staan in wiskunde. Alleen als hij moest aftellen tot het moment dat hij vrij was of zijn barrekening moest betalen, dacht hij aan getallen. In 2002 werd hij buiten een karaokebar van achteren aangevallen door twee mannen. Hij kreeg een klap tegen zijn hoofd en raakte bewusteloos. Hij werd met spoed overgebracht naar het ziekenhuis, maar mocht dezelfde avond nog naar huis.

De volgende ochtend zette hij de kraan in de badkamer open en merkte hij in het stromende water allerlei lijnen op. Padgett kon er alleen maar naar blijven staren. Al snel raakte hij geobsedeerd door vormen in zijn huis, van vierkanten in het raam tot de kromming van een lepel. Hij was opeens veranderd in een wiskundig genie.

Padgett is één van de 40 mensen ter wereld die op latere leeftijd savantsyndroom hebben gekregen, een label voor iemand die zeer bijzondere geestelijke vermogens heeft op een bepaald terrein. Zijn we van binnen allemaal zo slim als Einstein? Beschikken we over innerlijke grootheid? “Ik ben het levende bewijs dat deze krachten in ons allen sluimeren,” schrijft Padgett in zijn memoires getiteld Struck by Genius: How a Brain Injury Made Me a Mathematical Marvel.

Tijdens één van zijn meditaties kwam hij tot de conclusie dat ‘cirkels niet bestaan’. Van het ene op het andere moment was hij niet langer slechts een ontvanger van geometrische beelden of een onderzoeker, maar een theoreticus.

Uit een hersenscan bleek dat de activiteit in de linker pariëtale kwab van Padgett was toegenomen. Dit is het gebied waar ‘wiskunde leeft’. De pariëtale kwab wordt geassocieerd met het maken van complexe berekeningen in ons dagelijks leven. Als je voorover buigt om een kop koffie te pakken terwijl je leest, maakt je brein complexe berekeningen (over de afstand, het gewicht, de snelheid, etc.) zonder dat je het doorhebt.

Door de structurele veranderingen kreeg Padgett plotseling toegang tot zijn ‘genetische geheugen’, hetzelfde soort geheugen dat vogels gebruiken om in een V-formatie te vliegen. Dit laat zien dat gewone mensen over vermogens beschikken waar ze geen weet van hebben.

[New York Post]

Lees meer over:
Einstein fractal geometrie pariëtale kwab pi Pythagoras wiskunde