20 maart is Dag van Buitenaardse Ontvoeringen: de 5 meest opvallende ontvoeringsverhalen

Help ons door deze informatie met vrienden op je social netwerk te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Het is vrijdag 20 maart dubbel feest. Er is er op deze dag niet alleen een zonsverduistering te zien geweest, maar het is ook de Dag van Buitenaardse Ontvoeringen. Mensen die zeggen dat ze zijn ontvoerd door aliens worden vaak uitgelachen of er wordt gezegd dat ze het hebben gedroomd of lijden aan waanbeelden.

We noemen de vijf meest opvallende verhalen over buitenaardse ontvoeringen.

---Lees verder na dit advertentieblokje---

Betty en Barney Hill (1961)

In 1961 beweerden de Amerikanen Barney en Betty Hill te zijn ontvoerd door buitenaardse wezens. Ze zaten in hun auto op weg naar huis, en zagen aan de hemel een helder licht dat hen de hele weg leek te volgen. Toen ze thuis kwamen, zagen ze dat ze veel langer over de reis hadden gedaan dan verwacht.

De maanden daarna kreeg Betty erge nachtmerries waarin buitenaardse wezens voorkwamen. Barney kreeg last van achtervolgingsangst. Het echtpaar besloot hulp te zoeken bij een stresstherapeut. Deze therapeut bracht Barney en Betty onder hypnose, en op die manier bracht hij de ‘herinneringen’ aan die vreemde avond terug in hun gedachten.

Het stel kon zich weer herinneren dat het heldere licht een ufo was en dat zij ontvoerd werden door kleine, grijzige wezens die uit de ufo kwamen. Ze moesten gescheiden van elkaar allerlei medische onderzoeken ondergaan. Daarna kreeg het echtpaar Hill nog een rondleiding aan boord van de ufo. Daar was dus de ‘verloren tijd’ in gaan zitten.

Het Pascagoula-incident (1973)

Twee collega’s beweerden dat ze waren ontvoerd door een ongeïdentificeerd object toen ze aan het vissen waren. Charles Hickson en Calvin Parker waren bij de pier van Pascagoula in Mississippi aan het vissen toen ze twee blauwe knipperende lichten zagen. Een klein ovaalvormig schip verscheen voor hun neus en er kwamen drie bleke 1,5 meter lange wezens uit. Hickson en Parker zeiden dat er een soort wortels uit hun neus en oren groeiden en dat ze klauwen in plaats van handen hadden.

Twintig jaar na het incident zei Parker dat hij telepathisch contact had gehad met de wezens. Hickson en Parker werden ondervraagd door de politie. De agenten lieten een bandrecorder achter in de verhoorruimte en dachten dat het tweetal zou bekennen dat het allemaal een hoax was. In plaats daarvan zei Parker tegen Hickson: “Ik heb altijd al geweten dat er wezens van andere werelden waren. Ik wist het gewoon. Ik heb alleen nooit gedacht dat het mij zou overkomen.”

Travis Walton (1975)

Het is 5 november 1975. In het kleine plaatsje Snowflake nabij de White Mountains, Noordoost Arizona in de VS, komt een groep houthakkers onder leiding van Mike Rogers vanuit de bossen geracet en duikt de plaatselijke kroeg in. Ze kijken allemaal erg verdwaasd. Dan belt Mike de sheriff met de mededing dat zijn vriend en collega Travis Walton waarschijnlijk dood is. Ook ter plaatse komt FBI-agent Frank Watters.

Mike en de houthakkers doen hun relaas. Zij vertellen hoe zij op hun terugtocht een vreemdsoortig rood licht in de lucht zagen. Travis stapt op dat moment uit de auto en wordt geraakt door een vreemdsoortig wit licht. De rest gaat er vandoor, maar Mike gaat kort daarop terug om Travis te zoeken. Die is spoorloos verdwenen. Volgens de mannen is hij meegenomen door buitenaardse wezens. Frank Watters gelooft het verhaal niet en is ervan overtuigd dat de groep het verhaal heeft verzonnen om de moord op Travis te verhullen. Ook de plaatselijke bevolking heeft zo zijn gedachten bij het verhaal van de houthakkers. Vijf dagen later duikt Travis opeens weer op.

Frederick Valentich (1978)

In 1978 verdween de piloot Frederick Valentich na een ontmoeting met een ufo boven Zuid-Australië. De laatste woorden van Fred waren: “Het is boven mij en het is geen vliegtuig”, gevolgd door een mysterieus knarsend geluid. Na dit moment is Valentich nooit meer gezien. Ook zijn er geen sporen gevonden van zijn vliegtuig. Wat heeft Fred gezien?

Whitley Strieber (1985)

In 1987 publiceerde de Amerikaanse romanschrijver Whitley Strieber ‘Communion’, een verslag van zijn ontvoering door wezens uit een andere wereld. Toen Strieber zijn verhaal publiceerde, eigenden zowel sceptici als aanhangers van het geloof in buitenaardse ontvoeringen zich zijn geschiedenis toe. De eersten deden het boek af als fictie of als het zoveelste voorbeeld van een ontvoering door aliens. De laatsten haalden Strieber enthousiast binnen als een supporter van hun zaak. In zijn tweede boek ‘Transformation’ zegt Strieber dat aliens de mensheid eigenlijk willen helpen.

[Moviepilot]

Lees meer over:
aliens koper krampziekten ontvoering overstroming Spitsbergen vliegtuig