
Medewerkers van hulporganisatie Oxfam organiseerden na de verwoestende aardbeving op Haïti seksfeestjes met donatiegeld, waar mogelijk ook minderjarige prostituees bij aanwezig waren.
Na het schandaal rond Oxfam onthulde Isabel Robeson haar ervaringen met de sector, die volgens haar vol narcisten zit.
Ze zei dat het lijden in de wereld deze narcisten aantrekt, die zich ermee volzuigen als een spons.
Mishandelde
Haar ouders reisden de hele wereld over om humanitaire hulp te bieden. Ondertussen mishandelde Robesons moeder haar eigen kinderen. Haar vader werkte voor de Verenigde Naties en was net zo.
Van humanitaire hulp komt in de praktijk weinig terecht. Velen in de sector laten ontwortelde en gefragmenteerde gezinnen achter.
Een teruggekeerde IS-strijder zouden ze nog beter behandelen, zei Robeson.
Riante salarissen
Ondertussen blijven mensen maar doneren aan dit soort organisaties. De betrokken topfiguren blijven riante salarissen verdienen, gemiddeld ruim een ton per jaar.
Erik Schrijver lanceerde een lijst salarissen die viral ging en later werd aangemerkt als hoax.
Bijna net zo pijnlijk
Maar de teksten die zijn lijstje moeten ontkrachten zijn bijna net zo pijnlijk als het lijstje zelf: de directeur van het Rode Kruis ontvangt 135.000 euro en geen 198.000 euro (gegevens 2016). De directeur van de Hartstichting verdient geen 181.119 euro maar 144.445 euro.
Daarnaast gaat er veel geld naar reclamespotjes waarin uitgemergelde kinderen te zien zijn, om in te spelen op de emoties van potentiële donateurs.
Stop deze waanzin.
[TPO]
Het zijn gewoon commerciële zieligheid-bedrijven ze werken net als Religies, daar hebben ze het van afgekeken ook zo’n zieligheids-industrie en heeeeeeeel winstgevend !
Beestachtige praktijken regeren deze nog onvolwassen wereld(satanisme), de mensheid zal collectief moeten gaan mediteren en teleporteren en wil ze niet voor haar eigen zelfvernietiging kiezen; iedereen zal ‘goddelijk’ moeten worden ipv. demonisch en zoals nu velen getuigen.
Ik geef al heel lang al niks meer aan zogenaamde goede doelen. Via een babbelaar van het KWF had ik in het verleden in plaats van een eenmalige donatie bijna aan een contract vastgezeten.
Ik heb op de deur een sticker staan met Geen colportage. Wordt er dan toch aangebeld, dan wijs ik ze op de sticker en dat ik geen interesse heb.
ik geef sinds de jaren 80 geen stuiver meer.
toevallig hoorde ik toen van iemand (die in afrika werkte) dat ze naar een dorp gingen om foto,s te maken en de ouders en kinderen moesten op de foto als verdienste kregen ze 50 gulden de man.
sinds dien geen stuiver meer.
ipv de landen op te bouwen worden ze vernietigt en maar geld vragen in het westen.