Hebben deze kinderen herinneringen aan een vorig leven als monnik?

Help door deze informatie met jouw kennissen op je social netwerk te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Dr. Erlendur Haraldsson, professor emeritus aan de Universiteit van IJsland in Reykjavik, heeft kinderen onderzocht die herinneringen lijken te hebben aan vorige levens als boeddhistische monniken. De herinneringen bleken overeen te komen met historische informatie over monniken die echt geleefd hebben.

Voor dr. Haraldsson waren niet alleen de herinneringen interessant. Hij keek ook naar het gedrag van de kinderen. Sommigen gedroegen zich ook echt als een monnik, zo schreef hij in 1999 in een paper dat is gepubliceerd in het Journal of the Society for Psychical Research.

---Lees verder na dit advertentieblokje---

Duminda Bandara Ratnayake

Duminda Bandara Ratnayake werd in 1984 geboren op het platteland van Sri Lanka. Toen hij drie jaar oud was begon hij dingen te vertellen over zijn vorige leven: dat hij als monnik leefde in een tempel op enkele kilometers van zijn huidige woonplaats, dat hij pijn in zijn borst voelde, viel en vervolgens stierf, dat hij een rode auto had, dat hij een olifant had en dat hij een radio had die hij terug wilde hebben.

Hij wilde niet met andere kinderen spelen, maar monnik worden. Hij leefde als monnik en droeg zijn kleren zoals een monnik dat doet. Een lokale monnik die door Haraldsson werd geïnterviewd zei dat de familie van het jongetje hem dat niet allemaal kon hebben geleerd.

Andere monniken moesten bij de beschrijving die het jongetje had gegeven gelijk denken aan de overleden monnik Ven. Mahanayaka Gunnespana. Die had een rode auto, stierf als gevolg van een hartaanval en in zijn dorp leefde een olifant. Hij had geen radio, maar wel een grammofoon.

Gamage Ruvan Tharanga Perera

Gamage Ruvan Tharanga Perera werd in augustus 1987 geboren in Sri Lanka. Toen hij twee jaar oud was sprak hij over een vorig leven in een klooster. Zijn ouders kenden het klooster niet, maar het bleek zich op enkele kilometers van hun huis te bevinden.

Het jongetje wilde ‘s avonds niet eten (monniken moeten in de middag stoppen met eten), wilde niet naast zijn moeder slapen (hij zei dat monniken niet naast vrouwen slapen) en ’s avonds deed hij een ritueel.

Zijn ouders waren niet geïnteresseerd in zijn herinneringen en wilden niet dat hij erover sprak. Haraldsson kwam het jongetje op het spoor toen een buurman van het gezin de herinneringen deelde met een lokale journalist.

Hij wilde niet met andere kinderen spelen, vroeg om afbeeldingen van Boeddha in plaats van speelgoed, tekende over het leven van Boeddha op school en wilde zich kleden als monnik. Sommigen waren ervan overtuigd dat hij de reïncarnatie was van de vorige abt van het klooster, Ven. Ganihigama Pannasekhara (1902-1986).

[Epoch Times]

Lees meer over:
IJsland monnik reïncarnatie Sri Lanka vorig leven