‘Het lijkt erop dat 1 op de 1200 mensen die opnieuw zijn gevaccineerd, is overleden’

Van lotje geprikt. Ze zijn er. Nog steeds.

Jorine Hammink en Felix van der Wissel kunnen roepen tot ze een ons wegen, maar er gaat van overheidszijde niets, maar dan ook niets veranderen.

Logisch toch, want eigenlijk gaat het allemaal JUIST zoals “ze” dat graag willen. Misschien gaat het “ze” nog niet eens snel genoeg.

Weten jullie WAT er zou moeten veranderen? Dat is de houding van het grote publiek, dat schijnbaar toch nog steeds op de oproepen van de huisartsen en van de GGD reageert.

Zelfs als het grote publiek óók deze belangrijke informatie tot zich zou krijgen, dan is dat waarschijnlijk nóg geen reden om er mee te stoppen. Uiteindelijk: WAT is de kans dat JIJ uitgerekend die ene persoon zou zijn op de 1200?

Het wordt pas spannend als het 1 op de 3 of 4 is. Dan praat je over percentages van 25 tot 33%. Dat is een beetje te vergelijken met dat je tegenwoordig een kans hebt van 1 op de 3 om kanker te krijgen.

OOK de mensen die in het ziekenhuis belanden, zijn voornamelijk de mensen die 1, 2, 3 of zelfs méér prikken hebben gehad. Dit betekent uiteraard ook, dat mensen die niet geprikt zijn, maar wel normale reguliere zorg nodig hebben, langzamerhand die zorg ook niet meer zullen krijgen.

Wat mij betreft wordt het de hoogste tijd, dat er een parallelle gezondheidszorg ontstaat, waar artsen en verpleegkundigen de groep kan behandelen, die NU of al uit de boot zijn gevallen of dat dreigen te doen.

In de afgelopen week hoorde ik van een buurvrouw, dat haar kleindochter van 23 jaar, die niet haar prikken en boosters had gehad, in het ziekenhuis was beland.
Daar werd zij zo ongeveer als een leprapatiënt behandeld. Natuurlijk in een aparte kamer (lekker rustig wel) en personeel, dat compleet in plastic verpakt haar verzorgde.

Zo gauw als het maar enigszins mogelijk was, hebben zij haar ontslagen en moest zij maar fijn verder thuis uitzieken.

Duidelijk is voor mij in ieder geval, dat je beter af bent om thuis te blijven en zo ver mogelijk bij het ziekenhuis vandaan. Ik denk zelf dat de meeste artsen en verpleegkundigen nog steeds in het narratief blijven geloven, dat JIJ een ongelooflijke asociaal bent door niet mee te hebben gedaan.