Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarNieuw onderzoek suggereert dat zwarte gaten, mysterieuze objecten in ons universum waar niets uit kan ontsnappen, niets meer dan hologrammen zijn. Algemeen wordt aangenomen dat deze hemellichamen drie dimensies hebben. Volgens theoretisch natuurkundigen zijn het in werkelijkheid tweedimensionale projecties.
De hologramtheorie stelt dat het universum een tweedimensionaal oppervlak is dat we niet kunnen zien. De natuurkundigen zeggen dat hun werk, dat gepubliceerd is in het tijdschrift Physical Review Letters, wetenschappers in staat stelt om nieuwe inzichten te krijgen in de werking van zwarte gaten.
Dr. Daniele Pranzetti van het Max Planck Institute for Physics in München zei: “We hebben een veel completer en rijker model gebruikt in vergelijking met eerder onderzoek en om die reden zijn de resultaten een stuk realistischer.”
Ondersteunen
“Onze bevindingen ondersteunen de hologramtheorie,” zei dr. Pranzetti. Dit kan betekenen dat alle informatie die nodig is om de structuur van zwarte gaten te begrijpen, zich op een tweedimensionaal oppervlak bevindt. Natuurkundigen moeten alleen nog zien uit te vogelen hoe ze die informatie kunnen vertalen.
Hoe zit het dan met de rest van ons heelal? Leven we in een reusachtig hologram? In 2013 probeerden Japanse wetenschappers in vakblad Nature aan de hand van wiskundige modellen aan te tonen dat het holografische principe weleens juist zou kunnen zijn.
Illusie
En in 2014 publiceerden natuurkundigen Daniel Grumiller, Max Riegler, Arjun Bagchi en Rudranil Basu een onderzoek met bewijs dat het holografische principe ons universum zou kunnen beschrijven.
In datzelfde jaar deden fysici van Fermilab in Chicago een experiment met lasers om na te gaan of onze driedimensionale wereld wellicht een illusie is, die oprijst vanuit een tweedimensionaal hologram.
Volgens het holografische model komt de zwaartekracht in het universum voort uit dunne, trillende snaren. Die wereld van draden, die uit 10 dimensies bestaat, zou dan niet meer dan een hologram zijn. De echte actie speelt zich af in een eenvoudigere, plattere kosmos waar geen zwaartekracht is.
Interessant
Het holografisch principe is ontdekt door onze eigen Gerardus ’t Hooft. Als het juist blijkt te zijn, dan gaat Gerard wederom een Nobelprijs pakken. Knap.
Het is toch logisch dat het hologram voor ons een illusie is, want wij leven op deze aarde, drie dimensionaal.
Gevangen in materie, herinnerd elke cel in mij, zich de onmetelijke vreugde van het eeuwige Zijn.
Daarom doet leven zo’n pijn.
Een hologram is alleen zichtbaar als het belicht wordt met hetzelfde coherente licht waarmee het gemaakt is. Waar komt DAT licht voor ons sterfelijke wezens dan vandaan als wij ons in een Universum bevinden? Dat kan alleen als we dat licht zelf zijn … of onderdeel van het grote geheel zijn en dan geen sterfelijk wezen zijn. Natuurkunde en kosmologie hebben nog een lange weg te gaan en, nee, ik bedoel geen religie-achtige externe bron voor dat hologram belichtingslicht.