Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarOp 19 september 1992 hield Margaret Thatcher een profetische speech over de EU op de World Economic Development Conference.
De eerste vrouwelijke premier van Groot-Brittannië sprak onder meer over de mislukking van het Europees Wisselkoersmechanisme (WKM), een voorloper van de euro, en waarschuwde tegen de eenheidsmunt.
Op 16 september 1992, bekend geworden als Zwarte Woensdag, werd het Britse pond sterling door toedoen van speculanten als George Soros gedwongen het systeem te verlaten.
Fout
Soros verdiende hier meer dan een miljard pond aan.
Op de conferentie, slechts drie dagen na Zwarte Woensdag, gaf Thatcher toe dat Groot-Brittannië een fout had gemaakt door zich aan te sluiten bij het WKM.
“Als zelfs het Europees Wisselkoersmechanisme al niet werkt, hoe zullen de Europese economieën dan reageren op één enkele Europese munt?” vroeg ze zich indertijd af.
Geen weg meer terug
Als zo’n munt er ooit komt, zal de chaos nog vele malen groter zijn dan nu, voorspelde ze.
Enorme sommen geld moeten dan door rijkere landen worden overgemaakt naar armere landen en regio’s om het systeem in stand te kunnen houden, merkte ze op.
Open grenzen zullen leiden tot werkloosheid en massamigratie, zei Thatcher.
En: er zal geen weg meer terug zijn.
Wakker worden
De politieke gevolgen zijn nu al merkbaar: de opkomst van extremistische partijen – als gevolg van de angst voor massamigratie en werkloosheid – die een alternatief voor het eurocentrische politieke establishment bieden, vervolgde ze.
Het wordt tijd dat de Europese politici wakker worden en de realiteit om zich heen aanschouwen, sprak Thatcher.
Men is bang dat de Europese trein maar door blijft denderen, richting een ongewenste bestemming.
Maar, zo zei de Iron Lady, de trein kan nog worden gestopt.
Bekijk het fragment hieronder:
Whatever you think about Thatcher, this is incredibly prescient. pic.twitter.com/0R8qESt5lP
— Konstantin Kisin (@KonstantinKisin) December 17, 2019
Interessant
Thatcher had zich in eigen land niet bepaald populair gemaakt bij het arbeidende deel van de bevolking.
Vooral de mijnwerkers in het Verenigd Koninkrijk werden door haar vreselijk behandeld.
Zij bracht de stakers en hun gezinnen met steun van de politie @ de geeuwhonger.
Na haar overlijden was er derhalve vrijwel geen sprake van rouw in de omgeving van Liverpool en in de meeste regio’s van Wales.
Voor mij de belangrijkste boodschap van dit alles voor de ‘weldenkende’ mens is:
1. gevolgen van politiek zijn vrij goed voorspelbaar
2. er is niet zoveel nodig, om een complexe heksenketel uit te lokken