Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarOveral ter wereld bestaan verhalen over welvarende steden die voor altijd werden verzwolgen door de oceaan. Eén van die mythische steden is Atlantis, maar er zijn er meerdere. Is het mogelijk dat sommige van deze steden echt hebben bestaan? Door de technologische ontwikkelingen zijn we steeds beter in staat om de zeebodem af te speuren.
De laatste jaren zijn er al indrukwekkende ontdekkingen gedaan. Kunnen mysterieuze structuren op de zeebodem bewijs zijn voor hoogontwikkelde beschavingen? Afgelopen maand schreven we over vermeende megalithische ruïnes in Rusland. De afzonderlijke steenblokken lijken groter te zijn dan blokken die in Baalbek zijn gevonden.
Bij het Japanse eiland Yonaguni vond duiker Kihachiro Aratake in 1985 vreemde rotsformaties die er kunstmatig uitzagen. Hij waarschuwde de Universiteit van Okinawa over zijn ontdekking. Een wetenschappelijk team zou geconcludeerd hebben dat de plaatselijke zeebodem ruïnes bevat van constructies die vermoedelijk voor het einde van de laatste ijstijd zijn gebouwd.
Er zijn sporen van landleven gevonden, en stalagmieten en stalactieten die alleen boven water kunnen ontstaan. Dit suggereert een ouderdom van zeker 8000 tot 10.000 jaar. De ruïnes zouden dan de oudste overblijfselen van gebouwen ter wereld zijn.
In 2002 ontdekten wetenschappers een onderwaterstad in de Golf van Khambhat in India. De stad staat bekend als ‘Dwarka’ (de gouden stad) en zou tenminste 9500 jaar oud zijn. De onderzoekers vermoedden dat de stad onder het wateroppervlak is verdwenen toen het ijs na de laatste ijstijd begon te smelten.
Voor de westkust van Cuba hebben Canadese wetenschappers in 2001 resten gevonden van een mogelijk 6000 jaar oude stad. De restanten werden met behulp van moderne sonarinstallaties aangetroffen op een diepte van 650 meter.
De eerste aanwijzingen voor het bestaan van een verzonken stad kwamen een jaar eerder aan het licht. Nader onderzoek bij het schiereiland Guanahacabibes wees op resten van granieten bouwwerken in de vorm van onder meer piramides.
Op de bodem van het Huronmeer tussen het zuidoosten van Ontario en oostelijk Michigan zijn onlangs oude ruïnes gevonden. Het gaat onder meer om 9000 jaar oude omheiningen voor dieren. Het water stond duizenden jaren geleden een stuk lager dan nu, waardoor er een smalle landbrug ontstond in het midden van het meer. Zijn deze ontdekkingen pas het topje van de ijsberg?
Interessant
Volgens bepaalde o.a. ingenieurs maar ook volgens theorieën gaat dit met een aantal van onze moderne steden nu ook gebeuren binnenkort; neem contact met me op, zodat we ons vage lijf gaan redden, dus voor onze zelfredzaamheid.
In noord amerika staat een piramide op de bodem van een meer. Laatste keer dat het water laag genoeg stond om op die plek uberhaupt te kunnen bouwen was tijdens de laatste grote ijstijd.
Het boek waar dit in staat heb ik helaas uitgeleend en nooit meer terug mogen ontvangen, ik kan dus helaas geen details vermelden. Is er anders iemand hier die bijv de naam van dat meer weet?
Wij eindigen niet net zo.
Onze structuren zijn over 100 jaar weggeroest en weggerot.
Het enige wat van ons overblijft, zijn de kernreactoren, atoomproeghebieden,
plastic en eilanden van plastic in de oceanen.
Zoiets als de vuilnisbelt op Mars, op de NASA -opnamen..
En oh ja, ook de ruimte-vuilnisbelt boven de 36000 geostationaire banen,
de Maansondes en andere sondes.
te vergelijken met wat we nu signaleren qua gebouwstructuren..
Net zoals de kernreactoren uit Gabon (waar de Fransen plutonium
uit hebben gebruikt voor hun eigen kernreactoren)
En niet te vergeten, stevige bunkercomplexen, die dan weer te
vergelijken zijn met de ontdekte onderaardse complexen..
Daar kan de volgende “moderne” wereld zich weer over verbazen..