Ponzifraude: eurozone in fase van bizar beleid (video)

Help anderen door deze info met iederen die je kent op je social media te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

De eurozone is in de fase van bizar beleid terecht gekomen. Er zijn twee opties: een bazooka of de hele sector laten klappen en opnieuw beginnen.

In de aanloop naar de nieuwste crisistop van de Europese regeringsleiders van 28 en 29 juni is sprake van een hevige machtsstrijd om de ECB.

---Lees verder na dit advertentieblokje---

Dat is begrijpelijk want de ECB heeft nu eenmaal de beschikking over de geldpersen en wie wil er in tijden van crisis niet aan de printknop zitten? Christine Lagarde van het IMF wakkert momenteel het vuurtje krachtig aan. Zij roept de Europese regeringsleiders op om creatief en innovatief met de ECB om te gaan. Waar bemoeit zij zich mee?

De euro is in kritieke toestand

Het IMF wil dat de ECB direct in de markt ingrijpt onder andere via het rechtstreeks aankopen van staatsobligaties van noodlijdende banken in problematische lidstaten, eigenlijk geheel Zuid-Europa. De ECB moet in de opvattingen van Lagarde niet zo moeilijk doen. Zelfs het doen van aankopen van schuldpapier met zwakke tot zelfs waardeloze onderpanden (bijvoorbeeld hypotheekportefeuilles) moet in haar ogen kunnen. Volgens het IMF staan de banken in Europa als geheel er zo slecht voor, dat alleen een massa nieuw geld hen nog van de ondergang kan redden. De toestand is kritiek.

Afvalverwerking van schulden

Directeur van de ECB Mario Draghi heeft van meet af aan een beleid gevoerd dat in lijn ligt met de wensen van het IMF, maar wil nu niet verder gaan dan hij al is gegaan vanwege de topzware balans waarmee de ECB zichzelf heeft opgezadeld. Draghi is terecht van mening dat hij al veel rommel op zich heeft genomen en wil daar nu liever vanaf, in plaats van er nog meer bij te krijgen. De ECB is en kan geen afvalverwerkingscentrale zijn. Maar wordt dat steeds meer.

Waardeloos geld

Bondskanselier Merkel van Duitsland is eigenlijk de enige die blijft vasthouden aan de onafhankelijke rol van de ECB als bewaker van de waarde van ons geld. De ECB hoort burgers eigenlijk voor niets anders te behoeden dan voor de uitholling van de euro. De Europese politieke elite (minus Mevrouw Merkel) redeneert echter anders. Die gaat ervan uit dat als er maar genoeg banken tegelijk omvallen, de euro automatisch waardeloos wordt en dus móet de ECB wel bijspringen.

Geen hogere inflatie

Zelfs Amerika bemoeit zich nu met de ECB en moedigt het bijdrukken van grote hoeveelheden geld krachtig aan. Want Amerika begint de effecten van een instortend Europa te merken en vreest voor de eigen kwakkelende economie. Met zoveel woorden steunde president Obama de aloude opvatting van Fed-voorzitter Bernanke dat het bijdrukken van geld niet noodzakelijk tot hogere inflatie hoeft te lijden als dat geld richting de solvabiliteit van banken gaat en dus niet richting de liquiditeit van de economie.

Bizar beleid

De eurozone is in de fase van bizar beleid terecht gekomen. Aan de ene kant moet de volledige bankensector gered worden van de ondergang. Aan de andere kant smeedt Duitsland momenteel plannen voor het toch doorvoeren van een financiële transactietaks. Hoeveel gekker moet het worden? Engeland en Nederland hebben al laten weten niet mee te zullen doen. Einde idee? Dan moet er ook nog een bankenunie komen maar die wordt ineens weer als vergezicht gezien, in plaats van als beleidsvoornemen.

Bazooka naar Amerikaans model

Het ene plan na het andere wordt momenteel gelanceerd. Met als enige resultaat dat iedereen de weg kwijt is. Zal de crisistop van volgende week uitkomst bieden? Ik hoop van wel. Zo niet dan vrees ik toch dat de dag dat de euro valt gekomen is. Wat zijn nog de opties? Ten eerste de bazooka. Herkapitaliseer met één klap en volledig in het openbaar alle banken, dus zonder uitzondering. Geef hen gewoon zakken vol met geld ter versterking van hun kapitaalbuffers en maak je niet druk over waar dat geld vandaan moet komen.

Of begin opnieuw

Of laat de gehele sector klappen en begin gewoon opnieuw. Garandeer de spaartegoeden van consumenten. De rest vindt uiteindelijk zijn weg via nieuwe banken. Een onrealistisch scenario? Ja. Maar het alternatief is dat faillissementen van banken zich op grote schaal zullen aandienen, zonder dat er sprake van een beheersbaar proces is. Het is tijd voor een Europees crisisteam dat orde op zaken kan stellen. Geen toezichthouders. Wel saneerders.

René Tissen
Business Universiteit Nyenrode

Bron: RTLZ

Lees meer over: