Rembrandtgate: We spekken de steenrijke bankiersfamilie Rothschild met nog eens 80 miljoen

Help mee door dit met iederen die je kent op je socials te delen!

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Nederland en Frankrijk geven elk 80 miljoen euro uit om twee portretten van Rembrandt te kopen. Dat bedrag belandt in de zakken van de steenrijke bankiersfamilie Rothschild.

Ruim de helft (56%) van de Nederlanders is tegen de aankoop van de schilderijen, zo bleek uit een peiling van Maurice de Hond. Toch worden de doeken aangekocht. Het Rijksmuseum is niet van plan mee te betalen aan de Rembrandts, de regering moet de 80 miljoen zelf ophoesten.

---Lees verder na dit advertentieblokje---

Het gaat om huwelijksportretten van Maerten Soolmans en Oopjen Coppit. Zij poseren in 1634 voor een jonge Rembrandt van Rijn. De schilderijen maken momenteel deel uit van de Eric de Rothschild Collection. Omdat het Louvre er geen geld voor had, zette de steenrijke bankiersfamilie ze in de etalage.

Minister Bussemaker van Cultuur heeft afgelopen zomer op eigen houtje onderhandeld met Frankrijk over de gezamenlijke aanschaf van de schilderijen. Dat meldde ze niet aan het kabinet en de Tweede Kamer.

De Rothschilds, sinds zij in de 18e eeuw als de ‘bankiers van koningen en staten’ zijn uitgezworven over Europa, hebben veel warme betrekkingen onderhouden met de autoriteiten. De Rothschilds komen voort uit een Duits-Joodse bankiersfamilie. Nathan Mayer Rothschild maakte fortuin op de financiële markten in Londen. Binnen 10 jaar had hij met zijn broers vestigingen in Parijs, Wenen, Napels en Frankfurt.

De tentakels van de Rothschilds reikten ver. De bank investeerde onder meer fors in de mijnbouwindustrie. Ook stond de familie bekend om haar goede wijnen.

Hieronder een achtergrondartikel over de Rothschilds afkomstig van Achter de Samenleving dat eerder op de site is verschenen:

Rothschilds aan de top van de geldpiramide

De controle op de Britse centrale bank kwam op 27 juli 1694 in handen van privébankiers. Zij hadden vanaf dat moment het recht om geld te scheppen uit het niets waar vervolgens rente over werd geheven.

Overheden zijn tot vandaag de dag afhankelijk van privébankiers om aan geld te komen. Over de staatsschuld moeten zij rente betalen. Daar draait de burger voor op.

Met het toekennen van een royal charter voor de stichting van de Bank of England in 1694 stemde Willem III van Oranje met de volgende zaken in:

• De bank kreeg het alleenrecht om geld te drukken voor de overheid. De bank heeft tevens het recht van renteheffing op al het geld dat zij uit het niets creëert. Voor elke pond goud in de kluis mag de bank tien pond papiergeld uitgeven. Dit gebruik van fractional-reserve banking wordt tegenwoordig toegepast door alle centrale banken. Vanaf 1971 is onder de Amerikaanse president Nixon de goudstandaard helemaal losgelaten en ontstaat geld enkel bij de gratie van de drukpers of zoals tegenwoordig via het toetsenbord van de computer.
• De bank kreeg het recht over het gecreëerde geld rente in rekening te brengen aan de staat. De rentevergoeding bedraagt acht procent. Het fenomeen staatsschuld is geboren. Er wordt onmiddelijk een belasting ingevoerd op een groot aantal goederen. De staatsschuld wordt verhaald op de burger in de vorm van belastingen. Door deze constructie lopen de bankiers geen risico en zijn ze verzekerd van eeuwig inkomen.
• Het papiergeld van de te vestigen Bank of England moet een wettig betaalmiddel zijn. Ondanks de waardeloosheid van het papier zelf is het door de overheid gelegaliseerd als betaalmiddel. Dit betekent voor de bank dat zij behalve de drukkosten geen extra kosten hoeft te maken voor de creatie van geld, maar wel maximale winsten incasseert.
• De eindeloze schuld houdt in dat het niet de bedoeling is dat de staatsschuld wordt terugbetaald. In feite wordt een permanente lening verstrekt waarover rente wordt betaald zonder dat het geleende bedrag ooit wordt terugbetaald. Bij de creatie van geld door de overheid ontstaat dus onmiddelijk schuld. Geld ís schuld. Zo houden de eigenaars van de bank hun politieke invloed.
• De creatie van geld is privé-eigendom van de Britse centrale bank, de Bank of England (BoE).
• De namen van de aandeelhouders blijven geheim en hebben het recht de Bank of England, tevens de nieuwe centrale wereldbank, op te richten. Het zijn welbekende vermogensbeheerders en handelslieden met aanzien.

Duidelijk wordt hoe de centrale banken al 300 jaar in staat zijn geweest landen te bestelen. Tijdens de verovering van de koloniën werden centrale banken volgens hetzelfde model opgezet in de nieuwe gebieden.

Een volk betaalt belasting om de rente op de staatsschuld van het land te voldoen. Privébankiers krijgen zo dus een percentage van de arbeid van het gehele volk uitgekeerd. Een soort verkapt feodaal stelsel met een geldpers dat ten goede komt aan een kleine elite.

De overheid is in een bepaald opzicht de deurwaarder van het internationale bankensyndicaat. Het is haar taak via belastingheffing te zorgen dat de bevolking betaalt. Nederland heeft een staatsschuld van 473 miljard euro. Bij een rentepercentage van drie procent moet er jaarlijks 14,2 miljard euro aan rente worden betaald. Bij vijf procent gaat het zelfs om 23,6 miljard euro. Dat is de reden waarom er wordt bezuinigd. En waarom de belastingen omhoog gaan. En waarom het collegegeld wordt verhoogd.

In Griekenland en Italië hebben de bankiers laten zien wat er gebeurt met een premier die de rol van deurwaarder niet goed uitvoert. Deze mensen worden ondemocratisch vervangen door mensen uit de eigen gelederen.

Als je het spel zo’n 300 jaar meespeelt ben je in staat op een dusdanige manier rijk te worden dat Bill Gates en Rupert Murdoch armoedzaaiers lijken. We lezen zo weinig over deze überelite omdat ze simpelweg eigenaar is van het overgrote deel van de media. Zo werd Reuters, het grootste internationale persbureau in de westerse wereld, 200 jaar geleden al opgekocht door de Rothschilds. Het vermogen van Evelyn Rothschild wordt door sommigen geschat op 500 biljoen dollar.

Nu steeds meer mensen het spel doorkrijgen is het wellicht nuttig te gaan nadenken over een nieuw spel met nieuwe regels. Laten we een nieuw, eerlijker en beter systeem ontwerpen.

Op het internet hebben de lezers de macht. Zij bepalen welke informatie de wereld rondgaat. Je bent je er misschien niet van bewust, maar als elke lezer een link stuurt naar 3 geïnteresseerde personen, zijn er maar 20 stappen nodig om 3.486.784.401 mensen te bereiken. Wil je dat zien gebeuren? Gebruik je macht!

Lees meer over:
banken Frankrijk Rembrandt Rothschild schilderij