Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarAfgelopen januari verklaarde Sylvio Langvein zich in een rechtbank in Quebec eigenaar van de planeten in ons zonnestelsel en vier manen van Jupiter.
Voor Langvein was het net zoiets als het verzamelen van postzegels. Bovendien wilde hij China voor zijn. Rechter Alain Michaud verklaarde de zaak in maart onontvankelijk.
Hij oordeelde dat de paranoïde Langvein misbruik maakte van het Canadese rechtssysteem. Het was inmiddels de 45e rechtszaak die hij had aangespannen. De zaak is bizar, maar niet ongekend.
“Af en toe denkt iemand dat er nog nooit aanspraak is gemaakt op de maan,” schreef ruimteadvocaat Virgiliu Pop van de Roemeense Ruimtevaartorganisatie. “De mensheid is vrij vergeetachtig dus de eiser kan voor ophef zorgen voordat het hele scenario zich jaren later weer herhaalt.”
Nu we een tijdperk binnengaan waarin mensen er voorstander van zijn dat de VS aanspraak maken op de maan en onderzoekers het plegen van mijnbouw op asteroïden bespreken is het wellicht interessant en relevant om te kijken naar personen die in het verleden hebben geprobeerd de rechtmatige eigenaar te worden van de maan, Mars en andere planeten en sterren.
In 2006 schreef Pop het boek Unreal Estate: The Men Who Sold The Moon. We kijken nu naar de meest vreemde gevallen die worden benoemd in het boek.
Erf de maan
Naar verluidt moest Alexander de Grote huilen toen zijn vriend filosoof Anaxarchos hem vertelde dat er ontelbare werelden bestaan in het universum. Zo veel werelden in het universum, en er was nog niet één die hij had veroverd.
In de achttiende eeuw zocht koning Frederick de Grote hulp van een genezer genaamd Aul Jurgen. In ruil voor de miraculeuze genezing van de koning van Pruisen was de maan tot het einde der tijden eigendom van de familie van Jurgen.
In 1996 eiste één van de nakomelingen van Jurgen, Martin, het recht op de maan op. Het jaar daarop werd het verzoek door onderzoekers van het Institute for Air and Space Law in Leiden afgewezen omdat de Pruisische koning niet iets weg had kunnen geven wat niet van hem was.
Dean Lindsay
Op een avond in 1936 keek ene Dean Lindsay naar de maan en dacht bij zichzelf: “Die is van niemand.” Daarop stapte hij met een document naar de notaris van Pittsburgh waarin hij verklaarde eigenaar te zijn van alle planeten, eilanden in de ruimte of andere materie. Lindsay stierf in juni 1969, een maand voor de Apollo-maanlanding.
Nation of Celestial Space
Schrijver James Thomas Mangan richtte in 1949 in Evergreen Park in Illinois de Nation of Celestial Space op. Hij maakte aanspraak op alles in de ruimte. Mangan stuurde brieven naar 74 landen waarin hij de leiders vroeg zijn land formeel te erkennen. In 1948 diende hij een verzoek in tot VN-lidmaatschap. De internationale organisatie weigerde zijn verzoek in behandeling te nemen.
Lunar Embassy
Op 22 november 1980 maakte Dennis Hope uit San Francisco aanspraak op de maan. Hij richtte de Lunar Embassy op en begon het maanoppervlak hectare voor hectare te verkopen. Hope beweert inmiddels 3,6 miljoen eigenaars te hebben in 181 landen, waaronder George Lucas, Ron Howard, Carrie Fisher, leden van koninklijke families in zes landen, twee Amerikaanse oud-presidenten en diverse astronauten.
Moon Certificate
De website MoonCertificate.com hoeft zich naar eigen zeggen niet te verantwoorden voor aardse overheden. De site heeft het alleenrecht op de maan gekregen van de Marsraad van Koningen. Greys van Mars hebben de eigendomsrechten van de maan 7,2 miljoen jaar geleden verdeeld en later contact opgenomen met de eigenaar van de website. Als je geïnteresseerd bent kun je ook Uranus kopen.
Jemenieten van Mars
Nadat de Pathfinder van NASA in 1997 landde op Mars wilde een groep Jemenieten de ruimtevaartorganisatie aanklagen wegens schending van eigendomsrecht. Adam Ismail, Mustafa Khalil en Abdullah al-Umari beweerden de planeet 3000 jaar geleden van hun voorouders te hebben geërfd. Ze baseerden zich daarbij op mythologieën van de oude Sabaeanen en Himyarieten.
Asteroïde
Toen NEAR Shoemaker in 2001 op asteroïde 433 Eros landde beweerde Gregory Nemitz dat de steenklomp eigendom was van zijn bedrijf Orbital Development. Hij wilde naar eigen zeggen mijnbouw plegen op de asteroïde.
Nemitz stuurde de toenmalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell een brief waarin hij zijn onvrede uitte over de situatie nadat hem was verteld dat zijn claim indruiste tegen het Ruimteverdrag van 1967.
Waarzeggerij
Toen de Russische spiritualist en astrologe Marina Bayross hoorde dat NASA tijdens de Deep Impact-missie in 2006 een projectiel op komeet Tempel 1 zou afvuren was ze bezorgd dat het de hele mensheid zou beïnvloeden.
Bij de districtsrechtbank in Moskou eiste ze 8,7 miljard roebel morele schadevergoeding. Bayross beweerde dat de missie inbreuk maakte op het heilige der heiligen, haar intellectuele waarden en geloof in het belang van elk deeltje in het universum. Deze barbaarse ingreep in het leven van de kosmos en verstoring van de balans was volgens haar ongeoorloofd.
Op dezelfde manier waren Indiase astrologen in de zestiger jaren boos om het Apolloprogramma omdat de maan niet langer geschikt zou zijn voor waarzeggerij nadat de mens erop had gelopen.
Bron: Wired.com
Gerelateerd:
- NASA gaat no-flyzones instellen boven Maan
- Nieuw verdrag pleit voor vrede in de ruimte
- Astronaut en Ruimtevaartdeskundige introduceren nieuw Ruimteverdrag
- Veilingsite biedt NASA raketmotor aan
- Hoe ver NASA gaat om maansteen uit het publieke domein te houden
Interessant
Gigantisch mysterieus zinkgat slokt huizen op in Siberië
Tucker Carlson over mysterieuze drones: er is iets groots gaande
“Het Westen trapt in de val van Netanyahu”
‘Scheld schulden kwijt en ontdoe banken van rommel’
Paus Franciscus geeft ‘laffe’ wereldleiders veeg uit de pan: “Poep van de duivel”
Marion Koopmans geeft toe: test ’toont geen besmettingen aan’
Revolutie in CBD-Olie Prijzen
Oud-defensiemedewerker vertelt over contact met buitenaardsen
Lavendel als alternatief voor schadelijke zonnebrandcrèmes