Scholen doden de creativiteit (video)

Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Sir Ken Robinson pleit vermakelijk en zeer bewogen voor een onderwijssysteem dat creativiteit koestert in plaats van ondermijnt.

Terwijl kinderen over het algemeen niet twijfelen aan hun eigen creativiteit, zijn volwassenen veelal minder zeker van zichzelf. Wat verandert er tijdens het volwassen worden?

---Lees verder na dit advertentieblokje---

https://www.ninefornews.nl/wp-content/uploads/2024/09/banner8.png

Organisaties over de hele wereld geven aan behoefte te hebben aan creatieve mensen die zich snel kunnen aanpassen aan veranderingen, maar kunnen die niet vinden. Waar zijn ze gebleven?

Gisteren

Robinson bespreekt de noodzaak van een radicale herziening van de onderwijssystemen, met een bijzondere nadruk op creativiteit. Hij vertelt een verhaal van een klein schoolmeisje waaraan de leraar vraagt wat ze aan het tekenen is. Ze antwoordt dat ze een tekening van God maakt. “Maar niemand weet hoe God eruitziet,” zegt de leraar. “Zodra ik klaar ben, weten ze het wel!” reageert het meisje. Robinson maakt het punt dat kinderen niet bang zijn om het fout te hebben. Ze proberen van alles en het komt simpelweg niet bij hen op dat je niet creatief zou kunnen zijn. Dat is iets wat we leren gedurende onze schoolcarrière, waar we opgeleid worden tot niet-kunstenaars.

De meeste scholen leiden niet op voor morgen of zelfs voor vandaag; ze leiden onze kinderen op voor gisteren. Ze bereiden onze kinderen niet voor op werken en leven in de huidige maatschappij. Wie heeft nog een baas die ’s morgens invuloefeningen op je bureau komt leggen?

Daarnaast werken scholen niet met de meest recente inzichten uit de psychologie en wetenschap, ze werken met inzichten van 25 jaar geleden.

ADHD

Leerlingen zitten onderuitgezakt in de klas en kijken totaal langs de leraar heen. Waarom? School doodt de creativiteit. Vroeger zei de meester: “Als je heel hard werkt op school, hoge cijfers haalt en gaat studeren, krijg je een goedbetaalde baan. Nu ligt dat anders. Weinig kans op een goede baan. Economische crisis. Daarnaast hebben we internet, zijn er iPhones en genoeg televisiezenders om ons af te leiden en te laten zien hoe saai school eigenlijk is.

Mensen worden multimiljardair door juist géén hoge cijfers te halen of te gaan studeren. Ze bouwen in hun garage een computer (Jobs) of de software daarvoor (Gates).

Wat gebeurt er met mensen die niet zo goed stil kunnen zitten, die zich niet zo lang kunnen concentreren en die beter zijn in dansen, zingen of schilderen dan in woordjes leren? Die krijgen het stempel ADHD omdat ze niet zo zijn als de school wíl dat ze zijn: lekker rustig en zich overgevend aan wat er komt. Het is tijd dat school creativiteit omarmt en niet meer langzaam de nek omdraait.

Bron: Ted.com

0 0 stemmen

Beoordeel dit artikel

Interessant

Meld je aan op onze gratis PUSH meldingen

Aanmelden

Volg ons op ons gratis Telegram kanaal

Volg Ons

Steun ons met een vrijwillige bijdrage

Doneer

Lees meer over:

Robin de Boer1 oktober 2013 20:12

37 585 2 minuten leestijd

37 Reacties

Oudste

Nieuwste Meeste stemmen

Inline Reacties

Alle reacties zien

sander

10 jaren geleden

Het blijkt wel dat hij beter had kunnen opletten op school, want zijn verhaal bestaat (ondanks dat het niet op feiten berust is) grotendeels uit foute vergelijkingen en onjuistheden op andere punten. Voorbeeld: ”Wie heeft nog een baas die ’s morgens invuloefeningen op je bureau komt leggen?” Serieus? Hij begrijpt zo te zien het nut van invuloefeningen niet? Dan bij deze de uitleg: Mensen leren op verschillende manieren, daarom wordt er ook op verschillende manieren les gegeven. Je krijgt informatie te horen en te lezen, maar je maakt deze vaak pas echt eigen door er wat mee te doen, invulopdrachten is een vorm hiervan en kan nuttig zijn om informatie beter te onthouden. Bovendien is het voor een leraar handig omdat hij/zij kan zien of de leerling genoeg kennis heeft van het onderwerp.

Dan het volgende:
”Dat is iets wat we leren gedurende onze schoolcarrière, waar we opgeleid worden tot niet-kunstenaars.”
Again, serieus? we moeten weer tekeningen van god gaan maken, want met kennis kan je niet creatief zijn? Prima argument, niks mis mee!

”Mensen worden multimiljardair door juist géén hoge cijfers te halen of te gaan studeren. Ze bouwen in hun garage een computer (Jobs) of de software daarvoor (Gates).”
Zelfstudie is ook studie. Zodoende hebben ze wel degelijk gestudeert, bovendien heeft bill gates ook op de universiteit gezeten.

Reageer

Sol

erm, dit is een TED talk uit 2006, het wordt met de jaren wel steeds waardevoller en sir Ken heeft helemaal gelijk.

Overigens moet je Steve Jobs schrappen als voorbeeld, die kon zelf niets maken, dat wat Steve Wozniak. Jobbs heeft alle ideeën gestolen van anderen die hij ook nog liet creperen. Zelfs de product designs zijn gejat. Apple was alleen goed in marketing voor schapen.

Ine Hutten

Als kinderkeramiste werk ik met klei al meer dan 20 jaar met basisschoolkinderen en ben een vurig voorstander van het ontwikkelen van creativiteit bij kinderen. Creativiteit stimuleert de nieuwsgierigheid en het ontdekken. Het leert kinderen denken in oplossingen. Kun je niet vooruit dan doe je een stapje terug, kun je niet links dan zet je een stapje naar rechts. Op deze manier bereik je altijd je doel en een bevredigend resultaat. Hierdoor krijgt het kind meer zelfvertrouwen en wordt het ook flexibeler en wat nog belangrijker is: optimistischer. Creativiteit stimuleert dus een kind in het opgroeien naar een optimistischer volwassene.

dymph

Daarom is de vrijeschool voor kinderen uitstekend en ik ben blij dat onze kinderen daar naar toe zijn gegaan en dat ze heel creatief zijn. Mensen die creatief zijn zien ook vaker oplossingen voor hun problemen die ze tegen komen. Onze dochter die woordenblind is schreef met der 16 jaar al een boek en schrijft nog steeds mooie verhalen op het internet.
http://www.degruijter-shop.nl/de-rebellen-de-baldadigde-route-p-7651.html

verhalen verzinne kunnen ze alle heel goed en fanteseren heerlijk op los en vaak denk je hoe kom je erop en lig je in de deuk van het lachen en tekenen en schilderen word nog vaak gedaan hier in huis en je ziet ze dan genieten ervan.