Universum

Star Wars: hoe ziet reizen door de hyperruimte eruit?

Help anderen door deze informatie met jouw vrienden op je socials te delen!
Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar

Natuurkundestudenten hebben met behulp van de speciale relativiteitstheorie van Einstein de werking van de hyperdrive van het ruimteschip de Millennium Falcon uitgelegd.

Tijdens de scène waarin het schip de lichtsnelheid bereikt worden enkele van de meest iconische beelden uit de filmreeks Star Wars vertoond.

---Lees verder na dit advertentieblokje---
https://www.ninefornews.nl/wp-content/uploads/2024/02/bezwaarmaker.png

Vier studenten van de Universiteit van Leicester hebben berekend dat Han, Luke en Leia het licht van de sterren in werkelijkheid niet zouden kunnen zien.

Dopplereffect

Wanneer de hyperdrive van het ruimtevaartuig wordt geactiveerd lijkt iedere ster voor de ogen van de acteurs te worden uitgerekt terwijl het schip door het sterrenstelsel reist.

De studenten hebben aangetoond dat de bemanning een centrale schijf zal zien die een fel licht uitstraalt. Er zouden geen sterren worden gezien vanwege het dopplereffect.

Kosmische achtergrondstraling

Blauwverschuiving in de astronomie en natuurkunde is het verschijnsel dat het spectrum van uitgezonden licht of andere elektromagnetische straling bij ontvangst naar ‘blauw’ is verschoven, dat wil zeggen in de richting van de kortere golflengten.

Voor de bemanningsleden van de Millennium Falcon zou de golflengte van het licht van de sterren korter worden en verschuiven naar het röntgenspectrum. Ze zouden enkel een centrale schijf van licht zien omdat de kosmische achtergrondstraling verschuift naar het zichtbare spectrum.

De studenten hebben ook berekend dat het schip als gevolg van de röntgenstraling zou worden afgeremd. De druk die de Millennium Falcon zou voelen staat gelijk aan de druk op de bodem van de Grote Oceaan, aldus het viertal.

Bron: Le.ac.uk Foto: University of Leicester

Gerelateerd:

 

0 0 stemmen
Beoordeel dit artikel

Interessant

Vind je dit artikel waardevol?
Klik hieronder en deel het op je Socials!
+
Meld je aan op onze gratis PUSH meldingen
Aanmelden
?
+
Volg ons op ons gratis Telegram kanaal
Volg Ons
?
+
Steun ons met een vrijwillige bijdrage
Doneer
?

Robin de Boer

Robin de Boer (1983) heeft Economische Geografie gestudeerd aan de Rijksuniversiteit Groningen. Hij is sinds juni 2014 werkzaam als hoofdredacteur van NineForNews.
guest

17 Reacties
Oudste
Nieuwste Meeste stemmen
Inline Reacties
Alle reacties zien
Andries
Andries
11 jaren geleden

Met mijn ruimtevrienden heb ik een aantal tijdreizen gemaakt. Heer Enki vraagt of ik ergens naar toe wil, en dan verschijnt er een portaalvan wit licht met fel blauwe randen ter grootte van een normale deur. De laatste keren ben ik steeds naar Egypte gegaan. De eerste keer gingen we kijken hoe de grote pyramide werdt gebouwd. Er was daar welgeteld 1 persoon aan het werk. Een Anunnaki. hij droeg een witte rok eKoning Anu op Nibiru had eenzelfde rok, maar draagt een kroon en heeft een septer in zijn hand. En draagt wel slippers. Maar goed, ik dwaal af.
Dus die Anunnaki daar had een witte doos met twee handvatten in zijn handen. Daaruit kwam een blauwe straal. Die kon hij in lengte regelen, en hij hield ze boven een paar blokken. Die begonnen spontaan te zweven en werden door de straal keurig op een rij geplaatst en even verder neergezet. Het was een fluitje van een cent, dat ding bouwen. Ik zag ook twee mensen. Ze bogen bij iedere stap die ze maakten. Toen de Anunnaki ons zag zwaaide hij. Ik groette niet terug en daarvan werd hij volgens mij boos, want hij werd in een keer wel 4 meter lang! Aangezien ik werkelijk alle vertrouwen in Heer Enki heb, was ik uiteraard niet onder de indruk van dat truukje. Toen hij dat in de gaten had, begon ie zelf ook te lachen. Hij was al vrolijk bezig, en na dat incidentje was hij alleen maar vrolijker.

Tijdreizen is ongelofelijk spectaculair. Nadat ik in zo’n portaal gestapt ben flitst er fel wit licht langs me. Een fractie later sta je waar je moet zijn. Als je uitstapt zie je achter je een heel fel wit licht. Het lijkt dan voor degene die dat ziet net of je uit een of andere lichtzee stapt. Al met al duurt het reizen zelf heel kort.
Teleporteren is weer iets anders. En reizen in een ruimteschip is weer een andere ervaring. Een ruimtereis naar Mars duurt ongeveer een kwartier. Bij teleprteren zie je jezelf door plafonds en door de ruimte gaan, zonder dat je stoffelijk bent. Heel cool.

jan
jan
11 jaren geleden

[quote name=”Andries”]Met mijn ruimtevrienden heb ik een aantal tijdreizen gemaakt. Heer Enki vraagt of ik ergens naar toe wil, en dan verschijnt er een portaalvan wit licht met fel blauwe randen ter grootte van een normale deur. De laatste keren ben ik steeds naar Egypte gegaan. De eerste keer gingen we kijken hoe de grote pyramide werdt gebouwd. Er was daar welgeteld 1 persoon aan het werk. Een Anunnaki. hij droeg een witte rok eKoning Anu op Nibiru had eenzelfde rok, maar draagt een kroon en heeft een septer in zijn hand. En draagt wel slippers. Maar goed, ik dwaal af.
Dus die Anunnaki daar had een witte doos met twee handvatten in zijn handen. Daaruit kwam een blauwe straal. Die kon hij in lengte regelen, en hij hield ze boven een paar blokken. Die begonnen spontaan te zweven en werden door de straal keurig op een rij geplaatst en even verder neergezet. Het was een fluitje van een cent, dat ding bouwen. Ik zag ook twee mensen. Ze bogen bij iedere stap die ze maakten. Toen de Anunnaki ons zag zwaaide hij. Ik groette niet terug en daarvan werd hij volgens mij boos, want hij werd in een keer wel 4 meter lang! Aangezien ik werkelijk alle vertrouwen in Heer Enki heb, was ik uiteraard niet onder de indruk van dat truukje. Toen hij dat in de gaten had, begon ie zelf ook te lachen. Hij was al vrolijk bezig, en na dat incidentje was hij alleen maar vrolijker.

Tijdreizen is ongelofelijk spectaculair. Nadat ik in zo’n portaal gestapt ben flitst er fel wit licht langs me. Een fractie later sta je waar je moet zijn. Als je uitstapt zie je achter je een heel fel wit licht. Het lijkt dan voor degene die dat ziet net of je uit een of andere lichtzee stapt. Al met al duurt het reizen zelf heel kort.
[/quote]

En de nieuwe Mike Quinsey was zojuist opgestaan.

HvanHeftig
HvanHeftig
11 jaren geleden

[quote name=”Andries”]Met mijn ruimtevrienden heb ik een aantal tijdreizen gemaakt. Heer Enki vraagt of ik ergens naar toe wil, en dan verschijnt er een portaalvan wit licht met fel blauwe randen ter grootte van een normale deur. De laatste keren ben ik steeds naar Egypte gegaan. De eerste keer gingen we kijken hoe de grote pyramide werdt gebouwd. Er was daar welgeteld 1 persoon aan het werk. Een Anunnaki. hij droeg een witte rok eKoning Anu op Nibiru had eenzelfde rok, maar draagt een kroon en heeft een septer in zijn hand. En draagt wel slippers. Maar goed, ik dwaal af.
Dus die Anunnaki daar had een witte doos met twee handvatten in zijn handen. Daaruit kwam een blauwe straal. Die kon hij in lengte regelen, en hij hield ze boven een paar blokken. Die begonnen spontaan te zweven en werden door de straal keurig op een rij geplaatst en even verder neergezet. Het was een fluitje van een cent, dat ding bouwen. Ik zag ook twee mensen. Ze bogen bij iedere stap die ze maakten. Toen de Anunnaki ons zag zwaaide hij. Ik groette niet terug en daarvan werd hij volgens mij boos, want hij werd in een keer wel 4 meter lang! Aangezien ik werkelijk alle vertrouwen in Heer Enki heb, was ik uiteraard niet onder de indruk van dat truukje. Toen hij dat in de gaten had, begon ie zelf ook te lachen. Hij was al vrolijk bezig, en na dat incidentje was hij alleen maar vrolijker.

Tijdreizen is ongelofelijk spectaculair. Nadat ik in zo’n portaal gestapt ben flitst er fel wit licht langs me. Een fractie later sta je waar je moet zijn. Als je uitstapt zie je achter je een heel fel wit licht. Het lijkt dan voor degene die dat ziet net of je uit een of andere lichtzee stapt. Al met al duurt het reizen zelf heel kort.
Teleporteren is weer iets anders. En reizen in een ruimteschip is weer een andere ervaring. Een ruimtereis naar Mars duurt ongeveer een kwartier. [/quote
Wanneer komt je boek uit?

Marcel n.j.
Marcel n.j.
11 jaren geleden

zo snel reizen ,dat je niet kan meten wat je tegen komt :korrels klein of groot,zwarte gaten etc.Is nu en straks eigelijk onmogelijk .De dichts bijstaande ster is zo’n 2 lichtjaar hier vandaan ±70.000 jaar reizen heen.De rest is fantasie wordt eens wakker. Het heelal is te groot voor contact met wat dan ook wat nog verder weg ligt voor altijd.Onze droom wereld is gelukkig net zo groot zo niet groter dan het heelal ,maak je dus geen zorgen over onze verbeeldings kracht.

Back to top button
17
0
We lezen graag je reactie!x