Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaar68 jaar geleden werden er brokstukken van een ongeïdentificeerd vliegend object gevonden nabij Roswell in New Mexico. Een lokale krant schreef in eerste instantie dat het om een vliegende schotel ging. Een dag later meldde het leger dat er een weerballon was neergestort.
Op 7 juli 1947 trof boer W.W. Brazel wrakstukken aan op zijn weiland. Hij haalde sheriff George Wilcox erbij, die weer contact opnam met de plaatselijke vliegbasis. Die stuurde majoor Jesse Marcel naar de crashplek. De majoor was ervan overtuigd dat de boer resten van een vliegende schotel had gevonden.
1900 kilometer per uur
Enkele dagen voor de crash, op 24 juni 1947, zag piloot Kenneth Arnold op weg naar een vliegshow een aantal felblauwe flitsen in de lucht. Tegenover een journalist vertelde hij dat de flitsen afkomstig waren van objecten die op schotels leken. Vanaf dat moment stonden de kranten bol van de UFO-meldingen, schrijft Time. Arnold was er zeker van dat hij getuige was geweest van iets buitenaards. De UFO’s die hij had gezien bereikten snelheden tot 1900 kilometer per uur, zo berekende hij.
In 1978 werd majoor Marcel geïnterviewd door de Canadese kerngeleerde Stanton Friedman. Hij interviewde ook diverse andere getuigen, waarna hij concludeerde dat er sprake was van een doofpotoperatie van ‘kosmische Watergate-proporties’.
Ultrageheim project
Het boek dat Friedman in 1980 publiceerde over het doofpotschandaal veroorzaakte zoveel verontwaardiging bij het publiek dat de Amerikaanse luchtmacht een officieel onderzoek instelde. De luchtmacht stelde dat het object dat bij Roswell was gecrasht onderdeel was van een ultrageheim project.
Veel mensen geloven niet in de verklaring van de luchtmacht. Walter Haut, de man die het oorspronkelijke persbericht schreef en de oprichter van het UFO Museum in Roswell, zei tot zijn dood in 2007 dat het om een vliegende schotel ging.
Interessant
De waarheid over de UFO crash bij Roswell is toch al lang bekend? Er zijn verschillende versies van het verhaal, maar de meest aannemelijke verhalen zijn in mijn ogen die verhalen die al 65 jaar met klem worden ontkend door de autoriteiten en belachelijk worden gemaakt in de MSM.
National Geographic zet zichzelf al jaren voor schut door onzinverhalen te verkondigen. Zij beweren dat het een weerballon was die aan elkaar geplakt was met kinderplakband waarop allerlei figuurtjes te zien waren. Dit deden ze om de ooggetuigenverklaringen onderruit te halen dat de overblijfselen van het toestel voorzien waren van voor ons onbekende symbolen. Het plakband zou zogezegd zijn gebruikt “omdat er even geen normaal plakband voorhanden was” bij de productie van de ballon. Yeah, right! Hoe achtelijk denken ze dat we zijn?!
Dan zijn er ook allerlei omwonenden bedreigd om vooral niet te getuigen in de media naast de omwonenden die brokstukken hebben verzameld en deze na enkele dagen hebben moeten inleveren.
Phillip Corso heeft stukjes “geheugenmetaal” gevonden die hij kon buigen en knikken zoveel hij wilde, maar het materiaal veerde direct terug in zijn oorspronkelijke vorm zonder dat de knikken zichtbaar bleven. En ook als hij het probeerde uit te rekken veerde het terug.
In zijn boek “The day after Roswell” beschrijft hij o.a. ook hoe hij twee ellipsvormige lenzen heeft gevonden die zo dun waren als onze huid. En als hij erdoorheen keek leek het beeld nog het meeste op dat van onze huidige nachtkijkers.
Er zijn ook andere technische hoogstandjes voortgekomen uit deze crash zoals microchips, lcd-schermen, glasvezel, en technologie om gedachten direct over te brengen aan de besturing van bijv. gevechtsvliegtuigen.
De mens heeft deze ufo gemaakt. @USA
Nee.
stukje koude oorlog.