NineForNews.nl Vrij en onafhankelijk nieuws
Aan de Nottingham Trent University (NTU) in Groot-Brittannië wordt momenteel onderzoek verricht naar uittredingen, ook wel astrale projectie genoemd. Tijdens een uittreding heeft iemand tijdelijk het gevoel gescheiden te zijn van het fysieke lichaam.
Dr. David Wilde van de NTU zei in een persverklaring: “De eigenschappen die een uittreding karakteriseren zijn rijk en gevarieerd, maar worden in de moderne wetenschap over het algemeen genegeerd.” De onderzoeken van Wilde zijn een stuk gedetailleerder dan veel eerdere studies en maken een duidelijk onderscheid tussen uittredingen en hallucinaties.
Onderzoekers van de Universiteit van Ottawa in Canada maakten een hersenscan van een vrouw die een buitenlichamelijke ervaring had. Ze maakten liever geen gebruik van de term uittreding of astrale projectie.
De 24-jarige studente psychologie zei dat ze al sinds haar jeugd haar lichaam bewust kan verlaten. Tijdens een uittreding is de vrouw naar eigen zeggen in staat om te interacteren met de buitenwereld. Het betrof de eerste studie naar een persoon zonder hersenafwijkingen die op commando kan uittreden. Het onderzoek is in februari verschenen in het blad Frontiers in Human Neuroscience.
Ook dr. Charles Tart, professor emeritus psychologie aan de Universiteit van Californië in Davis, deed onderzoek naar uittredingen. Hij plaatste een getal op een plank boven het bed waarop een vrouw lag te slapen. Het willekeurige getal zat in een ondoorzichtige envelop. De vrouw gaf na afloop het juiste getal door.
De vrouw was uitgekozen voor het experiment omdat ze naar eigen zeggen meerdere keren per nacht wakker wordt terwijl ze vanaf het plafond neerkijkt op haar lichaam. De studie is in 1968 gepubliceerd in het Journal of the American Society for Psychical Research.
[Nottingham Trent University]
Raaaar maar ik heb het zelf voorgehad ik stond in mijn woonkamer in mijn droom midden in de nacht ik besefte plots wat doe ik hier in het midde van de nacht ik werd me bewust van mijn ddroom maar het was een beetje akelig om daar staan in de midden van de nacht dus ik wou wakker worden ik zei constant word wakker in mijn droom dan had ik het idee ik doe me zelf een beetj pijn zo word ik wakker en ik beet zachtjes in mijn linkerduim als ik dat deeed vloog ik plots doorheen al mijn muuren van mijn appartement naar mijn slaapkamer toe ik zag me zelf en mijn vriendin liggen in bed ik vloog rechtstreeks in mijn lichaam vond het achteraf spannend maar een leuke ervaring ik geloof wel in uittredingen van het lichaam hopeljk maak ik binnenkort nog een mee maar ik rook soms een beetje te veeel wiet dat belemmert je droomtoestand een beeetje
meditatie kan ook tot uittreding leiden sorry voor de dubbele reactie maar dit onderwerp is bij 2 topics relevant
Dit werkte bij mij de eerste nacht na het lezen van deze handleiding:
http://obe4u.com/files/SOBT.pdf
De eerste keer is echt geweldig, het is bij iedereen anders maar in mijn geval kreeg ik gezoem in mijn oren en vloog ik tegen het plafond van mijn slaapkamer. Daarna kon ik ook verder vliegen en het rare is dat alles levensecht is, terwijl in een lucide droom je snel dingen waarneemt die niet kloppen.
Vanaf pagina 488 word ook uitgelegd dat alien abductions OBE(out of body experiences) zijn.
Schoorvoetend komt de Geestelijke wereld als oorzaak van het materiele weer in de belangstelling
Een mooi perspectief.
Lees dan ook eens de boeken van Robert Monroe. Zijn eerste boek heet “Uittredingen” hierna heeft hij nog 2 boeken geschreven over het zelfde onderwerp. Hij heeft ook een aantal cursussen ontwikkeld, waar je kan leren om uit te treden. Ik ben zelf 2 maal in het centrum geweest in USA, maar ondertussen zijn er ook in Europa centrums geopend. Het is een mooie ervaring, en je leert er veel van.
Zo zie je maar, ze kunnen met een pennenstreek alle religies uit de wereld bannen maar daarmee zijn wij echt niet van Hogere Machten ontdaan, zoals onze 3D ‘masters of the universe’ dat serieus denken. Hoe simpel ben je dan! Sterker nog ik denk dat religies en UFO’s/E.T’s onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Dat religies een soort wegwijzers zijn, die je uiteraard naar believen kan interpreteren zoals je dat zelf wil. We hebben tenslotte ook een vrije wil. Totdat het ze Hierboven te gortig wordt natuurlijk.
Het wordt nooit te gortig omdat de onvoorwaardelijke liefde van hierboven zo groot is dat zelfs de mogelijkheid wordt geboden om mensen te doden omdat ons zielenwezen ook dat mag ervaren. Het wil zoveel mogelijk diverse dingen ervaren om ervan te leren zodat de rotationele frequentie toeneemt om later weer opgenomen te kunnen worden in de alomvattende Eenheid. De gebruikelijke hysterie die we in het Westen kennen met betrekking tot de zogenaamde dood is trouwens onnodig. Er is namelijk geen fysiek lichaam, je bent niet dat lichaam en leven stopt nooit, het begint ook nooit. “Gortig” is trouwens ook alleen maar weer een door het verstand bedacht en aangekleed verhaal :-).
Vergeet ook niet dat er geen vrije wil bestaat. Het woord ‘wil’ alleen al zegt reeds voldoende: het WIL iets en dat is niet bepaald vrij. Neurowetenschappers hebben ook aangetoond dat mensen denken dat ze de makers zijn van hun keuzes en daden, maar dat is illusie die door ons verstand in het leven wordt geroepen. In werkelijkheid, zeggen diezelfde wetenschappers, zijn we stimulus-respons-automaten die op ieder moment in het hier en nu een bepaalde kant op worden getrokken, waarbij het verstand dan achteraf denkt zelf ergens bewust voor te hebben gekozen. Iets als een schuldvraag wordt daarmee ook absurd. Het ‘beestje’ in ons is vooral betrokken bij de keuzes die we zelf bewust denken te maken en het zoekt vooral naar plezier, begeertenbevrediging en vermijding van ongemakken (alles dus om spiritueel vooral niet te groeien :-)).
De overheersende visie wordt gedomineerd door het paradigma van het wetenschappelijk materialisme en dat is eigenlijk wel grappig want de werkelijkheidswaarde van de wetenschappelijke methode zelf kan niet worden geverifieerd door gebruik te maken van de werkwijze van diezelfde methode. Het is ook niet mogelijk om ons perceptiesysteem te omzeilen (wetenschap werkt via observatie) en dat systeem herbergt onvermijdelijk het aspect van subjectiviteit. Onze indrukken en interpretaties zijn slechts modellen van iets wat we de “werkelijkheid” plegen te noemen; het IS niet DE werkelijkheid.
Wetenschap is dus slechts ook gewoon maar een ander soort geloof en heeft inmiddels dezelfde macht en status verworven als het katholicisme in de Middeleeuwen. Niet dat er iets mis zou zijn met geloof, alles is uiteindelijk een geloof, en ook wetenschap kan een leuke, intellectuele exercitie zijn. Het punt is meer de lachwekkende arrogantie waarmee het Westen deze methode van kennis vergaren als de enige acceptabele methode naar voren schuift.
Via o.a. het DNA-fantoomexperiment, dat inmiddels door vele anderen is herhaald, hebben de Russen in de jaren ’90 aangetoond dat DNA fotonen (lichtdeeltjes) beïnvloedt. Andere experimenten toonden aan dat emoties wangcellen beïnvloeden, zelfs van op grote afstanden, waardoor non-lokaliteit duidelijk een realiteit is (dat wil zeggen: op kwantumniveau bestaan tijd en ruimte niet waardoor alles overal tegelijkertijd aanwezig kan zijn). Onze hersenen produceren de illusie van tijd en ruimte zodat we op het aardse macro-niveau iets zinnigs kunnen maken van alle informatie die ons omgeeft. “Materie” is een voorbeeld van informatie.
Ons bewustzijn is duidelijk immaterieel van aard en kan niet worden gecreëerd door interacties tussen stoffen. Probeer in een lab maar eens bewustzijn te “maken” … 🙂 Het is dan ook duidelijk dat bewustzijn kan bestaan zonder dat de hersenen werken. Via mensen die hersendood waren en bij wie ook het hart stilstond heeft men talrijke verslagen kunnen optekenen waarbij ze melding maakten van niet alleen alle aanwezige artsen en verpleegkundigen, maar ook van wat deze mensen zeiden tijdens een reanimatie. Als je neocortex uitgeschakeld is (en je bewusteloos bent) kan je volgens de “wetenschap” niets horen of zien. Toch blijkt de praktijk complexer te zijn dan dat. Mensen in een staat van bijna-dood hebben dingen gemeld die ze simpelweg niet hadden kunnen weten via de gebruikelijke manier van informatie vergaren.
Het meest indrukwekkende verslag is dat van dr. Eben Alexander, zelf een ervaren neurochirurg, die 7 dagen lang in een diep coma heeft gelegen waarbij uit onderzoek bleek dat zijn neocortex (de dunne, buitenste laag van de hersenen die ons ‘mens’ maakt) door een bacteriële infectie volledig stil kwam te liggen. In zulke gevallen is de kans van overleven zeer klein en de kans om als kasplant wakker te worden zeer groot. Toch herstelde hij verbazingwekkend snel en kon snel weer praten. Hij vertelt een ongelooflijk verhaal over wat hij allemaal ervoer tijdens zijn coma, iets wat – gezien de medische toestand van deze man – volgens de wetenschap volledig onmogelijk zou moeten zijn. Van hallucinaties is ook geen sprake want daarvoor moet de vernoemde neocortex actief zijn. Denken in taal vereist eveneens een werkende neocortex … Hij vertelt dan ook dat informatie non-verbaal tot hem kwam tijdens zijn coma. De rijke ervaringen waarover hij vertelt (geuren, kleuren, enz.) zijn volgens de gebruikelijke visie van de wetenschap onmogelijk zonder een functionerende neocortex. Hetzelfde geldt voor herinneringen.