CIA-agent onthult eindelijk de waarheid over de Irak-invasie: “Saddam was de meest waardige persoon in de kamer”

In een Amerikaanse documentaire die een jaar of vijf geleden op de NPO te zien was – en met het beleid van de huidige Nederlandse regering kun je daar tegenwoordig weinig meer bij voorstellen – kwam onder meer ten sprake dat Richard ‘Dick’ Cheney degene was die voor het eerst naar het hoofdkwartier van de CIA in Langley afreisde om in zijn functie als vice president, en grootaandeelhouder van Halliburton Company, naar bewijzen te zoeken die volgens een voormalig CIA medewerker moesten aantonen dat Saddam Hoessein een bedreiging vormde voor de wereld.

Dit schijnt te zijn gebeurt in de periode dat Generaal Wesley Clark op het Pentagon te horen kreeg dat niet Afghanistan als eerste land zou worden aangevallen, omdat in dit land volgens de officiële lezing de daders zouden zitten die 911 op hun geweten zouden hebben.

https://www.youtube.com/watch?v=9RC1Mepk_Sw

https://www.youtube.com/watch?v=OdbknSpnt2A

Volgens de CIA medewerker was Cheney zoekende naar bewijzen dat Saddam Hoessein een groot gevaar vormde maar omdat de hoogste prioriteit aan Afghanistan was gegeven had de CIA weinig materiaal voor handen. Dick Cheney zou uiteindelijk besloten hebben om een stel foto’s mee te nemen die door een satelliet waren gefotografeerd en waarop losse delen van oliepijpleidingen te zien waren die later door Colin Powell op een bijeenkomst van de VN veiligheidsraad werden voorgelegd als zijnde rakethulzen.

Dit was de verklaring van een oud CIA medewerker en droeg bij aan een van de bewijzen dat Saddam Hoessein een bedreiging vormde voor de wereld. Het gevolg was dat de veiligheidsraad groen licht gaf om Irak aan te vallen en een reden dat voormalig premier Tony Blair aan de Britse bevolking verklaarde dat Saddam Hoessein over raketten bezat die het westen binnen 24 uur konden aanvallen. Het NOS Journaal heeft deze korte toespraak uitgezonden want anders kwam ik niet aan de beelden.

Het gevolg was dat op internet een maand na de invasie in Irak foto’s werden getoond waarop duidelijk te zien was dat een colonne van trucks van Halliburton Company aan wal werd gezet om af te reizen naar de Iraakse olievelden. De controle over de Iraakse olie zou ongetwijfeld een rol hebben gespeeld zoals Generaal Wesley Clark verklaarde, naast het feit dat er werd opgemerkt dat een aantal landen toe waren aan regime change.

Een onderwerp waar de Amerikaanse regering nog steeds aan vast houdt terwijl aankomend president Donald Trump aangaf waar de regime change hem dan precies in zit. Donald Trump verklaarde dat de landen die in Noord Afrika en het Midden Oosten omver waren geworpen aan de ene kant wel te begrijpen viel want het waren allemaal boefjes, maar dat de gevolgen nog veel erger waren.

Dergelijke gevolgen hebben we in Europa ook meegemaakt doordat Arabische mensen en veelal met een moslim achtergrond op een stuk grond werden neergezet met de boodschap dat dit het is zoals het moet zijn. Ze mochten plotseling van alles vinden binnen de regels die volgens de veroorzakers waren opgesteld. Democratie in een andere halal vorm werd geboren en bracht enorme offers met zich mee.

De EU handelde door te stellen dat deze vluchtelingen meteen geholpen moesten worden met een woning en een baan. Ik ben hier een groot voorstander van want je wilt niet op vreemde bodem blijven hangen zonder inkomsten. Inkomsten die tegelijkertijd een ander opoffering blootlegde en dat is de ongepubliceerde versie dat deze vorm van democratie een keerzijde kent met veel meer vertekende beelden van dien.

Zo was Eelco Bosch en ridder van Rosenthal er vrij snel bij met een programma dat democratie weer een hele andere betekenis kan hebben voor een ander, maar dat gaven ze de nieuwkomers niet mee. Een cultuur van raap je geld maar bij elkaar voordat de fabriek vertrekt. Ik doe niet graag aan voorspellingen maar als een technocraat over een x aantal jaren het nog beter weet om een zombie cultuur teweeg te brengen dan word dat ook in drugs steeds makkelijker uitbetaald. Een regime change die de amerikanen als eerste zullen moeten doorstaan totdat de bui over is. Ze tot inzinking komen waar het leven werkelijk om draait.