Er is helaas geen gesproken versie van dit artikel beschikbaarWe denken dat ons voedsel steeds gezonder wordt, maar is dat wel zo? De Britse journaliste Joanna Blythman ging undercover in de voedselindustrie en ontdekte dat niets is wat het lijkt.
Het valt niet mee om 6000 voedseladditieven te vermijden, zoals aroma’s, glansmiddelen, verbeteraars en bleekmiddelen, die tegenwoordig in de voedselindustrie standaard worden gebruikt. Wanneer je dieper graaft, stuit je op een muur van geheimzinnigheid.
De afgelopen 10 jaar hebben de grote voedselverwerkingsbedrijven zich op de achtergrond gehouden. Ze verschuilen zich achter ‘bedrijfsgeheim’ en beweren dat ze hun recepten niet kunnen onthullen vanwege de concurrentie. We weten heel weinig van ons voedsel dat in de schappen van de supermarkt ligt, aldus Blythman.
Als je op de ingrediëntenlijst rozemarijnextract ziet staan, is dat niets anders dan de ‘schone versie’ van chemisch klinkende oxidanten als butylhydroxyanisol (BHA) en butylhydroxytolueen (BHT). Die stoffen worden gebruikt om het bederf van voedsel te vertragen en zo met de houdbaarheidsdatum te schuiven.
Rozemarijnextracten hoeven niet altijd een E-nummer (E392) te hebben, maar de naam suggereert dat het een liefdevol bereid ingrediënt is. Het extract heeft wel iets met het kruid te maken, maar niet veel. Tijdens het extractieproces worden chemische oplosmiddelen gebruikt waaronder hexaan, ethanol en aceton.
L-cysteïne (E910) is afkomstig uit dierlijk of menselijk haar, hoewel het steeds vaker wordt vervangen door een heel scala aan nieuwe gistextracten. Die bevatten een hoge concentratie aminozuurglutamaat, waarvan het gevreesde additief MSG (E621) wordt gemaakt.
Carrageen (E407) is een stollingsmiddel op basis van zeewier dat niet alleen in verband is gebracht met winderigheid, maar ook met maagzweren en maag- en darmkanker.
Geacetyleerd dizetmeeladipaat (E1422) was oorspronkelijk eenvoudig zetmeel, maar is chemisch aangepast om de extreme temperaturen en fysieke druk tijdens de industriële verwerking beter te kunnen ondergaan.
Ascorbinezuur (kunstmatige vitamine C) wordt gesynthetiseerd door de vergisting van genetisch gemodificeerd maïs, terwijl kunstmatige vitamine E meestal wordt gewonnen uit benzine.
De geschiedenis van de voedselverwerking staat bol van de ingrediënten die oorspronkelijk werden gepresenteerd als veiliger en wenselijker, maar dat vervolgens niet bleken te zijn. Margarine werd ooit aangeprezen als gezonder dan boter. Glucose-fructosestroop, op de markt gebracht als gezond alternatief voor suiker, blijkt een belangrijke oorzaak te zijn van obesitas in de VS.
Bewerkt voedsel bevat vaak chemische stoffen met bekende toxische eigenschappen. Bij gebruik van kleine hoeveelheden is er geen reden tot ongerustheid, zo wordt altijd gezegd. Die conclusie is echter afkomstig van de 16e-eeuwse Zwitserse arts Paracelsus, wiens theorie nog altijd het uitgangspunt is bij het testen van chemische stoffen.
[360]
Interessant
Eet niets wat je oma niet zou herkennen als eten.
En verder wordt iedere generatie ouder dan de vorige. Dus laat je geen angst aanpraten en durf te leven!
[…] https://www.ninefornews.nl/de-voedselindustrie-misleidt-ons/ […]
Het is langzamerhand toch genoeg bekend dat het niet handig is bedrijven voor je te laten koken.
Iedereen die tot 2 kan tellen weet ook dat het dat met het eindprodukt niet jouw gezondheid wordt beoogd maar koude, kille winst voor het bedrijf.
In supermarkten koop je geen voeding maar ziekte. Dat kan toch voor niemand meer een verrassing meer zijn! Waarom blijven we ons hier steeds weer over verbazen?
Wil je geen ongewenste dingen op je bord zul je zelf de keuken in moeten. Niet om de magnetron te gebruiken maar om je eigen groente schoon te maken en te bereiden.
Het is de simpelste manier om gezond te kunnen eten. Mits je onbespoten voeding eet en de magnetron niet gebruikt.
Als je wel de magnetron gebruikt kun je rustig maagvulling (lees: ziekte) in de supermarkt halen want tegen de tijd dat de magnetron het verwarmd heeft, heeft het net zo veel goede voedingsstoffen als een kartonnen doos. Dan is het zonde van je tijd en moeite daar fatsoenlijk eten in te stoppen.
Ik raad iedereen aan het E-nummergidsje “Wat zit er in uw eten?”eens te bestellen en te lezen.
Het is een bewerking van Will Jansen naar het een Frans gidsje van Corinne Couget.
Het is een handig zakboekje om mee te nemen in de tas. alle E- nummers staan er in en met kleur is aangegeven hoe dreigend ze zijn.